Reeds eerder schreef ik dat volgens George Ivanovitch Gurdjieff in het Absolute, evenals in al het andere, drie krachten werkzaam zijn, namelijk: de actieve, de passieve en de neutraliserende kracht. Maar aangezien alles in het Absolute naar zijn aard één geheel vormt, vormen de drie krachten ook één geheel. Bovendien bezitten de drie krachten bij de vorming van één onafhankelijk geheel een volkomen en onafhankelijke wil, een volledig bewustzijn, en een volledig begrip van zichzelf en van alles wat zij doen.
Het denkbeeld van de eenheid der drie krachten in het Absolute vormt de grondslag van vele oude leringen: de inwezenlijke en ondeelbare Drie-eenheid, de Trimurti, zijnde: Brahma, Vishnu en Shiva - of: de Vader, Zoon & Heilige Geest - of: de Actieve Kracht, de Tegenwerkende Kracht en Verzoenende Kracht, enzovoorts.
De drie krachten van het Absolute, één geheel vormend, scheiden en verenigen zich naar eigen wil en eigen besluit, en op de punten van samenkomst scheppen zij verschijnselen; of 'werelden'. Deze werelden, geschapen door de wil van het Absolute, zijn in alles wat hun eigen bestaan betreft volkomen afhankelijk van deze wil.
In ieder van deze werelden zijn de drie krachten wederom werkzaam. Daar ieder van deze werelden thans echter niet meer het geheel is, maar slechts een deel, vormen de drie krachten in hen ook niet meer één geheel. Het zijn nu drie willen, drie 'bewustzijnen', drie eenheden. Ieder van de drie krachten sluit de mogelijkheid van alle drie de krachten in zich, maar in het ontmoetingspunt dezer drie krachten openbaart elk slechts één beginsel: het actieve, het passieve of het neutraliserende.
De drie krachten vormen tezamen een drieheid, die nieuwe verschijnselen voortbrengt. Maar deze drieheid is iets anders, zij is niet die welke in het Absolute was waar de drie krachten een ondeelbaar geheel vormden, één enkele wil bezaten en één enkel bewustzijn. In de werelden van de tweede orde zijn de drie krachten thans verdeeld en hun ontmoetingspunten zijn van andere aard. In het Absolute worden het moment en het punt van hun ontmoeting bepaald door hun enkelvoudige wil. In de werelden van de tweede orde, waar niet langer één enkelvoudige wil bestaat maar drie 'willen', worden de werkingspunten ieder bepaald door een afzonderlijke wil, onafhankelijk van de andere, en zodoende wordt het ontmoetingspunt toevallig of mechanisch. De wil van het Absolute schept de werelden van de tweede orde en bestuurt ze, maar hij beheerst niet hun scheppend werk, waarin een mechanisch element zijn intrede doet.
Laten wij ons het Absolute voorstellen als een cirkel en daarin een aantal andere cirkels, werelden van de tweede orde. Laten wij één van deze cirkels beschouwen.
Het Absolute wordt aangeduid met het getal 1, omdat de drie krachten in het Absolute één geheel vormen, en de kleine cirkels duiden wij aan met het getal 3, omdat in een wereld van de tweede orde de drie krachten reeds gescheiden zijn.
In elk van de werelden van de tweede orde scheppen de drie gescheiden krachten wanneer zij samentreffen nieuwe werelden van de derde orde. Laten wij één van deze werelden bekijken. De werelden van de derde orde, geschapen door de drie krachten die half-mechanisch werken, zijn niet langer afhankelijk van de enkele wil van het Absolute maar van drie mechanische wetten. Deze werelden zijn geschapen door de drie krachten. En eenmaal geschapen, openbaren zij drie nieuwe eigen krachten. Het aantal krachten dat in de werelden van de derde orde werkzaam is, zal dus zes zijn. In het diagram wordt de cirkel van de derde orde aangeduid door het getal 6 (3 + 3).
