ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

De Akasha-wereld volgens Ervin Lászlo, de auteur van 'Gewoonweg Geniaal!'

De Akasha wereld is volgens Ervin Lászlo een veld dat sporen bevat van alles wat er ooit is gebeurd, en het conserveert, en mensen kunnen zich er op aansluiten teneinde allerlei informatie in te winnen.
door Tsenne Kikke - dinsdag 3 mei 2011 2:57

De 79-jarige Hongaarse wetenschapsfilosoof. Ervin László heeft een doctorsgraad van de Sorbonne en is in het bezit van vier eredoctoraten. Hij was eerder hoogleraar filosofie, systeemwetenschap en futurologie aan verscheidene universiteiten in de Verenigde Staten, Europa en het Verre Oosten.

Hij houdt zich onder meer bezig met de systeemtheorie en de integrale benadering die momenteel steeds vaker wordt gezocht, onder andere door Ken Wilber. Daarnaast is hij grondlegger van de 'Club of Budapest' en uitgever van 'World Futures: The Journal of General Evolution'.

László werkt in zijn boek 'Science and the Akashic Field: An Integral Theory of Everything' de hypothese uit dat er een veld van informatie is, waarin alles van het heelal is te 'lezen'. Hij vergelijkt dit veld - een dimensie naast het fysieke - met het uit het Sanskriet afkomstige woord voor ruimte: 'Akasha'. Daarom noemt hij dit veld ook met de Engelse term: "Akashic field", of kort deze af tot "A-field".

Hij onderbouwt hoe deze hypothese verschillende problemen kan oplossen die naar voren komen vanuit de kwantummechanica, met name de aspecten van het non-lokale en kwantumverwikkeling. Daarnaast presenteert hij deze 'theory of everything' - de theorie van alles - als oplossing voor de strijd tussen wetenschap en religie. De 'theory of everything' raakt volgens Laszlo letterlijk aan alles en kan leiden tot een wereld zonder, onder andere: oorlog, ziektes, milieuvervuiling en armoede.

Interessant is zijn vertaling van het woordje 'bewustzijn'. Bewustzijn is niet iets dat ergens in ons wordt geboren. Bewustzijn heeft dus geen bron, gewoonweg omdat bewustzijn alomtegenwoordig is en dat ons lichaam - als een soort van kanaal - zich daarop kan aansluiten. En zo belanden we in dan opnieuw in het Aksaha-veld. Wat de mens van daaruit bereikt zou George Ivanovitch Gurdjieff C-invloeden noemen.

Het is meer dan zijn stokpaardje. Dit zogenaamde Akasha werd opnieuw in zijn laatste boek aangehaald en Ervin László heeft er zelfs een geheel hoofdstuk aan gewijd. Hier is de link naar het boek. Indien je geen zin hebt om naar onze afdeling 'Literatuur te gaan, kun je er hieronder een uittreksel van lezen. Indien je er nog meer van wil afweten, raden we je aan om naar 'Eclecticus' te gaan.

"Volstrekt los van alle verhalen over geesten en spoken die de levenden bezoeken, of over mediums die met lichaamloze intelligenties communiceren, is er een indrukwekkend bewijscorpus van spontane ingevingen, ontvangen door uiterst geloofwaardige individuen: kunstenaars en wetenschappers en zelfs een technologisch genie als Edison. In een weinig bekend interview (in The Indiana Gazelle, 1911) verklaarde Thomas Alva Edison: 'Mensen zeggen dat ik dingen heb gecreëerd. Ik heb nooit iets gecreëerd. Ik ontvang indrukken uit het universum zelf en werk ze uit, maar ik ben niet meer dan de beschrijfbare plaat van een opnameapparaat, of een ontvangsttoestel - of noem het maar zoals je wilt. Gedachten zijn in feite indrukken die we van buiten onszelf opvangen.' Ook Einstein heeft zich uitgelaten over het belang in zijn leven van wat in het Nederlands een inval of ingeving heet - iets dat je 'invalt' of wordt 'ingegeven'. Alleen, hoe gaat dit invallen in zijn werk? Bestaat er eigenlijk een wetenschappelijke verklaring voor? Die vraag nam ik serieus en ik begon mij erin te verdiepen. Het eerste raadsel dat ik moest ophelderen, betrof de aard van de intuïties of 'invallen' die de grondslag vormen van authentieke ontdekkingen. Wat zijn intuïtieve ingevingen nu precies? Of ze nu echt of denkbeeldig zijn, zo peinsde ik, één ding hebben ze met elkaar gemeen: ze zijn een vorm van informatie. Kan er echter informatie zijn die je spontaan 'invalt', en niet via de ogen en oren? Dit verdient, zo meende ik, nader onderzoek.

Nader onderzoek veronderstelt dat er een antwoord op een vraag te vinden moet zijn, in dit geval: Wat is informatie?' Is alleen datgene wat we schrijven of zeggen informatie? Of is er 'objectieve informatie' aanwezig in de wereld, of we ons ervan bewust zijn of niet? Algauw ontdekte ik dat er in de frontlinie van de nieuwe wetenschappen ruimschoots bevestigingen voor deze veronderstelling te vinden waren.

Volgens de nieuwe biologie is het menselijk organisme - net als alle levensvormen -veel meer dan alleen een 'machine' van vlees en bloed en chemische substanties. Het is ook een dynamisch systeem dat informatie bevat en daar zelfs totaal afhankelijk van is. Zou de in het organisme - en overal in de rest van de levende natuur - aanwezige informatie op een meer rechtstreekse en spontane manier dan via de zintuigen kunnen worden ontvangen door onze hersenen en ons zenuwstelsel? Als dit zo is, zou het een grote vergissing zijn de opmerkelijke ingevingen van grote wetenschappers, kunstenaars en zelfs gewone mensen af te doen als zinsbegoochelingen en niet meer dan dat.

Tot de opkomst van de eigentijdse kwantumfysica waren serieuze wetenschappers genoodzaakt deze mogelijkheid van tafel te vegen. De verkenning van de kwantumwereld heeft echter een heel nieuw perspectief ontsloten. Tussen kwanta - de kleinst herkenbare eenheden van de werkelijkheid - vindt een rechtstreekse vorm van informatieoverdracht plaats waarvoor de term 'verstrengeling' is ingevoerd. Deze deeltjes van het universum bestaan in zogeheten 'non-lokale' toestanden. Ze bevinden zich niet eenvoudig op een bepaald moment in een specifieke toestand of plaats, maar verkeren tegelijkertijd in meerdere toestanden en zijn tegelijkertijd in meerdere locaties. In het stoffelijk universum lijkt alles non-lokaal - buiten ruimte en tijd - samen te hangen met alles. In de terminologie van de grote fysicus David Bohm zijn alle dingen overal in de werkelijkheid met elkaar verbonden via 'in-formatie': ze 'in-formeren" elkaar wederkerig.

Echter, hoe is deze 'non-lokale' in-formatie in de natuur aanwezig? Het antwoord is, zo werd mij duidelijk: als een veld. Licht - bestaande uit een stroom fotonen - wordt, zoals bekend, gedragen en overgebracht door een elektromagnetisch veld. De aantrekking en afstoting tussen microdeeltjes voltrekt zich in nucleaire en kwantumvelden. De aantrekkingskracht die zware objecten op elkaar uitoefenen, dus het vertrouwde feit van de zwaartekracht (op aarde de aantrekkingskracht tussen objecten van normale grootte enerzijds, en de veel grotere massa van de aarde anderzijds) wordt eveneens gedragen en overgebracht door een veld: het gravitatieveld. De 'in¬formatie' die het ene organisme 'verstrengelt' met het andere wordt eveneens door een veld overgedragen, namelijk een non-lokaal in-formatieveld. Dit veld verbindt elk ding in het universum met alle andere dingen.

Dat wij dit in-formatieveld niet kunnen zien, bewijst niet dat het niet bestaat. We zien het gravitatieveld evenmin; we zien alleen dat objecten naar de grond vallen. Het elektromagnetisch veld zien we ook niet, alleen de stroom energetisch aangeslagen fotonen die wij als licht zien. Velden zijn te vergelijken met visnetten, maar dan zo subtiel dat hun mazen niet zichtbaar zijn; we zien alleen de dingen die erin gevangen zijn. Het vergaren van bewijzen van de aanwezigheid van 'in-formatie' in de natuur wat een enerverende taak. Na deze episode op het strand van de Adriatische kust ben ik er dag en nacht mee bezig geweest. En ik maakte goede vorderingen.

De oorspronkelijke ingeving had zich voorgedaan in september 1985, en iets meer dan een jaar later had ik het eerste manuscript ter grootte van een boek in handen. Ik liet het mijn vrienden lezen: de Italiaanse filosofen Mauro Ceruti en Gianluca Bocchi. Mauro zei meteen dat hij het graag wilde opnemen in de boekenreeks waar hij de redactie over voerde en Gianluca begon het manuscript in het Italiaans te vertalen. Zo kwam het dat er in juli 1987 een dun boekje van 113 bladzijden het licht zag, getiteld L'Ipotesi del Campo: Fisica e Metafisica dell'Evoluzione ('De hypothese van het Psi-Veld: fysica en metafysica van de evolutie').

in dit boek - en nog verscheidene jaren daarna - duidde ik het alles met alles verbindende in-formatieveld van de natuur aan met het Griekse symbool voor psi. Dit om aan te geven dat non-lokale connecties tussen kwanta de golffunctie (de zogeheten psi-functie) van de kwantumtoestand completeren (de kwantumtoestand' is de toestand waarin de fundamentele bestanddelen van de stoffelijke werkelijkheid verkeren).

Voor de moderne wetenschap is de hypothese van een universeel in-formatieveld een revolutionaire propositie, zodat ik half verwachtte dat de wetenschappelijke goegemeente haar van tafel zou vegen. Dat gebeurde niet. Ik kreeg veel verzoeken om mijn Psi-Veldhypothese in lezingen en interviews nader toe te lichten. Ook verschenen er verscheidene artikelen over in kranten en tijdschriften.

De hoofdstroom van de moderne wetenschap verwierp mijn hypothese niet, maar zij haakte er ook niet op in. Ik begreep best waarom niet. De Engelse bioloog Rupert Sheldrake, die had geopperd dat er een onzichtbaar veld moest zijn dat vorm geeft aan alle ontwikkelingen in de biosfeer, had inmiddels zijn 'Een nieuwe levenswetenschap: de hypothese van vormende oorzakelijkheid' gepubliceerd, zodat de eerste schokgolf al voorbij was, waarbij Rupert de klap had opgevangen. Mijn hypothese betrof het concept van een informatiebehoudend en -overdragend morfoforetisch veld (in plaats van Sheldrake's vormgevende, maar fysisch onverklaarde morfogenetisch veld). Ook toonde mijn hypothese aan dat de theorie achter dit veld aansluit bij bestaande wetenschappelijke theorieën."

Bronvermelding: 'Gewoonweg geniaal!'

Commentaar


Gepost op: 3/05/2011 23:48:30
Voor mij is het Akashaveld (A-veld) wat Gurdjieff het Causale lichaam noemt, want oorzaak en geheugen moeten noodzakelijkerwijs hetzelfde zijn wil het begrip causaal lichaam betekenis hebben.

Het gevoel dat ik heb, als Ervin Laszlo in zijn boek 'Kosmische Visie' schrijft over het A-veld, genezing op afstand en andere 'paranormale' fenomenen, is dat het teveel in de richting van 'wensdenken' neigt. Vele mensen halen er de wetenschap bij als het in hun kraam past en verketteren diezelfde discipline als het niet in hun kraam past. Hiermee zeg ik niet dat dit ook op Laszlo slaat, maar geef ik enkel de schizofrene staat aan waarin vele, zichzelf spiritueel noemende mensen, zich in het algemeen bevinden. Zelfkennis heeft mij doen inzien dat je praktisch altijd vergeet de vraag te stellen waarom je zoekt naar wat je zoekt. M.a.w. is je onderzoek zuiver en neutraal gekozen en dus vrij van persoonlijke waarden? Laat je de dingen zelf spreken of leg je ze jou eigen visie op. Of nog exacter uitgedrukt: 'Is jou kennis vrij van iedere identificatie met je lichaam'? En 'last but not least', is dit 'uberhaupt' wel werkelijk mogelijk?!

Praktisch zal blijken, dat als je vragen gaat stellen over de oorsprong van je gedachten, gevoelens, gewaarwordingen en handelingen, je altijd bij het lichaam uitkomt. Ook zul je vaststellen dat voor ieder bewijs een tegenbewijs is te vinden. Het enigste dat je niet kunt ontkennen zijn je directe 'ervaringen', hoe tijdelijk ze ook mogen zijn. Maar zijn ze wel tijdelijk? Of zou het kunnen zijn dat alle ervaringen eeuwig en tijdloos zijn, maar de ene toestand voortdurend afwisselt met een andere waardoor het lijkt dat ze er dan niet meer zijn? Het gegeven dat deze uitdrukkingen van de verschillende centra steeds terug kunnen worden geactiveerd, wijst in deze richting. Anders gesteld, het is niet omdat het ene filmbeeld of geluidsfragment in onze ervaring na het andere komt, dat deze de vorige zijn verdwenen. Ze kunnen steeds opnieuw van de disk worden afgelezen.
Is nu ook het A-veld een soort lichtcontinuüm (4 D-laserstraal-continuüm) dat zijn eigen gekristalliseerde informatie (de gemanifesteerde waarnemingsobjecten in het bewustzijnsveld) afleest en doorstuurt naar de andere antennes (zintuigen) van de verschillende kosmoi (waarnemingsapparaten)?
NB: Laat ons niet vergeten dat het begrip 'apparaat' gebruikt wordt omdat dit in onze huidige ontwikkelingsfase zo'n overdonderende rol speelt. Het is heel waarschijnlijk dat dergelijke vergelijkingen, net zomin als in het verleden, ook in de toekomst niet meer gebruikt zullen worden vanwege voorbijgestreefd en onvruchtbaar.

We moeten voorzichtig zijn met onze beweringen. Vind je dat geweld de basis vormt van onze natuur en van onze evolutie, dan vind je genoeg aanwijzingen die deze veronderstelling steunen, zowel op locaal vlak als kosmologisch vlak, en dan is deze vooronderstelling in onze ogen verworden tot een bewijs. Maar zoek je naar samenwerking als fundament van het leven, dan zul je zoveel samenwerking vinden dat ook deze veronderstelling in onze ogen tot een bewijs verwordt.
Toen men nog niet de apparatuur had en dus ook niet de kennis om te weten hoe en waaruit sterren bestonden, zag men in de onveranderlijke sterrenwereld de rust en de vrede van de hogere wereld en was de aarde het strijdtoneel van agressieve natuurkrachten. En dat was toen een meer dan acceptabele gevolgtrekking, want ze was logisch omdat ze gebaseerd was op 'zintuiglijk waargenomen 'feiten'. Maar nu weten we dat de sterren en de kosmos een oord zijn van ongelooflijke explosieve energieën waarbij de aarde een oase van rust lijkt.

Men haalt er vandaag de dag graag de wetenschap bij als ondersteuning voor wat men op een gegeven moment als waarheid ziet. Maar er is altijd al een soort paard van Troje aanwezig geweest in iedere wetenschappelijke aanname. Steeds is er in iedere verklaring, die noodzakelijkerwijs een momentopname is en dus niet het geheel, iets aanwezig dat dus niet werkelijk is begrepen, aan onze aandacht is ontsnapt of zich nog niet heeft geopenbaard. De wetenschapper beroept zich dan dikwijls op de wiskunde als instrument om de kosmos te begrijpen. Maar stel je eens het volgende voor. Je hebt volledig wiskundig inzicht verworven in wat het visueel proces werkelijk inhoud, maar je bent blind geboren. Of je bent een ziend persoon die geen enkel wiskundig idee heeft over wat zien als proces inhoud. En dan stelt men u voor de keuze: 'We kunnen je volledig inzicht geven in het visuele proces maar dan moeten we je wel blind maken.' En als je blind bent, zegt men dat men dat ze je kunnen laten zien, maar dat je het wiskundig inzicht in dit proces dan verliest. Wat ga je kiezen denk je? M.a.w. wat is het belangrijkste: 'Dat je het heelal ervaart of dat je het wiskundig begrijpt'. Wat heb je het liefst: 'De smaak van cola, het gevoel van liefde, het genieten van muziek, enz. - òf - inzicht in de chemische samenstelling, het natuurkundige trillingsproces en de wiskundige achtergrond van dit alles?'

Wat heeft dit alles nu te maken met het A-veld? Dat wordt meteen duidelijk!

Er de spirituele bewering dat een mens als hij dood is, zijn leven niet alleen van achter naar voren ziet afgespeeld worden, maar dat hij nu zelf alle pijn ervaart die hij iemand anders heeft aangedaan. Maar als dit de volstrekte waarheid was, hoe komt het dan dat als we op de geschiedenis van de mensheid terugkijken we keer op keer moeten vaststellen dat de mens niets leert van zijn fouten. Als karma dus werkelijk bestaat, waarom heeft dat dan al niet lang door zijn invloed de mens op het juiste pad gezet. Ik denk niet dat ik te ver ga als ik stel dat karma en het A-veld een symbiose moeten vormen. Maar welke zin heeft een kosmisch geheugen als blijkt dat de mensheid er geen dusdanige invloed van ondervind dat zijn 'zijn' zich in de juiste richting ontwikkeld omdat de valse persoonlijkheden die het kind omringen het keer op keer winnen van dit geheugen?

De werking van het geheugen berust op hersenfuncties en deze wordt steeds vergeleken met een computer die we dan het A-veld zouden moeten noemen, tenminste als deze wetenschappelijke bewering op waarheid berust. Maar onze hersenen en onze zintuigen zijn niet te vergelijken met een computer. Voor wie hieraan twijfelt, vermeld ik de volgende gegevens die ik ooit ergens ben tegengekomen: "Hoewel de prestaties van de huidige computerhardware buitengewoon indrukwekkend is, is het duidelijk dat de specificaties van de menselijke retina (netvlies) ongeëvenaard zijn. Om 10 milliseconden van de volledige verwerking van zelfs maar één zenuwcel van de retina te simuleren, moeten ongeveer 500 simultane niet-lineaire differentiaalvergelijkingen 100-voudig opgelost worden, wat minstens enkele minuten rekentijd vraagt op een Cray supercomputer. Als we bedenken dat er 10 miljoen of meer van dergelijke cellen op complexe wijze met elkaar verweven zijn, dan zou het tenminste 100 jaar rekentijd op een Cray supercomputer kosten om te simuleren wat er in het oog iedere seconde plaatsvindt. De hersenen doen deze bewerkingen, in tegenstelling tot supercomputers die grote behuizingen nodig hebben (bijvoorbeeld 10 kasten ter grote van een telefooncel) om koeling te kunnen voorzien voor de hoog oplopende temperaturen in de verwerkingseenheden en voor alle nodige stroomelementen die een groot stroomverbruik vragen (in totaal 400 kilowatt), zonder koeling en met slechts 10 wat aan energie!"

