Terwijl Gaza – ondanks het bestand – blijft bloeden, staat ook de Westoever in brand. Pogroms, executies, dagelijkse raids blijven grotendeels buiten beeld. De Morgen ging in gesprek met Mariam Barghouti. Zij brengt de schaduwoorlog aan het licht, tegen een prijs: ‘Mijn werk moet onberispelijk zijn, want om foltering te kunnen doorstaan moet je morele basis ijzersterk zijn.’
Ze vertrekt nooit meer op reportage zonder eerst langs haar ouders te gaan, maar het afscheid is nooit zorgeloos. Barghouti brengt als journalist en schrijver verslag uit van de rauwe werkelijkheid op de Westoever. Ze staat bekend om haar scherpe analyses, menselijke verhalen én haar botsingen met media die vasthouden aan een opgepoetst beeld van Israël. De video’s waarin ze presentatoren van BBC en Sky News op hun plaats zet, gingen viraal.
Momenteel is ze in Europa om te spreken over de onhoudbare situatie op de Westoever. Sinds 7 oktober 2023 wordt de samenleving er langzaam verstikt, maar sinds het zogeheten staakt-het-vuren in Gaza verplaatste Israël zijn oorlogsmachine naar het grootste van de twee Palestijnse gebieden.
“Er zijn grootschalige militaire operaties aan de gang in Tubas, Tammun en Qalqilya, om wat rest van het noorden in te nemen”, vertelt Barghouti in een Brusselse koffiebar.
“Het IDF zet Apache-helikopters en bulldozers in, hele wijken worden onder vuur genomen, huizen met de grond gelijkgemaakt.
“Ze voeren niet alleen operaties uit, ze trainen ook verse troepen in Palestijnse steden. Vorige week was ik in Qalqilya: tientallen piepjonge soldaten patrouilleerden door de straten en vielen huizen binnen als oefening. Op de terugweg schoot een van hen een 12-jarige fietser door het hoofd. Complete waanzin.
“De Westelijke Jordaanoever is de hoofdprijs voor Israël. Het is bijna zesduizend vierkante kilometer groot, tegenover de 365 van Gaza. Het omvat vruchtbare en Bijbelse plaatsen zoals de Jordaanvallei en de Dode Zee. Bovendien is het de toegangspoort tot wat Israël beschouwt als Groot-Israël.
“In Gaza is het doel vernietiging. Zeventig procent van de bevolking bestaat uit vluchtelingen die volgens internationaal recht mogen terugkeren. Zij moeten van de kaart.
“De aandacht voor Gaza werd gebruikt om op de Westelijke Jordaanoever Palestijnen te verdrijven en land in te nemen. En het werkt: steeds meer jongeren vertrekken. De genocide fungeerde als rookgordijn. Wie kijkt er nog naar gezinnen die onder schot uit hun huis worden gejaagd, als honderd kilometer verderop vrouwen en kinderen door de gehaktmolen worden gedraaid?”
Hoe is het dagelijkse leven voor Palestijnen op de Westoever veranderd na 7 oktober?
“Terwijl het in Gaza snel escaleerde tot genocide, voerde Israël op de Westelijke Jordaanoever een etnische zuiveringscampagne door het leven voor Palestijnen onleefbaar te maken. Overal doken borden en graffiti op van het leger en kolonisten: ‘Er is geen toekomst in Palestina.’
“Al snel volgde een explosie van illegale voorpostboerderijen en nieuwe nederzettingen samen met het hoogste percentage landonteigening door de Israëlische overheid ooit. Razzia’s, blokkades en avondklokken beheersen het dagelijks leven. Scholen sluiten, elektriciteit valt uit en verplaatsen tussen steden is bijna onmogelijk. Op dit moment is er geen toekomst, maar ook geen heden. Kinderen gaan niet naar school. Palestijnen kunnen niet werken, het gezins- en economische leven is volledig ontwricht.
