Arno Hintjens overleed vandaag op 72-jarige leeftijd in zijn appartement in Brussel, omringd door zijn familie. Hij leed sinds 2019 aan pancreaskanker. In de voorbije weken leefde Vlaanderen mee met zijn laatste strijd: hij kreeg een lintje van de koning, en een ferme schouderklop van de luisteraars van Radio 1, die zijn song ‘Les yeux de ma mère’ naar de top van hun jaarlijkse Classics-referendum stemden.
Al op jonge leeftijd wist Arno dat hij van muziek zijn leven wilde maken. De geboren en getogen Oostendenaar wilde dan ook naar de kunstacademie, maar zijn ouders stuurden hem naar de koksschool.
Van de natuur kreeg hij geen perfecte zangstem mee, noten lezen kon hij niet en zijn instrumentale kennis bleef beperkt tot de mondharmonica. Maar het podium was waar hij zich het best voelde, en waar zijn publiek hem het best aanvoelde. Ikzelf hoorde daar nooit bij. Ik hield zo niet van zijn luid geroep en geschreeuw. Ook niet van de ietwat donkere stijl. Maar, voor elk menstype bestaat er een soort van 'muziek' - en: doe hem maar eens na! Zijn oeuvre bestond uit 24 studio-albums – en binnenkort volgt de 25ste. In totaal maakte hij iets van een 250 eigen liedjes!
'De Standaard' bracht vandaag 'Tien belangrijke songs uit Arno’s grote oeuvre' uit... Uit respect voor zijn fans wordt het hieronder integraal weergegeven. Misschien heb jij er iets aan.
1. ‘Gimme what I need’ (Plat du jour, 1978)
Typische boogierock van Tjens Couter zoals die in die dagen veel te horen was, onder meer van de Britse band Dr. Feelgood, die net als Arno sterk geïnspireerd was door bluesmonster Howlin’ Wolf. Het liedje zou door Arno’s ex-lief Sonja Van Hee afgegeven zijn in de CBGB-club in New York en daar in de jukebox gezeten hebben. Het is, samen met ‘I can dance’ en ‘The milkcow’, een van de eerste nummers met Arno als zanger die op de nationale radio te horen zijn. De tekst is eenvoudig: de zanger wil seks.
2. ‘O la la la… c’est magnifique’ (TC Matic, 1980)
Na de discosingle ‘If it blows … (let it blow)’ is ‘O la la la ...’ opnieuw een moderner en erg dansbaar nummer van TC Matic, dat de aanhangers van Tjens Couter teleurstelt, maar een nieuw, jong publiek bereikt. De titel verwijst naar een song van Cole Porter, die hier vooral in de versie van Luis Mariano bekend was. De muziek is schatplichting aan het eerste album van Gang of Four. Arno legt de tekst uit ‘als een schilderij met vele taferelen op: je moet de waarheid vinden in tegengestelde dingen’.
3. ‘Le java’ (Apache, 1982)
In 1922 had de Franse chanteuse Mistinguett een hit die ‘La java’ heette. Arno’s song verwijst naar diezelfde jaren 20, waarin de ‘apaches’ en ‘zazous’, marginalen uit de achterbuurt van Parijs, een ongeregeld leven leidden. Met die romantische allusie maakt hij zijn punt: veel mensen zijn bang om vrij te leven. Het is zijn eerste viertalige song en hij maakt ‘java’ meteen ook mannelijk.
4. ‘Elle adore le noir’ (Yé Yé, 1985)
Het moment waarop Arno opnieuw aansloot bij de ontwikkeling die hij inzette met Tjens Couter – niet toevallig ook met een tango – en die met TC Matic on hold stond. Geen funky groove, maar een chanson met tangosfeer, Parijs en Buenos Aires in één universum. De tekst gaat over een prostituee, maar verwijst ook naar Arno’s grootmoeder Marie-Louise en naar de zondagmiddagen toen hij bij zijn tante Fernande naar schilderijen van James Ensor keek.
