“Daarop zei Filippus: ‘Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.’ Jezus zei: ‘Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je me niet, Filippus? Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien. Waarom vraag je dan om de Vader te mogen zien? Geloof je niet dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is? Ik spreek niet namens mezelf als ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in mij blijft, doet zijn werk door mij” (Johannes 14:8-10).
Woorden, die aanduidden dat Jezus niet vanuit zijn eigen wil kon handelen, maar moest voldoen aan de Wil van zijn Vader. Anders gezegd: niet zijn wil geschiedde, maar wél die van zijn Vader. En, indien je in het bestaan van engelen en duivels gelooft, geldt voor hen net hetzelfde. Ook zij beschikken niet over een 'vrije wil', maar voeren datgene uit waarvoor ze werden geschapen.
Feit is: weinig mensen beseffen wat de drie-1-eenheid precies inhoudt. Maar lezers, die interesse stellen in het godsbegrip, vooral in het drievuldige karakter ervan, kunnen misschien iets aan sommige van onderstaande woorden hebben. Anderen, kunnen dan eerder genoegen scheppen met het filmpje geheel onderaan, in de handen klappen, en meezingen zelfs. :-) Maar, laten we ergens beginnen...
Over de 3, de 6, en de 9 zei Nikola Tesla het volgende: "If you only knew the magnificence of the 3, 6 and 9, then you would have a key to the universe."
Over de Wet van Drie
De Wet van Drie kunnen we in alles en nog wat herkennen. In de Heilige Trimurti, bijvoorbeeld, zijnde: de drie belangrijkste aspecten van Ishvara, of God in het hindoeïsme. Zij wordt ook wel aangeduid als de hindoeïstische Drie-eenheid, en gevormd door Brahma (de schepper), Vishnoe (de instandhouder) en Devo Maheshvara, ook wel Shiva (de verwoester) genoemd.
Ook maken de deelaspecten Vader (de schepper), Zoon (de verwoester) en Heilige Geest (de instandhouder) onderdeel uit van één 'goddelijk Wezen', dat - ondanks het feit dat het immateriëler is dan immaterieel, 'Het Absolute' of 'Oorspronkelijke Bron' kan worden genoemd - om, zoals in het Scheppingsverhaal, de zaken 'met appelen en peren' uit te leggen.
Over de Triade kunnen we op Wikipedia nog het volgende lezen: De godentriade was erg populair in de Egyptische mythologie. Er waren verschillende steden die een triade hadden: Thebe, Elephantine, Heliopolis en Kom Ombo.
- De driegroep in Elephantine was minder populair dan die van Thebe maar genoot lokaal veel aandacht. De triade bestond net zoals Thebe uit een vader-moeder-kind-principe: Chnoem (de oppergod, schepper), Satet (De moeder, Nijlgodin) en Anoekis (kindgod, gazellegodin).
- In de late periode, tijdens de Romeinse overheersing, werd de triade van Heliopolis erg populair en waren één van de goden van het Romeinse rijk. Waar Isis en Horus model stonden voor het latere Maria-Christus beeld. De triade was eigenlijk een extract van de Heliopolitaanse Enneade. Het bestond uit: Osiris of Asir (de vaderfiguur, eerste mythische koning) - Isis of Aset (de moeder, godin van de magie) en Horus, of Hor (kindgod, god van de horizon).
- In de stad Kom Ombo lag een tempel die aandacht schonk aan twee triades. Deze triades werden in de Late tijd en in de Ptolemaeese periode vereerd. De triades waren alleen lokaal bekend, waarvan een belangrijke god aan het hoofd stond. De tempel is redelijk uniek in zijn soort en zijn eigenlijk twee tempels aan elkaar vastgemaakt. Het gaat hier om: Haroëris (de vaderfiguur) - Tasetneferet (de moeder) en Panebtawi (kind-god, ook de heerser van Egypte) - en, Sobek (de vader figuur, god van de Nijl) - Hathor (de moedergod) en Chons (kindgod, maangod).
- De triade van Thebe werd ongekend populair in het middenrijk, het nieuwe rijk en derde tussenperiode. Zo populair, dat ze hoorden bij de staatsgodsdienst (de godsdienst die de farao aanhing). Deze goden hadden hun eigen priesters waarvan de 1e hoofdpriester van Amon-Re na het nieuwe rijk de machtigste man werd van Egypte. De triade bestond uit: Amon-Ra (de vaderfiguur, tevens 'de ongrijpbare') - Moet (moedergod, oorlogsgodin) en Chons (kindgod, een maangod).
De Griekse mythologie kende dan weer de godentriade Demeter, Dionysos en Persephone. Ook Kore (wassende maan), Demeter (volle maan) en Hekate (afnemende- en donkere maan), en Zeus (vader), Leto (moeder) en Apollo (zoon) vormden een drie-eenheid.
Ook was de triade een belangrijk concept in de Etruskische mythologie. Zo had je de goden Tinia, Uni en Menrva, die vergelijkbaar waren met Jupiter, Juno en Minerva bij de Romeinen en Zeus, Hera en Athena bij de Grieken.
De Keltische mythologie kende eveneens verschillende godentriaden, waaronder de triade van de oorlogsgodin, die soms collectief als de Mórrígan genoemd werd. Deze bestond uit: Macha - Badb (aaskraai) en Nemain (krijgsfurie).
De Galliërs kenden onder andere de triade Esus-Teutates-Taranis.
In de Romeinse godsdienst hebben we oorspronkelijk Jupiter-Mars-Quirinus (Indo-Europese godentrias), en later de patricische Capitolijns-Etruskische godentrias Jupiter-Juno-Minerva en plebejisch gehelleniseerde godentrias: Ceres-Liber-Libera (cf. Demeter-Dionysos-Persephone).
In Siberië kennen de Jakoeten Itchita (aardgodin, bescherming tegen ziekten), Ynakshyt (beschermer van het vee), en Ajysyt (staat vrouwen bij in het kraambed en waakt over kinderen).
In de Noordse mythologie bestaan Trudgälmer (ondersteunende kracht), Orgälmer (uitstotende kracht, schepper) en Bärgälmer (oogst van een leven).
In het antieke Mesopotamië vormt Isjtar, die veelvuldig in het Gilgamesj-epos voorkomt, een drie-eenheid samen met de maangod Nanna of Suen (Sin in het Akkadisch) en de zonnegod Utu: de personificaties van de aarde, de maan en de zon. In het Babylonisch pantheon, was Isjtar bovenal geassocieerd met seksualiteit en de goddelijke personificatie van de planeet Venus. Zij is ook bekend als Inanna, Anunit, Ashtoreth, Athtirat of Athtarat en Atarsamain.
In het Atrahasis-epos, een oeroud Babylonisch epos dat vooral bekend is vanwege het zondvloedverhaal dat erin verteld wordt, wordt melding gemaakt van de triade Anu, Enlil en Enki.
De Drie Krachten
Bij de pythagoreeërs was het getal 3 het volmaaktste van alle getallen, omdat het het enige getal is dat gelijk is aan de som van de voorgaande getallen (3 = 1 + 2) en opgeteld bij de voorgaande getallen bovendien gelijk is aan het product van deze getallen met zichzelf (1 + 2 + 3 = 1 × 2 × 3).
Over de Drie Krachten vertelde Gurdjieff ons 100 jaar geleden, bijvoorbeeld, het volgende:
"Ieder verschijnsel, op welke schaal en in welke wereld het ook plaatsvindt, vanaf de moleculaire tot de kosmische, is het resultaat van de combinatie of het samentreffen van drie verschillende en tegengestelde krachten, de actieve, de passieve en de neutrale kracht. Dit zijn slechts namen, in werkelijkheid zijn alle drie de krachten gelijkelijk actief en doen zich enkel op hun ontmoetingspunten als actief, passief en neutraliserend voor, dat wil zeggen alleen met betrekking tot elkaar op een bepaald ogenblik. De eerste twee krachten zijn min of meer begrijpelijk voor de mens, maar de derde kracht is niet direct waar te nemen en te begrijpen."
"De eerste kracht ontstaat zonder ophouden uit de oorzaken die in de boezem van de Oorspronkelijke Bron zelf optreden als gevolg van de druk van de nieuwe bestaansvormen en vloeit vervolgens door traagheid uit deze Oorspronkelijke Bron naar buiten. De tweede kracht is hetgeen de eerste kracht wordt wanneer hij, na de impuls van traagheid te hebben verloren, de neiging heeft opnieuw te versmelten met het principe van waaruit hij voortkwam. De eerste kracht moet voortdurend involueren en de tweede kracht voortdurend evolueren. De derde kracht is niets anders dan het resultaat van de botsing van de eerste twee krachten. Desondanks is de derde kracht toch het belevendigende en verzoenende principe van elke kosmische formatie."
Je kunt aan die Drie Krachten godennamen geven, of namen, zoals: actieve, passieve en neutraliserende kracht - of, aanduiden met: mannelijk, vrouwelijk en onzijdig, en zo meer, en zo meer.
Waarom bidden? En, tot wie, of wat?
Tot die man in dat wit kleed, witgrijze baard en straffende vinger, bijvoorbeeld? Tot de één of andere godheid, gemaakt naar ons (ver)beeld(ing) en onze gelijkenis? En, zelfs indien al die goden echt bestonden.., en hoe je die Drie Krachten, of elk afzonderlijk deel ervan, ook benoemd, weet dat één kracht nooit op zichzelf kan werken. Dus: waarom nog tot de Vader, of tot de Zoon, of tot de Heilige Geest bidden? Vooral nu, nu je misschien begrijpt dat één kracht nooit op zichzelf kan werken...
Mijn advies?... Herschik jouw ooit ergens opgedane geloofsovertuigingen, doe aan Zelfkennis, en neem contact op met DIMschool vzw, dringend. :-)
Vortex Wiskunde
Marko Rodin, een zelfverklaarde uitvinder, maakte - dankzij de wiskunde - een pseudo-driedimensionaal model van het universum, en alles wat daarin thuishoort. Hij noemde zijn uiteindelijke model 'De Mathematische vingerafdruk van God'. Voor vele wiskundigen is alles wat hij zegt interessant om te aanhoren, en even interessant om het te bekijken, maar voor de rest is het niet echt iets bijzonders. Het wordt vergeleken met de Tijdkubus van Gene Ray uit 1997, die beweerde dat Tijd kubisch is. In elk geval: haal eruit wat je zelf verkiest.
Een introductie tot Vortex Wiskunde - Les #1
... en, de leden van de werkgroep Zelfkennis, gebaseerd op de Gurdjieff-filosofie, zullen er het patroon 1 4 2 8 5 7 in kunnen herkennen. :-)
Nog iets: Neem de rij van Fibonacci, bijvoorbeeld, genoemd naar Leonardo van Pisa, bijgenaamd Fibonacci en rond 1175 in Pisa geboren. De rij blijkt interessante eigenschappen en verbanden te bezitten met onder andere de gulden snede. Deze rij, ook wel reeks van Fibonacci genoemd, begint met 0 en 1 en vervolgens is elk volgende element van de rij steeds de som van de twee voorgaande elementen. De eerste elementen van de rij zijn dan als volgt: 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, 6765, 10946, ...
... maar, als je bij de 3 begint, blijft er 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, 6765, 10946, ... over.
