De maan draait rond de aarde en de aarde draait rond de zon. Maar waar we minder vaak bij stilstaan, is dat ons zonnestelsel in zijn geheel eveneens in beweging is en daarbij rond het hart van ons sterrenstelsel cirkelt. Dat duurt allemaal best lang: het zonnestelsel doet er zo’n 250 miljoen jaar over om een rondje rond het hart van de Melkweg te voltooien. Het betekent dus ook dat de laatste keer dat we ons op deze plek in de Melkweg bevonden, zo’n 250 miljoen jaar achter ons ligt. En dat ons zonnestelsel zich zo’n 145 tot 66 miljoen jaar geleden – toen de dinosaurussen heersten over de aarde – precies aan de andere kant van de Melkweg bevond.
De animatie
Dat heeft de Australische astronoom Jessie Christiansen – werkzaam bij de Amerikaanse 'NASA Exoplanet Science Institute' – eerder dit jaar prachtig in beeld gebracht met een fraaie animatie. En die animatie heeft de voorbije week een update gekregen, waardoor deze een nog nauwkeuriger beeld geeft van de reis van ons zonnestelsel door de Melkweg.
Daarin kijken we van bovenaf op onze Melkweg en zien we hoe de zon – vergezeld door het hele systeem dat daarbij hoort, waaronder de aarde – haar baantjes rond het centrum van het sterrenstelsel trekt. Het startpunt is het Trias (de periode tussen 252 en 201 miljoen jaar geleden), oftewel het tijdperk waarin onze aarde zich voor het laatst op de huidige locatie bevond. Gevolgd door het Jura en het Krijt. Het laatstgenoemde tijdperk wordt begrensd door een massa-extinctie, veroorzaakt door een meteorietinslag. Die inslag kostte de dinosaurussen de kop, maar gaf zoogdieren – en uiteindelijk dus ook ons – de vrijheid om uit te groeien tot de heer en meesters op aarde.
Kleine kritiekpuntjes
Hoewel de animatie prachtig is, valt er natuurlijk wel het één en ander op de vrij versimpelde weergave van de werkelijkheid op te merken. En Christiansen is dan ook de eerste om dat toe te geven. Zo lijkt de animatie te suggereren dat alleen de zon beweegt, terwijl in werkelijkheid natuurlijk ook de andere sterren in ons sterrenstelsel – en eventuele systemen daaromheen – in beweging zijn (waarbij de binnenste objecten sneller bewegen dan de objecten op grotere afstand). Daarnaast moeten we ook niet vergeten dat het sterrenstelsel als geheel ook nog eens in beweging is. Dus feitelijk gezien bevinden we ons nu niet op exact dezelfde plek als 250 miljoen jaar geleden.
Dat gezegd hebbende, blijft het een heel interessante animatie. Niet in de laatste plaats omdat deze ons er weer even aan herinnert hoe groot het universum is en hoe ontiegelijk klein wij zijn. Maar dat niet alleen; het herinnert ons er bovenal aan dat het universum niet stilstaat. “De belangrijkste boodschap van deze animatie is dat astronomie niet statisch is,” vertelde Christiansen. “Ons zonnestelsel zit daar niet zomaar miljoenen jaren onveranderd, terwijl het leven op aarde evolueert en verandert; het suist rond het hart van ons sterrenstelsel met een vrij opmerkelijke snelheid.”
Bron: Scientias.nl
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
(Interesse?... Laat je niet door jouw ego tegenhouden, indien jij je innerlijk geroepen voelt!)
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Het kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf gratis via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -