ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Boekrecensie: Magia - De Weg van de Magiër

Een uitgave van Boekscout en geschreven door Ronald H.C. ter Haar.
door Tsenne Kikke - donderdag 21 februari 2019 16:52

De openingswoorden: "Ben jij een praktiserend magiër of wellicht zelfs adept op de wegen der aloude mysteriën? Geachte confrater/soror, ik heet je van harte welkom! Want de Wijze weet dat wijsheid geen statisch eindpunt is maar een heel levend en bewegelijk zijns-stadium binnen de voort- durende groei in Kennis en Kunde, theorie en praktijk. Door dit boek zal ik je naast bekende ook geheel nieuwe inzichten in overweging geven en door nieuwe trainingen en rituelen je Kunde wellicht uitbreiden," waren echt uitnodigend.

Iets verder las ik: "Het is de bedoeling dat aan de ‘Theoria II’ en ‘Practica II’ pas wordt begonnen als de kennis van deel I echt goed eigen is gemaakt en de practica langdurig zijn beoefend." Een iets waarmee ik me volledig akkoord kon verklaren.

Op de vraag 'welke eigenschappen Magie bezit', staat er op bladzijde 18 het volgende afgedrukt:

1) Magie is een non-fysieke kracht of energie.
2) Deze kracht of energie veroorzaakt veranderingen, welke normaliter, dus zonder magie, waarschijnlijk of zeker niet zouden hebben plaatsgevonden.
3) Dit begrip 'veranderingen' dient in de ruimste zin des woords begrepen te worden.

Wel voegde hij Aleister Crowley's definitie aan toe, zijnde: 'Magie is de Kunst en Wetenschap om veranderingen te veroorzaken in overeenstemming met de Wil'; dit, zonder een verklaring van het woordje 'Wil' weer te geven. Daardoor verkreeg ik het gevoel dat hij het niet weet - en, nadat ik achteraf meermaals las hoe hij tientallen ballen missloeg, verkreeg ik daarvan bevestiging.

Ook schreef Ronald H.C. ter Haar over die 'Wil' het volgende...: "Neem voor de Universele Kracht de zon, waarvan de stralen overal komen. Magie is dan dat deel van de zonnestralen welke door de uitwerking van een spiegel, prisma of van een brandglas op een separate wijze verder worden geleid en daardoor veranderingen veroorzaken, zoals verschillende weerkaatsingen, kleuren van licht of vuur en hitte. Het brandglas, de spiegel of het prisma kan hier worden gezien als de Wil (met of zonder verdere hulpmiddelen) van de magiër."

Moest Aleister Crowley dit in zijn graf aanhoren, dan zou hij er als de schroeven van een helikopter in beginnen ronddraaien.

Maar, daar blijft het niet bij...
 
In de behandeling van het thema 'Witte en Zwarte Magie' schreef hij: Een overbekende tekst luidt: 'Het Licht schijnt in de Duisternis, maar de Duisternis heeft het niet begrepen.'  Eigenlijk moest daar staan: 'Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen,' (Johannes 1: 1-5) - met als gevolg, dat alles wat erna kwam op verkeerde grondvesten was gebaseerd.

Ook moet je als lezer van zijn werk - naast zaken die niets met Magie, maar eerder met hekserij te maken hebben - rekening houden met grove onwaarheden. Zo staat er in de beschrijving van 'Witte en Zwarte Magie' dingen, zoals; "De Magiër richt zich niet op dualiteit, dus vijandigheid tussen twee universele krachten, maar op polariteit, samenwerking tussen de twee universele krachten. Plus en min, positief en negatief, worden hier begrepen zoals men deze terminologie bij elektra of magnetisme bezigt. Twee zijden van de zelfde medaille, de een kan onmogelijk zonder de andere. Ook mannelijk en vrouwelijk kunnen zo worden bezien, et cetera, et cetera."

Het tegenovergestelde is waar: het is dankzij de Strijd tussen de twee Krachten dat er een derde, Verzoenende Kracht kan ontstaan. Die twee eerste Krachten kan men namen geven zoals: engel/duivel - actief/passief - Opbouwend/afbrekend - Brahma/Vishnoe, en zo meer.

Bovendien moet je soms als lezer zeer veel dingen met een korreltje zout nemen en in de meeste gevallen met een gehele Siberische zoutmijn. Vooral, als je dingen leest als: "Zelfs leert de Magiër eigen wezens te creëren, meestal in het laag- wezenlijke vlak. Hij of zij kan zo'n wezen een bepaalde opdracht ge- ven om uit te voeren en de kunde heeft hier dan veel weg van de beschreven middeleeuwse geesten- en demonenbezweringen. Maar ook kan de Magiër zelf bezit nemen van een dergelijk wezen en dit als voertuig, aangepast aan de te bereizen wereld of omgeving, gebruiken, zoals de menselijke geest het lichaam gebruikt. De trainingen hiertoe zullen in de 'Practica II' worden behandeld."

Vanaf bladzijde 41 heeft hij het over de 'Elementen': een hoop blablabla, zonder evenwel de waarheid over wat de Elementen in wezen zijn te vermelden. Hoogstwaarschijnlijk: omdat hij er niets van afweet.