In de werelden van de derde orde worden werelden van een nieuwe orde, de vierde orde, geschapen. In de werelden van de vierde orde zijn de drie krachten van de wereld van de tweede orde, de zes krachten van de wereld van de derde orde en drie eigen krachten werkzaam, in totaal dus twaalf krachten.
Wij nemen één dezer werelden en duiden deze aan met het getal 12 (3 + 6 + 3). Aangezien zij onderworpen zijn aan een groter aantal wetten, staan deze werelden nog verder af van de enkele wil van het Absolute en zijn zij nog mechanischer.
De werelden die in deze werelden geschapen worden, zullen beheerst worden door vierentwintig krachten (3 + 6 +12 + 3).
De werelden die in deze werelden geschapen worden, zullen beheerst worden door achtenveertig krachten en wel als volgt: drie krachten van de wereld volgend op het Absolute, zes van de daaropvolgende, twaalf van de daaropvolgende, vierentwintig van de daaropvolgende en drie van zichzelf (3 + 6 + 12 + 24 + 3) - achtenveertig in totaal.
De werelden geschapen in de werelden 48 zullen beheerst worden door 96 krachten (3 + 6 +12 + 24 + 48 + 3). De werelden van de volgende orde, zo deze bestaan, zullen beheerst worden door 192 krachten, enzovoorts.
Als wij één van de vele in het Absolute geschapen werelden nemen, dat wil zeggen: een wereld 3, zal dit de wereld zijn die het totaal aantal met onze Melkweg overeenkomende sterrenwerelden voorstelt. Als wij één van de in deze wereld geschapen werelden nemen, een wereld 6, zal deze de verzameling sterren zijn die wij de Melkweg noemen. Wereld 12 zal één van de zonnen zijn die de Melkweg vormen - onze zon. Wereld 24 zal de planetaire wereld zijn, dat wil zeggen: alle planeten van het zonnestelsel. Wereld 48 zal de aarde zijn. Wereld 96 zal de maan zijn. Wanneer de maan een satelliet zou hebben, zou dit wereld 192 zijn, enzovoorts.
De keten van werelden, met als schakels het Absolute, alle werelden, alle zonnen, onze zon, de planeten, de aarde en de maan, vormt de 'scheppingsstraal' waarin wij ons bevinden.
De scheppingsstraal is voor ons 'de wereld' in de ruimste zin van het woord. Maar natuurlijk is de scheppingsstraal alleen voor ons 'de wereld', want het Absolute geeft het aanzijn aan een groot aantal, misschien zelfs een oneindig aantal verschillende werelden, die ieder het beginpunt vormen van een nieuwe en afzonderlijke scheppingsstraal.
Bovendien bevat ieder van deze werelden een aantal werelden die een verdere splitsing van de scheppingsstraal betekenen, en van deze werelden kiezen wij er slechts één uit, namelijk: onze Melkweg.
De Melkweg bestaat uit een aantal zonnen, maar van deze zonnen kiezen wij wederom slechts één zon, de zon die het dichtst bij ons is, waar wij onmiddellijk van afhankelijk zijn, waarin wij leven, ons bewegen en ons zijn hebben. Ieder van de andere zonnen betekent een verdere splitsing van de straal, maar wij kunnen deze stralen niet op dezelfde wijze bestuderen als onze eigen straal, dat wil zeggen: de straal waarin wij ons bevinden.
Voorts staat in ons zonnestelsel de planetenwereld ons nader dan de zon zelf; en in de planetenwereld is de aarde, de planeet waarop wij leven, het allerdichtste bij. Wij behoeven de andere planeten niet op dezelfde wijze te bestuderen als de aarde, wij kunnen ermee volstaan ze alle tezamen te beschouwen, dat wil zeggen: op een veel kleinere schaal dan de aarde.
Het aantal krachten in iedere wereld - 1, 3, 6, 12, enzovoort - duidt het aantal wetten aan waaraan die wereld onderworpen is.
Hoe minder wetten er in een bepaalde wereld zijn, des te dichter staat zij bij de wil van het Absolute; hoe meer wetten er in een bepaalde wereld zijn, des te groter is het mechanische element, en des te verder is zij van de wil van het Absolute verwijderd. Wij leven in een wereld die onderworpen is aan achtenveertig orden van wetten, dat wil zeggen heel ver van de wil van het Absolute en in een zeer afgelegen en duistere uithoek van het heelal.
Op deze wijze helpt de scheppingsstraal ons onze plaats in de wereld te bepalen en ons van deze plaats bewust te worden. Maar zoals u ziet, zijn wij nog niet ingegaan op de kwestie van invloeden. Om het verschil tussen de invloeden der verschillende werelden te begrijpen, dienen wij ons begrip van de wet van drie te verdiepen; en dan verder nog een andere fundamentele wet te bestuderen - de Wet van Zeven, of: de Wet der Octaven.
Besluit...
Het Absolute, dat wil zeggen: de staat der dingen waarin het Al één Geheel vormt, is als het ware de oerstaat der dingen, waaruit door deling en differentiatie de verscheidenheid der door ons waargenomen verschijnselen voortkomt. De mens leeft in al deze werelden, maar op verschillende wijze.
Dit betekent, dat hij in de eerste plaats beïnvloed wordt door de meest nabije wereld, de hem omringende wereld waarmee hij in direct contact staat, en waarvan hij deel uitmaakt. De werelden, die verder weg zijn, beïnvloeden de mens ook, zowel direct als via de tussenliggende werelden, maar hun inwerking is omgekeerd evenredig met hun afstand – of, met de mate waarin zij van de mens verschillen. In elk geval bereikt de directe invloed van het Absolute de mens niet. Maar de invloed van de eerstvolgende wereld, en die van de wereld der sterren, waarvan onze Zon de meest belangrijke is, zijn reeds volkomen duidelijk in het leven van de mens, hoewel de wetenschap ze in het geheel niet kent.
Bron: OZNHW blz. 90-94
Dit alles kan op de volgende manier visueel worden voorgesteld... (De pianomuziek is van Gurdjieff).
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Niet enkel en alleen om de kosten te helpen dragen, maar vooral om een budget te vergaren waardoor deze website naar buiten toe beter kan worden gepromoot.. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro tot en met 500 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden.
- En, weldra kan je je ook als eclecticus inschrijven!
Gepost door Tsenne Kikke op vrijdag 18 januari 2019
0 reactie(s)
Konijnen en hazen behoren dan wel tot de haasachtigen, doch stammen ze van verschillende dierenfamilies af. Hazen behoren tot de Europese haas (Lepus europaeus) en sneeuwhaas (Lepus Timidus), het huiskonijn is een afstammeling van de tamme Oryctolagus cuniculus.
Hazen zijn, dankzij hun krachtige achterpoten, stukken sneller dan konijnen. Ze bewegen zeer atletisch en kunnen in snel tempo vluchten. Zo kan een haas wel een snelheid van 75 km per uur bereiken. Een konijn huppelt meer en behaalt daardoor 'slechts' rond de 50 km per uur. Het spreekwoord 'het hazenpad kiezen' is niet voor niets naar hazen vernoemd.
In wezen zijn beiden planteneters, maar hun voedingspatroon is ietwat verschillend. Konijnen eten liever zachte stengels, gras, groenten en kruiden, daar waar hazen meer hard voedsel: bast en schil, knoppen, kleine takjes en scheuten verkiezen. Maar, in elk geval was men de mening toegedaan dat ze allebei carnivoren bleken te zijn.
Doch, nieuwe foto's onthulden voor het eerst dat sommige hazen zich als kannibalen gedragen. Zo eten Sneeuwhazen in Canada's Yukon Territory vlees om hun dieet aan te vullen tijdens de lange winters in één van de koudste plekken op Aarde.
Tijdens de zomermaanden voeden de zoogdieren zich met de vegetatie, maar wanneer sneeuwdekens het landschap bedekken en de temperaturen onder het vriespunt dalen, verorberen hongerige hazen andere hazenkadavers, evenals overblijfselen van verschillende soorten afgestorven vogels.
"En, in een ironische draai met betrekking tot natuurlijke selectie, voeden hazen zich ook met een dode Canadese lynx: het roofdier, dat hun belangrijkste vijand is. "Het was schokkend om dat voor de eerste keer te zien. Ik had geen idee dat ze naar lijken speurden," zei Michael Peers, verbonden aan de Universiteit van Alberta in Edmonton.
Peers ontdekte heel toevallig vleesetende hazen na het opzetten van camera's naast hazenkadavers bij de berg St. Elias aan de grens met Alaska. Hij verwachtte dat roofdieren zouden langskomen om van die gratis aangeboden maaltijden te genieten. In plaats daarvan onthulde tweeënhalf jaar beeldmateriaal (van januari 2015 tot juli 2017) dat van de 161 geobserveerde karkassen 20 hazen ervan aten.
De verrassende beelden suggereren dat dieren in het algemeen niet zo gemakkelijk als herbivoren of carnivoren kunnen worden geclassificeerd; vooral nu dat het officieel geweten is dat sneeuwschoenhazen regelmatig vlees eten. Wel deden er sinds 1921 anekdotische verhalen de ronde dat ze dat deden, maar bewijzen ervan ontbraken tot nog toe.
Ook was het merkwaardig te zien dat hazen zich tijdens het eten tegen andere hazen verdedigden. Maar van grotere karkassen, zoals die van de eland, bleven ze af. Hoogstwaarschijnlijk omdat ze anderen ervan niet kunnen weghouden. Met 'anderen' wordt hier niet enkel en alleen hazen bedoeld, maar ook wolven en beren.
Nog een vreemde ontdekking die Peers deed, was het feit dat hazen de veren opaten van de karkassen van bossneeuwhoenen. Pluimen zijn misschien een bron van vezels; maar het is onbekend hoe hun magen ze kunnen verteren. Opzettelijke inname van veren - die meestal gemaakt zijn van keratine en weinig proteïne bevatten - is nu eenmaal buitengewoon zeldzaam bij zoogdieren.
Toch is het vreemd dat men er vandaag de dag mee afkomt, omdat het allemaal reeds eerder was bekend. Onderstaande beelden, bijvoorbeeld, dateren uit 2013.
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Niet enkel en alleen om de kosten te helpen dragen, maar vooral om een budget te vergaren waardoor deze website naar buiten toe beter kan worden gepromoot.. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro tot en met 500 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden.
- En, weldra kan je je ook als eclecticus inschrijven!
Gepost door Tsenne Kikke op vrijdag 18 januari 2019
0 reactie(s)
Wijn wordt gemaakt van druiven en is dus per definitie veganistisch, toch? Wel, niet echt eigenlijk. Het gros van de wijnen wordt immers bewerkt met producten van dierlijke oorsprong. Steeds vaker krijgen wijnen die wél volledig plantaardig zijn een veganistisch certificaat. Speelt die trend in op een groeiend aantal consumenten met een veganistisch dieet, of is er iets anders aan de hand?
Niemand die beter geplaatst is dan Fabrizio Bucella, professor aan de Université Libre de Bruxelles, sommelier en oprichter van de Brusselse oenologieschool 'Inter Wine & Dine', om die vragen te beantwoorden.
Bucella kadert die groeiende vraag naar volledig plantaardige wijn in een bewustwordingsproces bij consumenten: “De kwestie van veganistische wijn is interessant, omdat ze toont dat er bij wijn een fundamenteel gebrek aan informatie is voor de consument”, stelt hij vast. “De wijnwereld is daar een uitzondering in, aangezien er geen ingrediënten op de fles vermeld staan. Wijn is vrijgesteld van de regels van etikettering die gelden voor andere voedingsmiddelen. We weten dat er druiven in zitten, maar dat zijn lang niet de enige ingrediënten.”
Dierlijke additieven
“Wijn is nochtans a priori veganistisch”, weet Bucella, “maar aan het einde van het wijnmakingsproces is er een bewerking waarbij dierlijke producten gebruikt kunnen worden.” De professor-sommelier verwijst daarmee naar het klaringsproces, waarbij eiwitten gebruikt worden om deeltjes die de wijn troebel kunnen maken uit te vlokken. De eiwitten hechten zich dan aan de deeltjes, die vervolgens dankzij de zwaartekracht zakken en uiteindelijk uit de wijn gefilterd worden.
