Het nieuwe boek van monseigneur André-Jozef Léonard lokte alweer heftige reacties uit. Maar, van zijn oude uitspraken nam hij geen woord terug. "Ik ga nu niet plots enkel politiek correct spreken en blijf uitkomen voor mijn waarheid en standpunten”, aldus de aartsbisschop.
“Alle levensvijandige praktijken die de overheid aanmoedigt, zoals veralgemeende contraceptie, definitieve sterilisatie en het legaliseren van abortus, lijken op korte termijn het welzijn te vergroten. Maar dat klopt niet. Methodes zonder anticonceptie werken ook doeltreffend”, propageerde Léonard.
"Het is makkelijker om met een voorschrift naar de apotheek te gaan dan zich te verdiepen in een methode die een beroep doet op inzicht en op wil. Methodes zonder anticonceptie werken ook doeltreffend,” meende de aartsbisschop.
Maar de man - hoe goed hij het ook bedoelde - schijnt maar niet te beseffen dat hij zich richt tot een verkeerd publiek. Een publiek, dat reeds sedert de kinderjaren, verkwanseld werd door de volwassenen uit die tijd.
Ik schreef het reeds, en blijf het schrijven: de mens is niet meer dan zijn brein. De inhoud daarvan is primordiaal, en wat er ooit werd ingelepeld, komt er dan ook uit. Hoe kan het anders?
En zo lopen we onbewust rond met andermans 'waarheden'...
Inzicht? Wil? Het zijn loze woorden en totaal onbekend in de oren van Jan Modaal. Geen brein kan inzicht krijgen over zichzelf, tenzij men het - via een hogere vorm van bewustzijn - overstijgt. Geen mens is daartoe in staat, want het brein zélf werkt als een sterk gemagnetiseerd zwaartekrachtveld op hem in en houdt 'die mens' in dat brein gevangen.
Ondanks het feit dat velen geroepen zijn, zijn slechts zeer weinigen uitverkoren om van daaruit te ontsnappen Weinigen voelen zich geroepen om aan Ware Zelfkennis te gaan doen. De wil ontbreekt. "Mens, ken jeZelf!", zijn slechts woorden.
Ontsnappen... Zelfs Plato, die het ons trachtte te vertellen - via de metafoor van zijn Grot - wist dit al.
Elke mens streeft naar geluk, maar omdat de mens het niet in zichzelf meedraagt, zoekt hij het buiten zichzelf, en verkrijgt dus het tegendeel. Pijn, lijden, en miserie zijn zaken waarvan zelfs een Boeddha indertijd mee te kampen kreeg. Ondertussen, is de ‘inhoud’ van de moderne mens geen sikkepit gewijzigd. Toch niet ten opzicht van die mens van meer dan 2.500 jaar geleden. In wezen kunnen we zelfs niet langer over een ‘inhoud’ spreken - behalve over 'de inhoud van mensenbreinen'.
Hoogstwaarschijnlijk lopen er hier en daar nog wel enkele menselijke wezens rond met een gezonde geest in een gezond lichaam. Maar, ik heb het hier niet over die enkele uitzonderingen.
Hoeveel mensen ken je, bijvoorbeeld, die hun hersenen dagdagelijks met de juiste voeding voeden? Naast het feit dat de gewone mens de voorbeelden van de levens van filmsterren, acteurs, zangers, BV’s, enzovoorts, tracht na te leven en inspiratie put uit blaadjes, zoals flair, joepie, dag allemaal, of boeken van het Brusselmans-niveau leest, en zo meer, draaien zeer veel dingen, bijvoorbeeld, omheen ‘prestatie’ en ‘gewin’.
We leven weliswaar in een knettergekke wereld, geregeerd door knettergekke mensen, die in wezen slechts één doel hebben: hun eigen zakken vullen, en ons het idee geven dat ze zich om de medemens bekommeren. Ik durf er zelfs de auteurs van 'The Secret' en die van 'The Law of Attraction' bij betrekken. Eveneens de mensen die er hun brood mee verdienen en gestolen namaakparels aan onwetenden verkopen ...
Je kunt het zo'n beetje vergelijken met een Rockefeller, of een Onassis, die ons gaan vertellen hoe we allemaal even rijk kunnen worden als henzelf... Door hun boeken aan te kopen, bewijzen ze temeer, dat er zeer veel geld mee te verdienen valt. Alternatieven manipuleren de alternaïeven in een wereld waarin de Eénogen de koningen zijn.