Op bladzijde 56 beland je op het onderwerp 'Magische Wapens en Voorwerpen', en lees je zaken die je in eender welk ander boek kunt terugvinden. Wel moet je zogezegd rekening houden met zijn 'waarschuwingen'. Bijvoorbeeld...

"Een zeer welgestelde familie had een oud Afrikaans masker gekocht en dit als sieraad aan de muur in de salon opgehangen. Korte tijd daarna werd de heer des huizes ziek. De huisarts kon geen aantoon- bare reden vinden en verwees hem door naar specialisten. Ondanks het feit dat hij steeds erger ziek werd konden ook zij niets vinden. Daarnaast kreeg de familie ook met allerlei andere tegenslagen te maken. Ten einde raad heeft zijn vrouw een beroep gedaan op een paranormale genezer. Dit was kennelijk een kundig man, want hij wees na ampel onderzoek van meneer èn zijn omgeving op het bewuste Afrikaanse masker en maakte duidelijk, dat dit de bron van het onheil was. Het moest onmiddellijk uit de woning worden verwijderd, wat toen ook werd gedaan. Het is mij helaas niet bekend wat er van het masker is geworden; wel dat nadien er een eind kwam aan de reeks ongelukken en tegenslagen en dat meneer spoedig genas."

Anders gezegd: een mooi voorbeeld van spontane genezing, waarbij de verbeeldingswereld betrokken werd.

Ook lees je zaken, zoals: "Zeer bekend zijn de kwalijke invloeden van antieke krissen. Niet alleen zijn dit magische wapens bij uitstek, maar vaak ook geladen met een vloek op elke bezitter, die er naar mening van de sjamaan geen recht op heeft." :-)

Op bladzijde 82 arriveer je aan de hoofding 'De Tempel en de Cirkel', vanaf bladzijde 93 lees je alles over 'Consecraties' waarin 'kwaadaardige voorwerpen' wordt besproken. Je doet ermee wat je maar wil..., maar ikzelf geef er geen greintje geloof aan. Bijvoorbeeld...

Behandeling van kwaadaardige voorwerpen. Veilige methode.

Als je niet zeker bent wat je moet doen en of je het aankunt is er één veilige manier om je er van te verlossen zonder risico's. Je pakt het voorwerp in bij voorbeeld oude kranten, zodat het geheel bedekt is en stopt het pakje dan in een lege vuilniszak of plastic zak. Als dit je aan isoleren doet denken heb je het begrepen. Isolatie voorkomt niet alleen kwalijke uitstralingen van dat voorwerp maar tevens ontneemt het de magiër ten kwade, zo die in het spel mocht zijn, de mogelijkheid tot contact. Vervolgens was je eerst goed je handen. Het voorwerp is nu tijdelijk redelijk onschadelijk, lang genoeg om te wachten tot de periode van de volgende afnemende maan of totdat je zeker bent een goede oplossing te hebben gevonden.

Tijdens de periode van afnemende maan, omdat dit de periode is om dingen kwijt te raken ga je met de zak waarin je je pakketje met het voorwerp hebt opgeborgen en verder gewapend met een schep en lucifers, naar een zanderige plek. Dit kan je tuin zijn, als je die hebt of anders een zanderige plaats in de vrije natuur. Je graaft daar een gat en laat daarin het voorwerp uit de kranten rollen, liefst zonder het aan te raken. Daarna spit je het gewoon onder. Geen tekens of rituelen, houd je als het ware er volkomen buiten. Boven op de dichtgespitte plek steek je ten slotte, als dat daar veilig kan, de kranten aan in de wetenschap dat vuur transformeert. Als het vuur veilig is uitgebrand ga je gewoon naar huis en over tot de orde van de dag.

Als je dat meer aanspreekt kun je het voorwerp ook op de zelfde wij- ze in het water laten vallen. Hierbij is dan een rivier of kanaal beter geschikt dan een meertje door het stromende karakter. Ideaal is in deze de zee. Door het zout in het water is het zeewater in feite geconsecreerd water, waar driekwart van onze moeder Aarde niet alleen mee is bedekt maar ook gezegend! Weinigen realiseren zich dit.

Och, zo kan ik blijven doorgaan...

Waardeoordeel

Als ik, losstaande van de reeds gegeven bemerkingen, en de tientallen anderen - waarvoor geen tijd wens vrij te maken om ze hier te vermelden - moet ik het boek vergelijken met die van Aleister Crowley, Israel Regardie, MacGregor Mathers, Kenneth Grant (mijn ex-mentor), en vele anderen, aan wie ik een 10 op10 zou toebedelen, geef ik het werk van Ronald H.C. ter Haar een 4 op 10, gewoonweg voor de moeite, tijd en energie die hij er aan heeft besteed.

Een afrader dus? Neen, integendeel! Dit boek, bestaande uit een 460-tal bladzijden, is de moeite waard om te leren Leugens van Waarheden te onderscheiden. Bovendien zullen lichtgelovige mensen en personen met een sterke verbeeldingswereld er veel plezier aan kunnen beleven.

Toch zijn boeken, zoals 'The Golden Dawn' en 'De Boom des Levens', allebei van Israel Regardie  - naast die van Crowley - eerder de stevige aanraders voor elke beginneling.

Sorry, Ronald H.C. ter Haar.

Het boek aankopen, kan via deze link.

Commentaar


Wees de eerste om te reageren!

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:    
Mijn e-mail adres:    
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:
 


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht