Dossier Zelfkennis: Over Zelf-waarneming

Een tekst, gericht aan de eclectici.
door Tsenne Kikke - vrijdag 12 augustus 2022 6:34

Momenteel ben ik aan de zoveelste tekst aan het werken om tot mensen door te dringen die aarzelen om aan Ware Zelfkennis te gaan doen. Gewoonweg, omdat ik weet dat zelfs de zwakste druppels de hardste rots met-ter-tijd kunnen uithollen.

Op de vraag: "En wat als ik daarin niet slaag - en geen mens daartoe aantrek?", is mijn antwoord eenvoudigweg dat het niet mijn zorg is, zolang ik maar weet dat ik m'n best heb gedaan.

Enerzijds zou ik de Zelfkennis-leerstellingen aan jongeren willen aanreiken. Aan de 18-plussers, bijvoorbeeld, omdat zij het mettertijd op zichzelf én op het gezin dat ze ooit kunnen stichten, zouden kunnen toepassen. Maar, hun ego's zijn té carrière gericht, waardoor hun Innerlijke Zijn onaangeroerd zal blijven. Bovendien moeten ze nog hun dromen najagen, elk jaar Nieuwjaar resoluties vooropstellen, een gezin stichten, en zo meer, totdat...

De ouderen - je weet wel: zij, boven de 50, zijn dermate vergroeid met hun honderdtallen kleine ikjes én met hun diverse persoonlijkheden, dat ze zich daardoor moeilijk van kunnen onthechten. Maar, voor sommigen onder hen is het misschien niet té laat... In elk geval kennen ze het resultaat van 'dromen najagen' en hebben ze geen Nieuwjaar resoluties meer uit te dokteren, noch andere beloften aan zichzelf te geven; beloften, die ze achteraf toch niet zullen nakomen. Ze beseffen misschien dat één ikje het vooropstelde, maar de andere ikjes er niets van afwisten - of, er niet aan wilden voldoen..

Nog sterker is misschien het feit, dat één ikje een 'cheque' of 'overeenkomst' ondertekende, waardoor al de andere ikjes er levenslang voor moesten boeten. Dit wordt het 'Ich habe es nicht gewußt'-syndroom genoemd.

Om die éne persoon aan te kunnen trekken, ben ik aan die tekst aan het werken, en was ik van plan om het eerstdaags in 'Artikelen' te plaatsen en het voor een klein bedrag aan te bieden. Vertaald, begint met de woorden...

"Laten we het even hebben over het idee de van verschillende 'ikken' in onszelf. Als je aan Zelfkennis doet, zal men jou er op wijzen dat de mens niet als een eenheid wordt beschouwd. Het gebrek aan die eenheid is de bron van alle moeilijkheden en problemen. Het lichaam van de mens is wel degelijk een eenheid en werkt als een goed geolied, georganiseerd geheel, tenzij het ziek is. Maar het innerlijke leven van de mens is geen eenheid. Het is niet georganiseerd en werkt niet harmonieus als een geheel. De mens is, wat zijn innerlijke toestand betreft, een veelheid - en, vanuit één gezichtspunt in de leerstellingen van Zelfkennis wordt er over deze innerlijke veelheid gesproken in termen van 'ikken' in een mens, enerzijds - en, over ego's of persoonlijkheden, anderzijds .

De mens heeft niet één permanente 'ik', maar een groot aantal verschillende 'ikken' in zich, die op elk ogenblik de leiding over hem nemen en uit hem spreken als uit zijn stem. Vanuit dit gezichtspunt kan de mens vergeleken worden met een huis in wanorde, waarin geen meester is, maar een menigte dienaren, die spreken in de naam van de afwezige meester.

De grootste fout die men kan maken, is te veronderstellen dat mensen één permanente, onveranderlijke 'ik' in zich meedragen. Nochtans is een mens nooit lang dezelfde. Hij verandert voortdurend. Maar hij verbeeldt zich dat als een persoon Jan heet, hij altijd Jan is. Dit is helemaal niet waar. Deze mens, die wij Jan noemen, heeft in zich andere 'ikken' die op verschillende momenten de leiding over hem nemen, en hoewel Jan misschien niet van liegen houdt, houdt een andere 'ik' in hem - laten we hem Peter noemen - wel van liegen, enzovoort.

In ieder van ons leeft een veelheid van verschillende mensen. Dit zijn allemaal verschillende 'ikken' die tot de persoonlijkheid behoren en die men moet observeren en trachten te leren kennen. Anders is er geen zelfkennis mogelijk.

Geen één van de mensen die jij kent, en nog zult ontmoeten, heeft een werkelijke, permanente, onveranderlijke 'ik'. Niet één van die personen heeft een werkelijke eenheid van 'zijn'. Net als jijzelf zijn ze niets anders dan een menigte van verschillende mensen, sommige beter en sommige slechter, en elk van deze mensen - elk van deze 'ikken' - neemt op bepaalde momenten de leiding over jou en laat jou doen wat het wil, en zeggen wat het wil, en voelen en denken zoals hét voelt en denkt.

Wat is de diepere betekenis ervan?..."

Nota: de integrale tekst staat dus in de rubriek 'Eclecticus'.

Iets grappigs...

In de jaren 1970 gaf ik mensen een opdracht, die verbonden was met Marva's lied. De instructie luidde:

"Ga een gesprek aan met jouw ware, innerlijke Zelf. Enerzijds heb je het 'ikje' van dit eigenlijke moment - en, anderzijds moet je trachten te beseffen dat er diep, héél diep in jezelf een 'Ware Ik' zou kunnen zijn; een 'IK', die in wezen over jouw lichaam zou moeten kunnen regeren, omdat het op dit moment haar énige voertuig is - of, zou moeten zijn. Want, in wezen is het geen voertuig, doch een gevangenis waarin het zich opgesloten voelt. Denk daarbij, bijvoorbeeld, over de allegorie van Plato's Grot.

Kortom laat de 'ene' in jezelf de 'andere' een kans geven. Nog beter: een laatste kans! Oké, normaliter trekt verbeelding op niets, tenzij jij er - zoals in dit geval - controle over hebt..."

Geef mij nog een kans - een liedje van Marva uit 1963

Hopelijk kon je er een beetje mee glimlachen...

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik hier en, alvast bedankt!

Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB

- Indien je een (bak)steentje bijdraagt, mogen we jouw naam hieronder publiceren? -