“Minstens 21.000 Palestijnen werden opgesloten, niet in gevangenissen maar in folterkampen. Omdat een groot deel van de mannelijke bevolking tussen 18 en 30 vastzit, belanden kinderen steeds vaker in de vuurlinie. De 15-jarige Yamin werd vorige maand vermoord nabij Ramallah. Op de GoPro van de ambulancier hoor je een Israëlische commandant, nadat hij de ambulance meer dan een halfuur had tegengehouden, zeggen: ‘Godzijdank, hij is dood.’ Dat is het leven vandaag op de Westelijke Jordaanoever. Palestijnen worden op flagrante wijze geëxecuteerd.”
Niet enkel het Israëlisch leger pleegt geweld. Kort na 7 oktober deelde de extremistische minister Ben-Gvir duizenden machinegeweren uit aan Israëlische burgers in voorposten en nederzettingen. Wat zijn de gevolgen op het terrein?
“Die fanatiekelingen, die menen een Bijbels recht op het land te hebben, dringen nu zwaarbewapend Palestijnse dorpen en boerderijen binnen en gedragen zich als psychopaten. Ze vormen milities en zien zichzelf als de erfgenamen van Hagana en Irgun, die tijdens de Nakba Palestijnen verdreven. Ze krijgen ook quads en drones, om zich vlot door het terrein te bewegen. Ze stelen geiten, schieten Palestijnse families neer en voeren razzia’s uit.
“Dat is geen zinloos geweld door losgeslagen fanatiekelingen, maar een gecoördineerde strategie waarbij de politiek, kolonisten en het leger samenwerken om land in te nemen. De kolonisten zijn de stoottroepen die Palestijnse boeren verjagen, militairen geven ruggensteun en de regering levert wapens en politieke dekking.”
“Als satellietbeelden aantonen dat een dorp enkele maanden leegstaat, wordt het uitgeroepen tot staatsgrond. Dit zijn geen randfiguren, maar tonen de essentie van Israël als verenigd front om land te annexeren en te koloniseren.”
In Gaza worden journalisten doelgericht vermoord. U doet verslag van de Westelijke Jordaanoever. Welke gevaren loopt u tijdens uw werk?
“In Gaza worden we vermoord, bij ons gearresteerd. Tientallen collega’s zijn opgepakt, 49 zitten nog steeds vast. Ze belemmeren ons op allerlei manieren om nieuws naar buiten te brengen, maar brengen ook ons leven in gevaar.
“Vorige week durfde ik niet naar Nablus. Ik noem mezelf nog altijd een lafaard. Maar de angst groeit, omdat ze simpelweg op ons schieten. We dragen geen perstekens meer op de auto. Vroeger bood dat bescherming, nu vormt het een doelwit. Als ze niet schieten, houden ze perswagens urenlang tegen aan checkpoints, zodat we het incident missen en er geen getuigen zijn.
“Het leger vernietigde ook massaal bewakingscamera’s. Wie met zijn telefoon filmt, wordt later thuis opgepakt. Het is een georganiseerde black-out: journalisten hinderen, camera’s uitschakelen en burgers arresteren die filmen. De beelden uit Gaza creëerden wereldwijd momentum tegen Israël. Dat willen ze voorkomen.”
De Gazaanse journalist Mahmoud Abusalama vertelde me dat elke journalist in Gaza zijn testament al heeft opgemaakt.
“Dat van mij ligt ook al klaar.”
Hoe gaat u om met deze gevaren?
“Ik maak risicoanalyses en we hanteren gezamenlijke regels: samen blijven, niet weglopen als iemand wordt opgepakt. Zelf vertrek ik nooit zonder eerst langs mijn ouders te gaan. Met een goed gevoel afscheid nemen is mijn rode lijn. Daarnaast werk ik extreem grondig: alles verifiëren, bronnen controleren.
“Als ik ooit gearresteerd word, weet ik dat ze mij niets kunnen aanwrijven. Om martelingen te doorstaan, heb je een sterke morele basis nodig.
“Die focus voorkomt ook dat je verstijft. Toen we onlangs verzetsstrijders interviewden hoorden we Apache-helikopters cirkelen, we zaten midden in de vuurlinie. Mijn collega en ik waren doodsbang, maar zeiden luidop: ‘We zijn hier voor een interview. We maken het af en gaan weer weg.’ Zo beheers je de angst, ik ben daar voor een missie.”
Heeft u ooit overwogen om te stoppen?
“Elke dag! Dan vraag ik me af: wat heeft dit voor zin? Tegelijk is ons werk onze redding: beter iets zinvols doen dan wachten tot het onze beurt is om neergeknald te worden. Ons werk laat ons toe anders met die onwerkelijke realiteit om te gaan dan de meeste Palestijnen.
“Ook al negeren buitenlandse media ons grotendeels, zie ik het als mijn taak Palestijnen een stem te geven. Het gaat om menselijke waardigheid: ze ondergaan onderdrukking zonder hun verhaal te kunnen vertellen. In zulke omstandigheden is het cruciaal iemand te laten weten: ‘Ik zie jou, je bent niet alleen.’
“Onlangs in Qalqilya sleepten tientallen soldaten een man voort, geboeid en geblinddoekt, langs mij heen. Ik kon zelfs zijn naam niet vragen: ze zouden hem in elkaar slaan vanwege mij, of ons. Dat ik enkel zijn rug kon filmen, brak iets in mij (schiet vol) Het is een vreemde plek om journalist te zijn.”
Israël doodde in minder dan twee jaar 253 Palestijnse journalisten in Gaza, de dodelijkste periode ooit voor de journalistiek. Toch bleef het protest van buitenlandse media beperkt. Hoe kijkt u naar uw internationale collega’s en hun rol in deze genocide?
“Het gebrek aan steun kwetste me aanvankelijk. Opnieuw werd duidelijk dat we er alleen voor staan. Sommigen leveren goed werk, maar veel westerse collega’s zien ons niet als echte journalisten en zetten ons weg als bevooroordeeld, terwijl wij onze informatie net zo verzamelen en verifiëren als zij.
“Deze genocide was niet mogelijk geweest zonder de volledige ontmenselijking van Palestijnen in het mainstream discours en media. Veel gevestigde redacties zijn lui, zo niet medeplichtig.
“Ze hebben correspondenten in Jeruzalem die klagen dat ze Gaza niet in raken, maar er niet in slagen om een half uur naar de Westelijke Jordaanoever te rijden. En als je Gaza niet in kunt, pak de telefoon en bel een journalist daar. Honderden zijn gedood, maar misschien leven er nog een tiental om mee te praten.
“Als ze wél naar de Westoever komen, huren ze ons in als fixers of vertalers – zonder ons te vermelden – en brengen ze het verhaal dat wij zelf hadden kunnen maken.
“Op BBC of CNN worden Palestijnen ondervraagd, niet geïnterviewd. Steeds weer die eis om Hamas te veroordelen. Waarom is dat relevant? Vraagt iemand om Trump of Netanyahu te veroordelen?”
“Mijn boodschap? Werp het juk van geïnstitutionaliseerde berichtgeving af en focus op mensen. De koloniale woordenschat en het klakkeloos overnemen van Israëlisch militair jargon zijn een groot probleem. Zeg niet: ‘Twintig Palestijnen gedood in Gaza’ alsof ze door de bliksem zijn getroffen. Zeg dat het om een double tap ging en zeg wie de bom gooide. Het gaat steevast over ‘Palestijnse terroristen’ en ‘de slachting door Hamas’, terwijl Israël sindsdien elke dag een 7 oktober aanricht in Gaza én op de Westoever. Maar dat zijn ‘militaire operaties’, en geen terreur.
“Dat zulke wreedheden konden plaatsvinden, komt deels door de toon die media na 7 oktober zetten. Israël heeft dat narratief misbruikt.”
De grootste schandvlek van Gaza is het aantal kinderdoden. Minstens een op de drie van de 70.000 doden was minderjarig. Ook op de Westelijke Jordaanoever worden kinderen niet gespaard.
“Op de Westoever is een vijfde van de slachtoffers minderjarig, nog steeds hallucinant veel. Ze zien hoe hun vrienden worden afgeslacht, terwijl hun vaders en oudere broers worden opgepakt. Hun beschermers worden dus voor hun ogen geslagen of ontvoerd.
“Noodgedwongen worden ze voortijdig volwassen. Israël pakt systematisch kinderen op, die in detentiecentra worden mishandeld – ook seksueel. Ze worden voortdurend blootgesteld aan geweld. Ik zie geen kinderen voor me… (Krijgt het moeilijk)
“Je kunt het je niet veroorloven om kind te zijn als een soldaat elk moment je kamer kan binnenstormen om je naar een veldverhoor te slepen om een bekentenis uit je te slaan. Dat overleef je niet als kind, dus word je volwassen.
“Palestijnse kinderen kunnen hun gedachten enorm scherp en ernstig verwoorden. Het is zo triest. Tegelijk klampen ze zich vast aan hun kindertijd. Tijdens invallen zie je hen rondfietsen. ‘We willen nog steeds spelen.’
“Ze proberen hun realiteit te normaliseren, maar hebben de dood al aanvaard: ‘Ik word waarschijnlijk martelaar, maar dat is niet erg. Mijn broer is ook gedood.’ Ze dragen hangers met foto’s van overleden familieleden. Onze kinderen lijken wandelende doden. Zo is het leven op de Westelijke Jordaanoever momenteel.”
Ondanks alles waarschuwt u tegen wanhoop over Palestina. Waarin vindt u hoop?
“De studentenbewegingen! Gisteren sprak ik op de Universiteit van Gent, waar een overleg plaatsvond met de rector (Petra De Sutter, red.) over het verbreken van de academische banden.
“Zij bleef de institutionele medeplichtigheid aan Israëlische misdaden rechtvaardigen, op paternalistische toon. Maar de studenten plooiden niet, het was inspirerend. Het afgelopen jaar vroeg ik me vaak af: waarom doe ik het? Hoort iemand ons wel?”
“Maar tegen de argumenten van die jongeren viel niets in te brengen. Ze vinden de informatie en zetten die om in kennis. Voor het eerst sinds lang voelde ik me gehoord.
“Dat wil ik Israëlische beleidsmakers tonen: het komt wél aan! Ze houden ons voor dat niemand geeft om wat Palestijnen overkomt.
“Waarschijnlijk maak ik geen gerechtigheid meer mee, mijn neefje misschien ook niet. Maar ze zal komen, door wat ik wereldwijd zie ontwaken. Mensen deugen in de kern. Je moet ze informeren, de rest volgt. We deelden ons verhaal met miljoenen mensen, en velen zeggen nu: ‘Ik hoor je. Ik begrijp je.’ Dat is prachtig.
“Misschien doden ze alsnog alle Palestijnen, maar onze impact zal goed zijn voor de wereld.
Bron: De Morgen - Irene Van Impe
2 maanden geleden...
Vandaag...
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
En, voel jij je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik dan op deze link. Alvast bedankt!
Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB
- Indien je zo'n (bak)steentje bijdraagt, ook via een aankoop of een Zoek&Vind abonnement, mogen we jouw naam hieronder publiceren? Laat het ons weten!
Hieronder enkele sponsors sinds 2021... (rijk werd de website er niet van, hé!) 
Hopelijk snap je, beste bezoeker, waarom we verplicht waren om ons vooral op de eclectici te concentreren...
- Ook kan je dus in onze webshop iets aankopen, waaronder:
Archetypen vragenlijst
Kristallen schedels
Pendels
Purperen plaatjes
Wierook & Benodigdheden
Voor de 'Zoekers naar hun Innerlijke Waarheid' is er...: Eclecticus!
En, dan heb je nog ...
DIMschool biedt 10 interessante privé-sessies aan waaruit jij kan kiezen!
Dossier Zelfkennis: Over de Handleiding Pendelen van A tot Z
'Eclecticus': een korte introductie…
Wat is jouw Archetype ? En, ken je ook die van jouw partner?
Een Cursus in Wonderen - A Course in Miracles: een introductie.
Interesse in Kabbala en de Boom des Levens?
Pssst! Jij, ja jij! Leren werken met Runen?… De handleiding is beschikbaar!