5. ‘Jive to the beat’ (Charlatan, 1988)
Een van de songs op het tweede soloalbum waarmee Arno een enorme sprong zet naar een groter publiek, zeker in Frankrijk. De Duitse producer Holger Czukay helpt Arno en Jean-Marie Aerts om een nieuwe sound te vinden voor deze existentialistische song, die te horen is in de thriller Frequence meurtre (1988) van Elisabeth Rappeneau en in Merci la vie (1991) van Bertrand Blier. In 1995 vertaalt Marie-Laure Béraud hem in ‘Seul’, voor het album 'À la française'.
6. ‘Mon sissoyen’ (Ratata, 1990)
Een cabaretesk hoogtepunt. De titel verwijst, net als eerder de song ‘Bazooka Joe’, naar ’s mans penis, maar verder is de tekst een soort afscheidslied. Arno heeft altijd een kermiskantje gehad, en in dit geval is het gestimuleerd door de Gilles de Binche, die hem dan weer herinnerden aan de Gilissen van de Zee, uit zijn eigen Oostende.
7. ‘Les yeux de ma mère’ (A la française, 1995)
Het bekendste lied van Arno, over zijn moeder Lulu, die overleed toen hij 24 was. Het is aangrijpend in zijn biografische eerlijkheid door allerlei details: Lulu moest Arno vaak uit cafés gaan halen, Arno houdt van échte lichaamsgeuren, en hij heeft een ambigue kijk op vrouwen, die hij bemint maar ook gevaarlijk vindt. Piet Jorens leverde de melodie, en de song kreegzijn definitieve versie als pianoballad op het livealbum En concert (1997).
8. ‘Il est tombé du ciel’ (Charles Ernest, 2002)
Gemaakt voor de film L’amour en suspens van Herman van Eyken en live altijd een hoogtepunt. In de film worden de poëtische woorden, geschreven door Marie-Laure Béraud, gezongen door een verlamde vrouw. Ze beschrijven een proces van aftakeling bestaan in drie fases, en kunnen wellicht net zo goed persoonlijk gelezen worden.
9. ‘Pauvres diables’ (Future vintage, 2012)
Behalve zanger van zijn eigen liedjes is Arno ook een goeie vertolker van andermans songs. Die nummers staan her en der verspreid en vele zijn niet meer verkrijgbaar. ‘Pauvres diables’, oorspronkelijk van Julio Iglesias, is een bonus op het album Future vintage en op Spotify een erg populaire cover. Arno ontdoet het nummer van zijn variétégehalte en geeft de tekst, over de macht die vrouwen over mannen hebben, een zompiger sfeer mee.
10. ‘Dance like a goose’ (Santeboutique, 2015)
Arno schrijft in de loop van de decennia meerdere songs over de gevolgen van zijn alcoholverbruik, maar pas op latere leeftijd krijgen die de melancholische toon van spijt die hier, en later ook op ‘Lady alcohol’, te horen is. ‘Never tell the truth/ when the booze is in the blood/ cause your words will taste like mud’: de zanger voelt zich een wrak en vraagt om redding.
Bron: De Standaard
Nabericht 14/5/2022: Op het Westerstaketsel in Oostende hebben een paar duizend mensen hem een laatste keer uitgewuifd.
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik hier en, alvast bedankt!
Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB
- Ook kan je in onze webshop iets aankopen, waaronder:
Archetypen vragenlijst
Kristallen schedels
Pendels
Purperen plaatjes
Wierook & Benodigdheden
Voor de 'Zoekers naar hun Innerlijke Waarheid' is er...: Eclecticus!
En, dan heb je nog de vaste teksten...
DIMschool biedt 10 interessante privé-sessies aan waaruit jij kan kiezen!
Dossier Zelfkennis: Over de Handleiding Pendelen van A tot Z
'Eclecticus': een korte introductie…
Meteorieten zijn hoogstwaarschijnlijk zo oud als onze planeet: eentje kopen?
Prachtige geode amethist schedel van 4 kg 340 gram zoekt een warme thuis.
Wat is jouw Archetype ? En, ken je ook die van jouw partner?
Betalende teksten...
Interesse in Kabbala en de Boom des Levens?
Pssst! Jij, ja jij! Leren werken met Runen?… De handleiding is beschikbaar!