De stoffen die gebruikt worden in dit proces zijn vaak van dierlijke oorsprong. Het gaat onder meer om eiwit, vislijm, gelatine van varkensbotten, albumine uit runderbloed, caseïne uit koeienmelk, beendermeel van vleesafval en chitine uit de skeletten van kreeftachtigen. (zie kader hieronder)
Het gebruik van die producten verandert soms. Zo’n 10 à 15 jaar geleden werd het in Frankrijk bijvoorbeeld verboden om materiaal van runderen te gebruiken in het klaringsproces, omwille van een voedselschandaal. “Jammer genoeg werkt het vaak zo”, stelt Bucella vast, “er is een schandaal nodig voor er voldoende druk is om iets te veranderen.”
Bij veganistische wijnen wordt het klaringsproces niet gedaan of worden er plantaardige stoffen voor gebruikt. Dat laatste gebeurt vooral met het mineraal bentoniet, of met eiwitten uit aardappelen, granen en groenten zoals erwten. Een fijn wist-je-dat-je: bentoniet kennen we ook als het belangrijkste bestanddeel van kattenbakvulsel.
Onwetendheid troef
“Je zou denken dat je anno 2019 wel weet wat je drinkt, maar eigenlijk weten we niets”, stelt Bucella vast. “We kennen de hoeveelheid en het percentage alcohol van een fles wijn, maar dat is het dan ook. We kennen zelfs het aantal calorieën niet.”
Die transparantie is belangrijk volgens Bucella, zeker in het kader van allergenen. De opkomst van natuurlijke wijnen, waarbij weinig of geen sulfiet wordt gebruikt, speelt daar bijvoorbeeld mee op in. Sulfiet wordt normaal gebruikt om oxidatie in wijn tegen te gaan. “Iedereen kampt met dat gebrek aan informatie”, vervolgt Bucella. “Maar bij mensen die een veganistisch dieet volgen, wordt het extra uitgelicht.”
Aziatische vraag
Dat er een groeiende markt is voor veganistische wijnen, ziet ook Walter Van der Veken. Hij is de oprichter van 'Fairwine', een verdeler van biologische en biodynamische wijnen, die in 2018 onderdeel werd van 'Biofresh', de grootste speler in de markt in biologische producten. Fairwine stelde in 2016 als eerste Belgische wijnverdeler een volledig plantaardig wijnpakket samen, dat verkocht werd in samenwerking met EVA vzw (vereniging in België die plantaardig eten stimuleert).
Volgens Van der Veken speelt de opkomst van veganistische wijn in op twee evoluties. “De eerste is een veranderende vraag vanuit de markt”, vertelt hij. “Op wereldvlak komt de vraag naar veganistische wijn vooral uit Azië. In India en China zijn er grote gemeenschappen die veganistisch eten en de wijnmarkt is zich daar volop aan het ontwikkelen. Vroeger dronk men in India en in China geen wijn, maar nu is er steeds meer vraag naar, en die wijnen moeten passen bij een veganistische levensstijl. Parallel daarmee is er ook in Europa een groeiende interesse voor vegetarische of veganistische levensstijlen.”
Zo puur mogelijk
“De tweede evolutie is gaande bij de wijnbouwers”, vervolgt Van der Veken, “die hun wijn zo puur en zo natuurlijk mogelijk willen produceren. Het klaringsproces verandert de smaak van de wijn een beetje en sommige wijnbouwers willen niet langer dat hun wijn lijdt onder bepaalde bewerkingen. Die beslissen daarom om niet meer te klaren, of geen dierlijke producten meer te gebruiken.” Het is vooral die laatste ontwikkeling die, in de vorm van biodynamische wijnteelt, voor grote veranderingen in de wijnindustrie zorgt.
Bij biologische wijnproductie worden chemische hulpmiddelen vermeden en worden zoveel mogelijk natuurlijke grondstoffen en traditionele technieken gebruikt. Bij biodynamische wijnproductie worden die biologische principes toegepast, maar wordt nog extra gelet op de harmonie tussen alle natuurlijke elementen van de wijngaard en wordt gestreefd naar een zo authentiek mogelijk product.
Ja tegen bio, nee tegen pesticiden
Van der Veken merkt op dat hij, sinds de start van Fairwine in 2010, al veel heeft zien veranderen. “Biologische wijnen hadden in de periode dat we van start gingen een negatief imago: er werd gedacht dat de wijnbouwers vooral idealisten waren en dat de wijnen zelf niet bepaald van topkwaliteit waren. Dat is intussen drastisch veranderd en steeds meer mensen stellen biowijn op prijs. Bovendien werken steeds meer kwaliteitshuizen, onder andere in de Bourgogne en Bordeaux, volgens de principes van de biodynamica”, vertelt Van der Veken, “al zetten ze het vaak niet op de fles.”
Bucella bevestigt het stijgende belang van biologische en biodynamische wijnproductie, en volgens hem is de opkomst van veganistische wijn daaraan gelinkt: “Er is vooral druk op de sector om meer biologisch te produceren, niet zozeer om meer wijnen veganistisch te maken”, stelt Bucella. “Dat komt van de consument, die geen pesticiden meer wil binnenkrijgen. Maar ook van de mensen die in de buurt van de wijndomeinen wonen, omdat er soms mensen ziek worden van de pesticiden die er gespoten worden. De groeiende sensibilisering daarrond bestond vroeger simpelweg niet.”
“We komen van een periode van industriële wijnen, die zo rendabel en efficiënt mogelijk geproduceerd moesten worden, en die er volmaakt helder moesten uitzien”, verklaart Bucella. “Nu is er een ander ideaal, dat vertrekt vanuit de gedachte dat als iets gefilterd wordt, het aan smaak en authenticiteit zal inboeten. De biodynamische trend accepteert dat wijn er niet vlekkeloos uitziet en wil zo min mogelijk tussenkomen in het bereidingsproces.”
Dure certificaten
Veel natuurlijke en biodynamische wijnen zijn bijgevolg veganistisch, omdat er vaak geen klaringsproces bij gehanteerd wordt en er dus geen dierlijke producten gebruikt zijn. Bucella schat dat een groot deel van de wijnen van hoge kwaliteit veganistisch is. “Er zijn dus zeker wel veganistische wijnen, het probleem ligt bij de certificering. Lang niet alle veganistische wijnen worden als dusdanig gecertificeerd. De reden hiervoor is dat het certificeringsproces duur is: het kost zo’n 1.000 à 1.500 euro per jaar, dus een wijnbouwer moet echt zeker zijn van een bepaalde rendabiliteit voor hij die investering maakt.”
Van der Veken stelt toch vast dat vooral de afgelopen 2 à 3 jaar steeds meer wijnen gecertificeerd werden onder invloed van de veganistische beweging. Bij Fairwine heeft zo’n 20 procent van de wijnen uit hun aanbod een veganistisch certificaat. “Vooral de wijnhuizen in Spanje en Italië spelen daarin een voortrekkersrol, maar in ook Frankrijk begint het aantal veganistisch gecertificeerde wijnen toe te nemen.”
Bij Belgische wijndomeinen zijn zulke veganistische certificeringen voorlopig onbestaande. “De Belgische markt is vooralsnog heel kleinschalig”, zegt Van der Veken. “Er zijn momenteel in België zelfs nog maar twee of drie wijnen die bio-gecertificeerd zijn. Dat aantal certificaten zal nog wel toenemen, maar het zal misschien nog 15 of 20 jaar duren voor ze echt courant worden in België.”
Wijn van de toekomst
Net in dat certificeringsproces voorspelt Bucella de grootste ontwikkelingen: “De manier waarop wijn gelabeld wordt, zal in de komende vijf jaar danig veranderen”, stelt hij. “Eerst zullen calorieën op de fles vermeld worden, mettertijd de ingrediënten en later ook de hoeveelheden ervan. Hoe ver dit zal gaan, zal afhangen van de druk en mobilisatie van bepaalde bewegingen, zoals de veganistische.”
Van der Veken merkt dat steeds meer wijnen zich laten certificeren als bio, maar hij denkt niet dat dergelijke certificeringen mainstream zullen worden, zeker niet bij veganistische wijnen. “Supermarkten zijn gericht op massadistributie en aan die vraag kunnen kleinere biologische wijnhuizen die veganistisch produceren nooit tegemoetkomen.”
Toch blijft wijn een enigszins apart product, waar sommige evoluties geen vat op hebben. “In de wijnbouw is er een oude traditie van kleinschaligheid, die je bij de landbouw en veeteelt veel minder vindt”, zegt Van der Veken. “In Europa zijn er veel kleinschalige familiale wijndomeinen, die dat doen vanuit de overtuiging dat ze wijn maken volgens de traditie en de terroir van hun gebied.”
Transparantie gevraagd
“Wijn heeft iets magisch”, verzucht Bucella. “Het is een product dat per definitie gebonden is aan een locatie, we kunnen bijvoorbeeld een spumante van een Italiaans wijndomein niet in India of China laten maken. Dat is goed voor ons, onze economie, onze landbouwers en iedereen die van de wijnbouw leeft, maar ook voor onze markt. Dat maakt de discussie over transparantie in de wijnsector des te interessanter en belangrijker.”
Voor Bucella maakt de opkomst van veganistische wijn deel uit van die discussie en de veranderingen die ze teweegbrengt: “Veganistische wijn is een mooi voorbeeld van hoe de wijnindustrie, die historisch gezien heel traditioneel is, langzaam maar zeker aan het evolueren is.”
Bron: Eos Wetenschap - Margot Cassiers; Onderzoeksjournalist
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Niet enkel en alleen om de kosten te helpen dragen, maar vooral om een budget te vergaren waardoor deze website naar buiten toe beter kan worden gepromoot.. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro tot en met 500 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden.
- En, weldra kan je je ook als eclecticus inschrijven!
Gepost door Tsenne Kikke op donderdag 17 januari 2019
0 reactie(s)
Er bestaan meerdere geslachten en families van Octopusachtigen met meer dan 100 verschillende soorten, waarvan de achtarm, of gewone octopus de bekendste soort is. Ze hebben geen exoskelet, noch een intern skelet, en daarom zijn ze in staat datgene te doen wat hieronder te zien is.
Octopussen houden nu eenmaal niet van gevangenschap, en daarom de hoofdreden van het waarom je ze best niet als huisdier in huis haalt. Ten eerste, hebben ze een zeer korte levensduur, zijnde. een tweetal jaren, en gevangenschap kan voor hen zenuwstelselproblemen veroorzaken. De meesten onder hen zullen zelfs automatisch stoppen met het opnemen van voedsel, of er alles aan doen om uit het aquarium te ontsnappen.
Dat het intelligente wezens zijn, wisten we ook al. Ze beschikken zowel over een korte- als over een langetermijngeheugen. Twee derde van de zenuwcellen bevindt zich nochtans niet in de hersenen, maar in de vangarmen. Doch, ik ben aan het afdwalen... Bekijk hoe zo'n octopus in staat is om zichzelf door een gat van amper 2,5 cm te wringen...
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Niet enkel en alleen om de kosten te helpen dragen, maar vooral om een budget te vergaren waardoor deze website naar buiten toe beter kan worden gepromoot.. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro tot en met 500 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden.
- En, weldra kan je je ook als eclecticus inschrijven!
Gepost door Tsenne Kikke op dinsdag 15 januari 2019
0 reactie(s)
Je kent de uitdrukking: 'Alles is energie'. Weet daarbij dat energie enkel en alleen door materie kan worden uitgezonden, of vervoerd. Zelfs fotonen, die massa nul hebben, zijn deeltjes energie.