Er bestaan varianten op de rij van Fibonacci waarbij de elementen niet ontstaan uit de som van twee, maar uit de som van drie of meer voorgaande elementen. Zo zorgde hij voor de invoer van de getallenrij van Fibonacci.
Die getallen kan je krijgen door de twee voorgaande getallen bij elkaar op te tellen. Dus 3 + 6 = 9 en 6 + 9 = 15 en 9 + 15 = 24 en 15 + 24 = 39 en 24 + 39 = 63, enzovoorts.
Zo verkrijgen we: 3, 6, 9, 15, 24, 39, 63, 102, 165, 267, 432, 699, 1131, 1830, 2961, 4791, 7752, et cetera.
Maar, indien je alle getallen tot één vereenvoudigd cijfer reduceert, verkrijg je: 3, 6, 9, 6, 6, 3, 9, 3, 3, 6, 9, 6, 6, 3, 9, 3, 3, ..., anders gezegd: niets anders dan drieën, zessen en negens, en dan nog wel een herhaling van het octaaf 3, 6, 9, 6, 6, 3, 9, 3, ... wat dat ook zou mogen kunnen betekenen. :-)
Nu weet ik niet, beste lezer, of je ja dan neen iets aan deze blog hebt gehad, maar in elk geval vond ik het een interessant gegeven. Anderzijds moet ik toegeven dat het niet de 'doeners', doch eerder de 'filosofen' zal aanspreken. Maar..., wat zijn ze ermee? :-)
Zullen ze de cyclus 1 4 2 8 5 7 1, met de hulp van de 3, 6 en 9, op hun eigen (innerlijk) leven kunnen toepassen?...
Laten we, zoals beloofd, eindigen met een voor iedereen 'begrijpbaar' slot..., namelijk: met 'The clapping song' uit 1982 van de 'Belle Stars'...
3-6-9 the goose drank wine,
The monkey chewed tobacco on the street car line.
The line broke the monkey got choked,
and they all went to heaven in a little row boat.
Clap pat, clap pat, clap pat, clap slap...
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
(Interesse?... Laat je niet door jouw ego tegenhouden, indien jij je innerlijk geroepen voelt!)
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Het kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf gratis via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -
- Iets te melden? Klik op deze link! -
Gepost door
Tsenne Kikke op donderdag 19 september 2019
0 reactie(s)
Een proton is geen elementaire deeltje zoals een electron of een muon. Het is volgens de leerboeken samengesteld uit quarks, twee up quarks en één down quarks. Da’s ook precies wat je op de Wikipedia vindt: een proton dat twee up quarks en één down quark bevat. Maar dat beeld van de opbouw van protonen is helaas niet juist..Want, binnen dat kleine bolletje met een straal van 0,84 fm (?) vindt je feitelijk continue biljarden virtuele deeltjesparen, gluonen en antigluonen, quarks en antiquarks. Netto zijn er twee up quarks meer dan up anti-quarks en is er één down quark meer dan down antiquarks. Die virtuele deeltjesparen leven heel kort en verdwijnen dan weer in het niets. Lijkt nogal nutteloos, maar die virtuele deeltjes zijn wel verantwoordelijk voor een deel van de massa van het proton. Een proton ‘weegt’ 938 MeV/c² en daarvan komt 11 MeV/c². De rest is massa die komt van die virtuele deeltjes, vooral van de gluonen.
Wet van Drie
Maar, bij een meting in 2010 leken protonen ineens 4 procent kleiner dan tot dan toe gedacht. Bijna tien jaar lang zochten wetenschappers naar nieuwe natuurkunde om dat resultaat te verklaren. Nu blijkt dat niet nodig te zijn: een uiterst precieze meting van de straal van een proton bevestigde dat het proton werkelijk een tikje kleiner is dan we voorheen dachten.
Het bepalen van de afmeting van een proton is priegelwerk. Een proton is geen harde knikker met een duidelijke straal. Het is een kluwen die bestaat uit drie elementaire deeltjes: quarks, die bij elkaar worden gehouden door een wolk van gluonen (krachtdeeltjes). Dit geheel beslaat een volume waarvan natuurkundigen nu met grote precisie de straal hebben vastgesteld.
Elektronenenergie
Dat deden de wetenschappers door waterstofatomen te onderzoeken. Waterstof bestaat uit een enkel proton met daaromheen een elektron. Dat elektron kan in verschillende banen om het proton heen draaien.
Als het elektron in de laagste baan zit, de baan het dichtst op het proton, komt het af en toe in het proton terecht. Dat zorgt ervoor dat de elektrische kracht tussen elektron en proton iets afneemt. Hoe groter het proton, hoe meer tijd een elektron erin doorbrengt en hoe zwakker de aantrekkende de kracht tussen de twee is. Als die kracht zwakker is, kost het minder moeite om het elektron in de volgende baan om het proton te laten draaien.
Fysici meten de straal van een proton door met een laser op een gas met waterstofatomen te schijnen. Die laserstraal geeft de elektronen in de atomen een zetje, waardoor ze naar de volgende baan springen. Door te kijken hoeveel energie daarvoor nodig is, meten ze hoe sterk de kracht tussen elektron en proton is. De energie is een directe maat voor de protonstraal.
Muonen en nieuwe natuurkunde
In 2010 maten Duitse onderzoekers op deze manier de straal van protonen. Maar ze gebruikten waterstofatomen waarbij het elektron vervangen was door een muon, het 207 keer zwaardere broertje van het elektron.
Toen zagen ze iets geks. Ze maten een protonstraal van 0,84 femtometer (een femtometer is een biljoenste millimeter). Dat is ongeveer vier procent kleiner dan wat volgde uit zo’n twintig eerdere experimenten waarbij gewone waterstofatomen werden gebruikt. Volgens het standaardmodel van de deeltjesfysica maakt het voor de straal van een proton niet uit of er een muon of een elektron omheen draait. Maar deze meting leek erop te wijzen dat er wel degelijk een verschil is.
Dat gaf theoretici reden om te gaan speculeren. Zouden er onbekende verschijnselen bestaan die ervoor zorgen dat een proton anders reageert op een elektron dan op een muon? Er verschenen verschillende wetenschappelijke artikelen met suggesties voor spannende nieuwe natuurkunde om de meting te verklaren.
Alledaagse verklaring
Die artikelen kunnen nu bij het oud papier. Canadese onderzoekers voerden een uiterst nauwkeurige meting uit bij protonen in waterstofatomen met een elektron. Volgens die meting is de protonstraal 0,833 (±0,010) femtometer, oftewel 0,0000000000000833 meter. Dat is – binnen de 0,010 foutmarge – hetzelfde als de Duitse onderzoekers maten met de muonen.
‘Het vereiste precisieniveau om de protongrootte te bepalen, maakte dit de moeilijkste meting die ons laboratorium ooit heeft gedaan’, zei onderzoeksleider Eric Hessels van York University in Canada. ‘Na acht jaar aan dit experiment te hebben gewerkt, zijn we verheugd met deze uiterst nauwkeurige meting.’
De Canadese meting en het Duitse experiment met muonen waren veel nauwkeuriger dan de eerdere experimenten die een grotere protonstraal maten. De onderzoekers concludeerden daarom dat er geen spannende, nieuwe natuurkunde nodig is om de metingen te verklaren. De eerdere metingen hebben het formaat van protonen gewoon overschat. Wat die overschatting veroorzaakte, is onduidelijk, schreven de onderzoekers.
Bron: NewScientist
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
(Interesse?... Laat je niet door jouw ego tegenhouden, indien jij je innerlijk geroepen voelt!)
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Het kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf gratis via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -
- Iets te melden? Klik op deze link! -
Gepost door
Tsenne Kikke op woensdag 18 september 2019
0 reactie(s)