Eigenlijk is dit een vervolg op een oudere blog...
Onze wereld bekijken door de ogen van een trekvogel zou een nogal griezelige ervaring zijn... Iets in hun visuele systeem stelt hen in staat het magnetische veld van onze planeet te 'zien', een slimme truc van kwantumfysica en biochemie die hen helpt over grote afstanden te navigeren.
Begin 2021 kondigden wetenschappers van de Universiteit van Tokio aan dat ze voor het eerst rechtstreeks een sleutelreactie hadden waargenomen waarvan wordt aangenomen dat die ten grondslag ligt aan het talent van vogels - en vele andere dieren - om de richting van de polen van de aarde aan te voelen, of gewaar te worden.
Belangrijk is dat dit het bewijs is dat de kwantumfysica rechtstreeks inwerkt op een biochemische reactie in een cel: iets wat we al lang veronderstelden, maar nog niet eerder in actie hebben gezien.
Met behulp van een op maat gemaakte microscoop die gevoelig is voor zwakke lichtflitsen, keek het team hoe een cultuur van menselijke cellen met een speciaal lichtgevoelig materiaal dynamisch reageerde op veranderingen in een magnetisch veld.
De fluorescentie van een cel dimt wanneer er een magnetisch veld overheen gaat.
De verandering, die de onderzoekers in het lab waarnamen, kwam overeen met wat verwacht zou worden als een eigenaardig kwantumeffect verantwoordelijk was voor de oplichtende reactie.
"We hebben niets veranderd of toegevoegd aan deze cellen," zei biofysicus Jonathan Woodward. "We denken dat we een zeer sterk bewijs hebben dat we een puur kwantummechanisch proces hebben waargenomen dat de chemische activiteit op cellulair niveau beïnvloedt."
Hoe kunnen cellen, met name menselijke cellen, reageren op magnetische velden?
Er zijn verschillende hypotheses, maar veel onderzoekers denken dat dit komt door een unieke kwantumreactie waarbij fotoreceptoren betrokken zijn die cryptochromen worden genoemd.
Cryptochromen worden aangetroffen in de cellen van vele soorten en zijn betrokken bij het reguleren van het circadiaanse ritme. Bij trekvogels, honden en andere dieren zijn ze verbonden met het mysterieuze vermogen om magnetische velden waar te nemen.
Hoewel de meesten van ons geen magnetische velden kunnen zien, bevatten menselijke cellen wel degelijk cryptochromen. En, er zijn aanwijzingen dat de mens - ook al is hij zich er niet van bewust - toch in staat is het magnetisme van de aarde waar te nemen.
Om de reactie binnen de cryptochromen in actie te zien, baadden de onderzoekers een kweek van menselijke cellen, die cryptochromen bevatten, in blauw licht, waardoor ze zwakjes gingen fluoresceren. Terwijl de cellen oplichtten, liet het team herhaaldelijk magnetische velden van verschillende frequenties over de cellen gaan.
Zij ontdekten dat telkens wanneer het magnetisch veld over de cellen ging, hun fluorescentie ongeveer 3,5% daalde - genoeg om een directe reactie aan te tonen.
Hoe kan een magnetisch veld een fotoreceptor beïnvloeden? Het komt allemaal neer op iets dat 'spin' heet - een aangeboren eigenschap van elektronen.
We weten al dat spin aanzienlijk wordt beïnvloed door magnetische velden. Als je de elektronen op de juiste manier rond een atoom rangschikt, en er genoeg van op één plaats verzamelt, kun je het resulterende massa materiaal in beweging brengen met behulp van een zwak magnetisch veld, zoals het veld dat onze planeet omringt.
Dit is allemaal goed en wel als je een naald voor een navigatiekompas wilt maken. Maar, omdat er geen duidelijke tekenen zijn van magnetisch-gevoelige brokken materiaal binnenin duivenschedels, moesten natuurkundigen kleiner denken.
In 1975 ontwikkelde Klaus Schulten, een onderzoeker van het Max Planck Instituut, een theorie over hoe magnetische velden chemische reacties konden beïnvloeden.
Het ging om iets dat een 'radicaalpaar' wordt genoemd. Een tuin-variëteit radicaal is een elektron in de buitenste schil van een atoom dat geen partner is met een tweede elektron.
