De in 1948 geboren Frédérick Leboyer is een Franse gynaecoloog en verloskundige. Hij was lange tijd in een Parijse kliniek werkzaam en de bedenker van de 'zachte geboorte' die ook de Leboyer-Methode wordt genoemd. Momenteel woont hij als schrijver in Londen.
Leboyer stelde dat nieuwgeborenen liefdevol en zonder onnodige stress op de wereld gebracht moeten worden. Uit de geborgenheid van het moederlichaam zou het kind langzaam aan de lichamelijke veranderen mogen wennen. Volgens Leboyer horen hierbij de volgende maatregelen:
- Het pasgeboren kind zou bij de moeder op de buik gelegd moeten worden, om de warmte te voelen en de harttonen van de moeder te horen. Zo zou de baby van de inspanningen van de geboorte bijkomen.
- De navelstreng wordt niet meteen na de geboorte doorgeknipt: hierdoor zou het kind zich makkelijker kunnen instellen op de zelfstandige ademhaling.
- Kind en moeder worden tijd gegund zich eerst even te leren kennen. Pas daarna wordt het pasgeboren kind in een warm bad gewassen en dan voor het eerst aan de borst gelegd.
- Met het kind moet zacht omgegaan worden, mits er geen bijzondere medische maatregelen nodig zijn.
- De verloskamer zou bijzonder warm en het licht gedempt zijn, waardoor het kind aan de overgang kan wennen.
Leboyer stelt dat de baby's dan veel minder huilen en schreeuwen, omdat ze zich niet zo angstig voelen. Of dit allemaal waar is, wordt door sommige artsen betwijfeld. Er zijn geen wetenschappelijke gegevens over het nut van deze methode. Voorstanders vinden dat deze techniek een positieve bijdrage geeft aan de bevalling, zowel voor de moeder als voor het kind. Tegenstanders vinden dat het weinige licht gevaarlijk kan zijn bij de beoordeling van het verloop van de geboorte, en dat het warm bad de ademreflex kan belemmeren.
Leboyer heeft ook de in de Ayurveda verwortelde Indische babymassage in het Westen geïntroduceerd, die om die reden ook 'Leboyer-Massage' genoemd wordt. Zo heeft hij, onder andere, het boek 'Loving hands: the traditional art of baby massage' uitgegeven. In het Nederlands werd het fotoboek 'Shantala babymassage' op de markt gebracht.
Frederick Leboyer kwam in India in contact met moeder Shantala die haar kind masseerde, zoals zij dat op haar beurt geleerd had van haar moeder. Hij was enthousiast en was van mening dat ouders in het Westen, naast alle hygiënische verworvenheden van de moderne tijd, hun kinderen ook deze warmte en geborgenheid zouden moeten geven, zodat ze kunnen opgroeien tot emotioneel evenwichtige mensen.
Baby's hebben veel liefde nodig. Je kunt dus een baby nooit teveel verwennen. Een babymassage versterkt de band tussen moeder en kind. Om deze reden kan het belangrijk zijn om dat soort van massage zelf aan te leren. De techniek op zichzelf is zeer eenvoudig. In wezen zou elke ouder het intuïtief kunnen uitvoeren door gewoonweg naar de stem van het hart te luisteren. Gebruik gewoonweg een kwalitatieve olie en zorg ervoor dat die olie lauwwarm is door het flesje eventjes in een bain-marie te plaatsen, bijvoorbeeld. Bij de lichaamsmassage zijn zowel oogcontact evenals de stem primordiaal.
Kortom: geef de baby, of het jonge kind, het gevoel dat het van harte welkom is.
Nota: Heb je zélf ervaringen gehad met babymassage? Toegepast? Of, weet je er iets meer over te schrijven? Laat het ons weten via 'Mijn Commentaar' hier onderaan. Interessante, reclameloze bijdragen, met een meerwaarde voor onze lezers, komen in onze rubriek Encyclopedia Spiritualia terecht, waarvan hier de link!