Vandaag is het precies 71 jaar geleden dat men nabij de Franse gemeente Montignac, in het Franse departement Dordogne, een waardevolle collectie grotschilderingen ontdekte.
Het gehele verhaal gaat als volgt... Op 8 september 1940 moet de in 1927 geboren Marcel Ravidat niet werken in de garage in Montignac en gaat met 3 van zijn vrienden naar het bos op de heuvel van Lascaux. Er is daar enige tijd een dennenboom omgewaaid en ze weten dat er daardoor een gat is bloot gekomen die overgroeid is door braamstruiken.
Ze maken het gat iets groter en vinden een verticale schacht. Marcel kruipt door het gat en verliest zijn houvast. Hij schuift door tot het einde van de gang en roept dan zijn vrienden om ook af te dalen.
Samen, en met behulp van een kleine olielamp, staan ze in een grot van 20 op 8 met een hoogte van 7 meter. Ze merken op de wanden afbeeldingen in rode, gele, bruine en zwarte kleur. Ze beseffen dat ze een ontdekking hebben gedaan en komen de dag erna terug met sterke lampen en vinden nog een schacht. Uiteindelijk verwittigen ze 3 dagen later, en wel op 12 september, de onderwijzer Laval. Het nieuws verspreidt zich snel, en de grot wordt uitgerust om bezoekers te kunnen ontvangen.
Ondertussen is het op de werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst, als onderdeel van de prehistorische locaties en beschilderde grotten in de Vézérevallei. De grot van Lascaux gaat ook door voor de 'Sixtijnse Kapel van de Paleolithische Kunst'.
Deskundigen dateren de oudste rotsschilderingen uit deze Grot van Lascaux op 15.000, de jongste op 10.000 v.Chr. Het is de rijkst beschilderde prehistorische grot die tot nu toe is ontdekt.
Daarin zijn muurschilderingen ontdekt van bizons, herten, neushoorns, runderen, paarden, rendieren en stieren in zwart, geel en rood. In andere grotten heeft men afbeeldingen van hele jachttaferelen gevonden. Veel 'schilderingen' hebben geheel gekleurde vlakken, andere zijn uitgevoerd als krachtige lijntekeningen en gravures.
Natuurlijk weet geen mens de ware toedracht van die schilderingen. Maakten ze deel uit van bepaalde rituelen? Of waren ze in die tijd gewoonweg aanschouwd als 'kunst' of als decoratie? Merkwaardig is dat de mens zelf vrijwel in het geheel niet - enkele malen, en dan nog zeer schematisch - werd getekend, terwijl de dieren vaak zeer levensecht en in karakteristieke houdingen en soms zelfs kleuren zijn afgebeeld.
De verf werd op verschillende manieren aangebracht: met de vingers en tenen in de rode leem gedoopt, met eenvoudige kwasten, maar ook werd de verf in de mond genomen en op de rotswand gespuwd. Soms werd het pigment in rieten pijpjes verzameld en op een vochtig oppervlak geblazen.
De originele grot wordt echter al jarenlang bedreigd door bacteriën en schimmels. Wetenschappers hebben schimmels ontdekt - kleine witte donsharen ontdekt op de bodem en de zijwanden. Men noemt de Fusarium solani een vrij sterke en schadelijke zwammensoort. Het is niet de eerste keer dat er zich problemen voordoen. In 1963 moest men het publiek al de toegang ontzeggen, omdat er vorming van groene algen en schimmels, die te wijten zijn aan een onophoudelijke toeloop.
Sindsdien is de grot niet meer voor publiek toegankelijk. In de onmiddellijke nabijheid, een naburige grot, vindt men echter een replica, namelijk: Lascaux II, die wél voor het publiek toegankelijk is. Deze replica is beter geschikt voor de ontvangst van grote stromen bezoekers en bovendien aangepast voor gehandicapten. De bouw startte in 1972 op 200 meter van de grot en was in 1984 gereed.
Indien je op deze link klikt, kan je er een virtuele rondleiding van verkrijgen...
