Over de geit die in een jongetje had moeten veranderen

In 1932 voerde Harry Price een merkwaardig magisch ritueel uit.
door Tsenne Kikke - dinsdag 2 maart 2021 23:55

Er was eens...

Geloof me, of niet: er was een tijd dat arme zielen nog in het bestaan van geesten, spoken, weerwolven, heksen, magiërs, tovenaars, en zo meer geloofden. En, met deze blog verplaatsen we ons mentaal naar de Blocksberg, ook wel 'De Brocken' genoemd, om daarvan 'het zoveelste bewijs' te leveren.

Met rond 1.141 meter is De Brocken de hoogste berg van het Harzgebergte in het noorden van Duitsland. Historisch gezien, werd deze berg geassocieerd met heksen, geesten en zwarte magie. In 1668, bijvoorbeeld, beschreef Johannes Praetorius (1630-1680) de Brocken als een heksenverzamelplaats, waar zeer veel gruwelijke dingen plaatsvonden, en waar heksen rondvlogen op bezems of bokken.

Een merkwaardig verhaal is dat van de dappere scepticus Harry Price (1881 - 1948), die in 1932 wilde uittesten hoe 'mysterieus' deze berg wel was. Hij gaf toen aan zichzelf de opdracht, via een magisch ritueel, om een geit in een kleine jongen om te toveren.

Elke mens, met een klein beetje gezond verstand, zou daar niet aan beginnen, maar Harry Price was niet enkel en alleen een scepticus, maar ook een soort van James Randi, die als paranormale onderzoeker dingen aan de kaak wilde stellen.

In wezen was zijn uitgangspunt dat het toch niet zou werken - en, als je weet dat de onderzoeker het onderzochte kan beïnvloeden, kan je begrijpen waarom dat experiment reeds op voorhand gedoemd was te mislukken. :-)

Zijn inspiratie was van Johann Wolfgang von Goethe (1749 – 1832) afkomstig. Hij stelde enorm veel interesse in het occulte en bezocht de berg talrijke malen. Het pad, dat hij keer op keer bewandelde, werd dan ook de 'Goetheweg' genoemd.

Geïnspireerd door de mysterieuze sfeer van de Harzstreek grepen zeer veel delen van zijn meest beroemde werk 'Faust' aldaar plaats, inclusief de surrealistische walpurgisnachtscene waar de duivel Mephistopheles Faust rond de Brocken leidt, hij heksen ontwaarde en zelfs een gorgo waarnam. "Paganisme stierf moeilijk uit in het land van Harz," schreef Harry Price later.

Goethe stierf in 1832, maar elk jaar werd zijn overlijden herdacht in de streek van Harz. En, wegens het feit dat het om de 100ste herdenking ging, profiteerde Harry Price daarvan door het 'groot magisch ritueel' een onderdeel van de festiviteiten te maken. Samen met een collega-filosoof, een zekere C.E.M. Joad, reisde hij naar De Brocken.

In zijn boek, getiteld 'Confessions of a Ghost-Hunter, 'Bekentenissen van een Spokenjager', zou hij in het bezit zijn geweest van het 'Hoogduitse Zwarte Boek': een geheime grimoire, waarin talrijke spreuken en rituelen beschreven stonden.

Wegens het feit dat de organisatoren van het feest daarvan op de hoogte werden gesteld, nodigden ze hem uit 'om aan een beetje magie te doen'. Harry Price reageerde op die uitnodiging, en zag daarmee de perfecte gelegenheid om, in zijn woorden uitgedrukt, 'de absolute nutteloosheid van oeroude magische rituelen, uitgevoerd onder twintigste eeuwse omstandigheden, te benadrukken'.

Eén van de spreuken droeg de naam 'Bloksberg Tryst'; een bijzonder ritueel, ontworpen om een jonge mannelijke geit in een menselijke jongen te transformeren. Bloksberg was een oudere naam voor De Brocken, en in de aanwijzingen stond vermeld dat het enkel en alleen op de top van de berg onder het licht van een volle maan op een succesvolle manier kon worden uitgevoerd.

Volgens de uitgebreide rituele tekst moest de geit door een zijden koord worden geleid, die ook door een 'maagd met een zuiver hart, in spierwitte kledij' wordt vastgehouden. Er moest eveneens wierook worden gebrand worden, en een dennenboom in brand worden gestoken.

Terwijl de maagd in het midden van de magische cirkel, die op de grond was getekend, stond, moest ze de geit driemaal binnenin de contouren van die cirkel laten draaien, dan wijn over de kop van dat dier gieten, waarbij onderwijl sommige magische woorden werden uitgesproken. Woorden, zoals: "Procul O procul este profani", die als "Ga opzij staan, jij onbeschaamde", maar ook als: "Ga weg, o weg, jij niet-geïnitieerde".

Nota: over deze Latijnse uitspraak vond ik het volgende op het internet.

Van zodra de magie begon te werken, stond er in dat boek, zou de maan verdonkeren, en op dat ogenblik zou het meisje de geit met een witte doek moeten bedekken. Wanneer de doek werd verwijderd, zou de geit moeten verdwenen zijn, en vervangen door een menselijk jongentje.

Wegens het feit dat Price er een echt spektakel van wilde maken, nodigde hij een aantal journalisten uit om getuige te zijn van het magische experiment.

Op 17 juni 1932 was het zover. Een zekere Urtha Bohn, de dochter van een advocaat uit Breslau, fungeerde als maagd, en was dan ook voor die gelegenheid effectief geheel in het wit gekleed. Voor de rest zorgde Price voor alles: een witte cirkel was op de grond getekend, de dennenboom was er, en de wierook. Het enige wat voor hem ietwat uit de toon viel, was de aanwezigheid van de verslaggevers.

Die nacht werd de maan door wolken verduisterd, het ritueel werd volbracht, maar de geit veranderde slechts in een geit.

Price gaf niet op. In 'de naam van de wetenschap' herhaalde hij de daaropvolgende avond het ritueel, ditmaal zonder reporters. Het zal voor jou niet als een verrassing overkomen dat het resultaat net dezelfde was.

Er was een tijd dat arme zielen nog in het bestaan van geesten, spoken, weerwolven, heksen, magiërs en tovenaars geloofden. Het is een groot geluk dat die tijd tot het verre verleden behoort. Toch loopt er hier op Aarde hier en daar nog zo'n arme ziel rond...

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

Stuur wel geen eenden naar de arendenschool.