Met betrekking tot de drie voedingsbronnen, zijnde: eten en drinken, zuurstof en indrukken weet het lichaam hoe het het opgenomene moet verteren, intern proportioneel best kan verdelen, om uiteindelijk zowel het onnodige samen met de afvalproducten eruit te verwijderen.
Van die drie bronnen zijn indrukken de meest belangrijke. Zo kan men zonder eten veel dagen in leven blijven, en als men daarbij toch nog drinken kan, wordt die tijdspanne verlengd. Zonder lucht kunnen we slechts enkele minuten in leven blijven, maar zonder indrukken: geen seconde. Natuurlijk moet men weten wat met 'indrukken' wordt bedoeld.
Impressies komen ons lichaam via onze zintuigen binnen, maar ook via de ademhaling. De manier waarop de gewone mens ademhaalt is perfect genoeg om in leven te blijven, maar indien je, zoals je in de blog 'Dossier Zelfkennis: Wat houdt de Gurdjieff-filosofie zoal in?' hebt kunnen aanhoren, aan een 'innerlijk lichaam' wenst te werken, moet je uit die lucht veel meer ingrediënten halen dan nu het geval is - en, ze weten vast te houden. Hoe kan ik het waarom ervan beter uitleggen?...
Het beste antwoord dat ik kan geven, is: contacteer DIMschool vzw en begin aan Zelfkennis. :-)
Gurdjieff zou het uitleggen via zijn octavenleer, maar omdat ik niet al teveel van muziekleer afweet, moet ik me beperken tot hetgeen ik er wel van ken.
Elk zuurstofdeeltje kan, net als een foton, met een noot worden vergelijken. Laten we zeggen met een midden C met een frequentie van rond de 261,63 Hz. Het was de Franse fysicus Joseph Sauveur die er 256 Hz van maakte.
Indien we die noot op een piano aanslaan, begint die snaar te vibreren en horen we een do, maar als we zeer goed luisteren, kunnen we eveneens de boventonen horen.
Simplistisch uitgelegd, kunnen we zeggen dat terwijl die snaar op die toonhoogte vibreert, die snaar tegelijkertijd in twee helften vibreert, waarbij elke helft op een dubbele toonhoogte van de gehele snaar trilt (512 Hz). Tezelfdertijd wordt elke helft in kwarten van de gehele snaar gehalveerd om dan met een dubbele snelheid te vibreren (1024 Hz), enzovoorts. Nogmaals: dit alles grijpt op hetzelfde moment plaats.
Om terug te keren naar onze gewone ademhaling...
De mens ademt tijdens elke ademhaling zuivere noten in. Maar, omdat hij niet op de hoogte is van de 'boventonen' schenkt hij er natuurlijk geen aandacht aan. Leg ik het goed uit?
Nu, bij elke ademtocht halen we uit de omgeving al het nodige om in leven te blijven, schreef ik al. Maar, indien je daarbij nog zou weten die de 'uitwasemingen' - of uitgezonden vibraties - van de Aarde, Zon, Maan en planeten daarin nog een belangrijke rol spelen, zal je jezelf kunnen afvragen hoe belangrijk het is om óók daarvan meer op de hoogte te zijn, om het dan op jezelf toe te passen. Ik heb het dus over de boventonen waar geen mens op let. Hij houdt ze dan ook niet in zichzelf vast, noch doet hij er iets mee; dit, in de ware betekenis van 'doen'.
Hopelijk heb je iets aan deze blog gehad. Ikzelf in ieder geval heel veel. En, achteraf gezien, zal ik er in de rubriek 'eclecticus' veel dieper op ingaan; gewoonweg, omdat de eclectici nu eenmaal van alles het fijne wensen te weten..
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Niet enkel en alleen om de kosten te helpen dragen, maar vooral om een budget te vergaren waardoor deze website naar buiten toe beter kan worden gepromoot.. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro tot en met 500 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden.
- En, weldra kan je je ook als eclecticus inschrijven!
Gepost door Tsenne Kikke op dinsdag 15 januari 2019
0 reactie(s)
|