Soms kunnen deze vrijgezelle elektronen een partner zoeken in een ander atoom om een radicaalpaar te vormen. De twee blijven ongepaard, maar dankzij een gedeelde geschiedenis worden ze als verstrengeld beschouwd, wat in kwantumtermen betekent dat hun spins een griezelige overeenkomst vertonen, hoe ver ze ook van elkaar verwijderd zijn.
Aangezien deze correlatie niet kan worden verklaard door voortdurende fysieke verbindingen, is het puur een kwantumactiviteit, iets wat zelfs Albert Einstein als 'spookachtig' beschouwde.
In de drukte van een levende cel zal hun verstrengeling vluchtig zijn. Maar zelfs deze kortstondige correlatie van de spins moet net lang genoeg duren om een subtiel verschil te maken in de manier waarop hun respectieve moederatomen zich gedragen.
In dit experiment suggereert de dip in fluorescentie, die optrad wanneer het magnetisch veld over de cellen ging, dat de generatie van radicale paren werd beïnvloed.
Een interessant gevolg van het onderzoek zou kunnen zijn hoe zelfs zwakke magnetische velden indirect andere biologische processen zouden kunnen beïnvloeden. Hoewel er weinig bewijs is dat magnetisme van invloed is op de menselijke gezondheid, zouden soortgelijke experimenten als deze een andere weg voor onderzoek kunnen blijken te zijn.
"Het leuke van dit onderzoek is dat we zien dat de relatie tussen de spins van twee individuele elektronen een groot effect kan hebben op de biologie," zei Woodward.
Natuurlijk zijn vogels niet de enige dieren die op onze magnetosfeer vertrouwen om zich te oriënteren. Vissen, wormen, insecten en zelfs sommige zoogdieren zijn er handig in. Wij mensen worden misschien zelfs cognitief beïnvloed door het zwakke magnetische veld van de aarde, wie weet?
De evolutie van dit vermogen zou over een periode van een hondertal duizenden jaren een aantal zeer verschillende acties hebben kunnen opgeleverd. Het bewijs dat ten minste één van deze acties de eigenaardigheid van de kwantumwereld verbindt met het gedrag van een levend wezen is voldoende om ons te doen afvragen welke andere stukjes biologie voortkomen uit de spookachtige diepten van de fundamentele fysica.
Trekvogels versus niet-trekkende vogels
De wetenschappers vergeleken de magnetische gevoeligheid van de bijzondere oogstof bij roodborstjes met dezelfde stof in ogen van niet-trekkende vogels, namelijk de duif en de kip. Ondanks dat duiven wel degelijk moeten navigeren, bleek het kompaseiwit in hun ogen een stuk minder gevoelig voor magnetische velden. De onderzoekers veronderstellen dat bij roodborstjes, trekvogels die ‘s nachts vliegen, de gevoeligheid van het eiwit voor het aardmagnetisch veld is verbeterd door evolutie.
David Lentink, ingenieur en bioloog aan de Rijksuniversiteit Groningen en gespecialiseerd in het vliegen van vogels, vindt het een spannend onderzoek, dat scheikundig van hoog niveau is. “Het versterkt de theorie dat Cryptochroom-4 verantwoordelijk is voor de navigatie van vogels. Daarbij moet ik wel de kanttekening plaatsen dat dit één van de theorieën is en dat dit onderzoek nog geen sluitend bewijs vormt. Een andere theorie is, bijvoorbeeld, dat vogels kunnen navigeren met de hulp van magnetische deeltjes in het lichaam.”
Onderstaand filmpje geeft jou er meer informatie over...
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik hier en, alvast bedankt!
Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB
- Ook kan je in onze webshop iets aankopen, waaronder:
Archetypen vragenlijst
Kristallen schedels
Pendels
Purperen plaatjes
Wierook & Benodigdheden
Voor de 'Zoekers naar hun Innerlijke Waarheid' is er...: Eclecticus!
En, dan heb je nog de vaste teksten...
DIMschool biedt 10 interessante privé-sessies aan waaruit jij kan kiezen!
Dossier Zelfkennis: Over de Handleiding Pendelen van A tot Z
'Eclecticus': een korte introductie…
Meteorieten zijn hoogstwaarschijnlijk zo oud als onze planeet: eentje kopen?
Prachtige geode amethist schedel van 4 kg 340 gram zoekt een warme thuis.
Wat is jouw Archetype ? En, ken je ook die van jouw partner?