Bovendien moet een mens in deze knettergekke maatschappij, die stilaan op losse schroeven begint te staan, presteren, en blijven presteren. Indien je niet aan andermans verwachtingen voldoet, is de kans groot dat je wordt afgekeurd. Dit geldt zowel in de werksfeer als in eender welke vorm van intermenselijke relatie.
Word je té oud, bijvoorbeeld, dan pas je niet meer in het Orwelliaans, futuristische denkbeeld dat jongere mensen over een relatie, de samenleving en maatschappij hebben. Je moet dan maar als het ware jouw resterende tijd verspillen met even oude, of oudere lotgenoten. Soort past nu eenmaal bij soort.
Zelfs de miljoenen euro’s, die door benefietevenementen worden opgehaald, zorgen ervoor dat het in de allereerste plaats gebouwen, uitrusting, directieleden, personeel, enzovoorts, enzovoorts, ten goede komt. Het is alsof geen brein deze woorden snapt.
Over afgekeurd zijn gesproken... Toch leveren mensen - die ziek zijn - of het denken te zijn, een belangrijke bijdrage aan onze economisch ingestelde maatschappij. Indien je wist hoeveel winsten farmaceutische multinationals jaarlijks maken, begrijp je wat ik schrijven wil. En hospitalen, artsen, psychiaters, psychologen, en zelfs de zogenaamde alternatieve en paranormale healers verdienen er goed hun kostje mee. Maak alle zieken gezond, of zorg ervoor dat er geen zieken meer kunnen zijn, en de huidige economische wereld stort als een kaartenhuisje in elkaar.
Toegegeven: mensen, die vanaf hun jeugdjaren mentaal ziek werden gemaakt, kunnen in wezen onmogelijk worden geheeld. Ik bedoel hiemee: één geheel worden, in de betekenis van 1-heid in zichzelf verwerven, in plaats van rond te lopen met die 1001 persoonlijkheden, ikjes en sub-ikjes. Echt iets om er gek van te worden ...
Anderzijds zal men de mens blijven volstoppen met eender welke chemisch ‘genees’-middel, zolang men maar blijft presteren in deze consumptiemaatschappij. En alles gaat tegenwoordig zo internetsnel, dat men de tijd niet meer neemt om dingen jarenlang uit te testen vooraleer ze op de markt te werpen.
Laten we het geheel een beetje met zwarte humor opfrissen:
Hetzelfde geldt voor het leven van jonge mensen: het is alsof ze de tijd niet meer krijgen om zich aan hun eigen omgeving aan te passen - en, meer en meer jongeren stappen dan ook uit ‘vrije wil’ uit het leven door aan zelfdoding te doen, of zelfmoord te plegen. En dan wordt er gezegd dat de mens niet over een ‘vrije wil’ beschikt.
Kortom: indien je de wereld van bovenaf bekijkt, kan de meer bewuste mens zich de vraag stellen wie er eigenlijk écht ziek is. Zij, die het tonen, artsen bezoeken en de pillen slikken – of, zij die het niet tonen, en wegkwijnen in hun eigen lichamen?
Draai het, of keer het: ziekte is de afwezigheid van gezondheid, net zoals duisternis de afwezigheid is van licht, en innerlijke leegte de afwezigheid is van een persoonlijke ziel.
En, het is niet omdat je jezelf aan een waarachtig zieke maatschappij aanpast dat je op een gezonde manier door het leven gaat, integendeel.
Toch tracht men dit met de jeugd te doen, en wel vanaf het moment dat de baby uit de moederschoot naar buiten wordt gedrukt. De ‘gezond denkende’ volwassenen, waaronder ouders en onderwijzend personeel, die het - vanuit hún standpunt - zogezegd ‘beter weten’, brainwashen de kinderen teneinde ze in deze maatschappij op een doelmatige manier te laten functioneren. En de vicieuze cirkel is wederom rond...
Het enige waar we écht blij om kunnen zijn, is – mijns inziens: dat we niet ergens in Afrika, het Midden Oosten, in China, in het Amazonegebied, of ergens tussen de berbers in de een of andere woestijn zijn geboren en getogen – want, dan pas was het misschien ietwat erger geweest.
Maar, er is een maar: veronderstel dat het zo wél was... zou je je daarvan ‘bewust’ zijn? Ik bedoel: bewuster dan op de dag van vandaag?
Wie zei alweer: “Ontwaak!” – “Word Wakker!” – “Ontslaap!”?...