Nieuwe studie ontdekt: mensen geven licht en het verdwijnt als we sterven

Bizar maar waar: mensen geven licht. En dat is zichtbaar voor wetenschappers. Als we sterven, dooft het uit.
door Tsenne Kikke - donderdag 15 mei 2025 17:18

Onderzoekers van de 'University of Calgary' en de 'National Research Council of Canada' deden een bijzonder experiment met muizen en bladeren van twee plantensoorten. Wat ze zagen, was ronduit spectaculair: levende cellen gloeien. En dat gloeien stopt zodra het leven uit het lichaam is.

Een subtiel maar echt licht

De wetenschappers spreken van ‘ultrazwakke fotonemissie’ (UPE), zijnde: minuscule lichtdeeltjes die door levende cellen worden uitgestraald. Het is geen magische aura, maar puur natuurkundigs – al lijkt het haast bovennatuurlijk. In het experiment werden muizen eerst levend in een volledig donkere ruimte geplaatst, waar gevoelige camera's met elektronenversterkende beeldsensoren hun subtiele licht registreerden. Daarna werden ze geëuthanaseerd en opnieuw een uur lang gefotografeerd. Ze werden zelfs na de dood op lichaamstemperatuur gehouden, zodat warmte geen variabele zou zijn. Het verschil was overduidelijk: de overleden muizen straalden vrijwel geen licht meer uit.

Een proces dat op de bladeren van het kruidje-roer-me-niet (Arabidopsis thaliana) en de dwergparapluboom (Heptapleurum arboricola) werd uitgevoerd, onthulde soortgelijke opvallende resultaten. Ook planten gloeiden dus zichtbaar, vooral na verwonding of blootstelling aan chemische agentia. Blijkbaar speelt ‘cellulaire stress’ hierbij een hoofdrol waarbij verschillende reactieve zuurstofsoorten vrijkomen. Bij stress – zoals door hitte, ziekteverwekkers of een tekort aan voedingsstoffen – produceren cellen deze zuurstofsoorten. Die kunnen namelijk met vetten en eiwitten reageren en daarbij lichtflitsjes veroorzaken. En, indien er voldoende waterstofperoxide moleculen aanwezig zjn, kunnen materialen, zoals vetten en eiwitten bijvoorbeeld, transformaties ondergaan die hun elektronen in een hogere versnelling brengen en een passend energetische photon of twee uitstoten terwijl ze weer op hun plaats komen.

"Onze resultaten tonen aan dat de verwonde delen in alle bladeren gedurende de 16 uur durende beeldvorming significant helderder waren dan de niet-gewonden delen van de bladeren," rapporteerden de onderzoekers.

Licht als gezondheidsmeter?

Dat betekent volgens de onderzoekers dat dit licht misschien een manier kan worden om gezondheid te meten - zonder prikken, snijden of scannen. Gewoonweg door te kijken of en hoe iets uitstraalt. “Onze resultaten tonen aan dat de fotonen vóór en na het overlijden meetbaar verschillen”, schreven ze.

Hoewel het idee van bioluminescentie in het verleden vaak werd afgedaan als zweverig of paranormaal, is het volgens deze wetenschappers allesbehalve dat. En het opent deuren naar toepassingen waar artsen en biologen van dromen, waaronder: het meten van stress bij planten tot het vroeg opsporen van ziektes bij mensen.

Natuurlijk zijn we (nog) niet zo ver dat we straks in het donker gaan kijken of iemand straalt van gezondheid. Maar, wie weet...!?

Bovendien zouden, zelfs in theorie, de zichtbare golflengtes van licht, die door biologische processen worden uitgezonden, zo vaag moeten zijn dat ze gemakkelijk worden overschaduwd door de intense elektromagnetische golven uit onze omgevingswereld én door de stralingswarmte die door onze stofwisseling wordt gegenereerd, waardoor het een uitdaging is om ze op een accurate manier over een geheel lichaam te volgen.

Toch claimde de fysicus Vahid Salari van de 'Universiteit van Calgary' samen met zijn team een ultra zwakke fotonemissie (UPE), geproduceerd door verschillende levende dieren in sterk contrast met hun niet-levende lichamen, evenals in een handvol plant bladeren, te hebben waargenomen.

De wetenschap achter biofotonen komt voort uit een zelf al controversieel idee... Een verscheidenheid aan biologische processen genereert duidelijk heldere lichtschouwingen in de vorm van chemiluminescentie. En decennia lang is de spontane uitbarsting van lichtgolven variërend van 200 tot 1.000 nanometer in lengte vastgelegd vanuit minder voor de hand liggende reacties onder een brede diversiteit van levende cellen, van koeienhartweefsel tot bacteriekolonies.

De experimenten moedigen de speculatie aan dat de zwakste etherische gloed, dat door gestreste cellen wordt geproduceerd, ons misschien ooit zou kunnen vertellen of we wel of niet in stralende gezondheid zijn. Maar nog belangrijker is het huidige besef dat we licht in onszelf meedragen...

Bron: Science Alert

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En, voel jij je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik dan op deze link. Alvast bedankt!

Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB

- Indien je zo'n (bak)steentje bijdraagt, ook eventueel via een aankoop of een Zoek&Vind abonnement, mogen we jouw naam hieronder publiceren? Laat het ons weten! -