We kunnen ook het moederlichaam als de matrix of het A-veld zien, maar dan voor het embryo. De moeder is dan te beschouwen als het Absolute voor het embryo. Ook in dit geval lijkt het ZPE als
A-veld overbodig, net als bij retina en de hersenen. Maar hoe is dit moederlichaam vòòr dat er mensen waren op aarde kunnen ontstaan? Dan is het standaard antwoord vandaag: 'Door de evolutie van oercellen via natuurlijke selectie'.
Men kan heel overtuigend aantonen dat zonder hersenen en zenuwen geen ervaring of herinnering mogelijk is. Als dit alles waar is, op welke wijze kan dan het A-veld, of wat door Laszlo wordt gelijkgesteld met het ZPE, herinneringen opslaan? En als dit zo zou zijn, hoe slaagt dat A-veld of ZPE erin om naakte atomen om te vormen tot moleculen en moleculen tot cellen en cellen tot organen en organen tot lichamen begiftigd met gewaarwordingen, gevoelens en gedachten, eigenschappen die de energie in het ZPE niet bezit volgens diezelfde wetenschap?
Het doet mij een beetje denken aan het verhaal van de bekende natuurkundige Freeman Dyson die vond dat de wetenschap een soort ruimtekippen moest ontwerpen om de kosmos te onderzoeken en te bevolken en dat men hiervoor moest ontdekken hoe men de huid van zulke kippen bestand moest maken tegen de absolute minimum temperatuur van -273°C en de gevaarlijke kosmische stralingen. Mijn eerste gedachte hierop was: 'Waarom zoekt de wetenschap naar iets dat al lang bestaat, want wat is onze aarde met zijn organische gordel anders.
Wat ik wil zeggen is: 'Waarom zoeken naar een kosmisch geheugen buiten het leven en de mens? Neem de mens weg en we spreken niet meer over een kosmisch geheugen, ZPE, buitenaards leven, of wat dan ook. In die zin is de mens zowel nietig als alles, of de verzoening van alfa en omega. In feite is de mens, in de volledige betekenis van dit woord, dus een mens die zijn volledig potentieel ontwikkeld heeft, te beschouwen als het A-veld.

Besluit: Ik ben er mij van bewust dat ook mijn hier neergeschreven woorden niet waardevrij zijn, want zoals Gurdjieff zegt: 'Als er een actieve kracht opkomt (in dit geval het A-veld) dan verschijnt er ogenblikkelijk de tegengestelde passieve kracht (het A-veld zoals Laszlo dat beschrijft is verbeelding en geen werkelijkheid). En voor alles wat ik hier beweer, kan ik eveneens overvloedig factoren aanhalen die het tegenovergestelde suggereren. Maar zonder derde kracht, zegt Gurdjieff, kan er niets worden voortgebracht. Wie in ieder fenomeen niet de werking van de drie krachten kan zien, die ziet de werkelijkheid niet. En dus moet ik op zoek naar de verzoende derde kracht. Maar kun je deze wel zoeken? Is ze misschien niet dat wat je werkelijk ieder moment Absoluut bent en is het
A-veld niet gewoon een concessie aan onze onwetendheid mb.t. ons 'Zijn'?!
Iemand die zich voldoende streng en eerlijk heeft geschoold in alle mogelijke verklaringen voor het leven, die zal vaststellen dat iedere theorie, hoe briljant en logisch ook, altijd iets onbevredigends in zich heeft. Het is bijvoorbeeld niet zo moeilijk om aan te tonen dat er tegenover het veranderlijke iets onveranderlijks moet staan. Maar als je ze als twee gescheiden fenomenen beschouwd, verval je in dualiteit en reist de vraag: 'Waarom zou ik het eeuwigs onveranderlijk willen zijn als daarin niets kan worden ervaren? Kies ik dan niet veel liever voor het veranderlijke en dus voor de ervaring? Maar kun je hiertussen wel kiezen? Is het niet zo dat ze beiden een eenheid vormen? Maar dan zitten we met een paradox of koan en houd het vragen en kiezen op nietwaar, en dan is het A-veld of ZPE niet meer of minder dan een idee om iets te verklaren dat niet te verklaren is, omdat in het onverklaarbare alles ligt besloten en het van niets afhankelijk is.

Tsenne Kikke Gepost op: 4/05/2011 0:15:15
Tsenne Kikke Amaai! Dat was weeral een grote boterham, die sommigen niet zullen kunnen verteren, hé! In elk geval is het een duidelijke meerwaarde aan de tekst! Danke!

Om jouw denken te staven, had ik er enkele YouTube-filmpjes bijgevoegd, opdat je kan horen hoe Lászlo geloof hecht aan het 2012-Doemsecenario en er bovendien van overtuigd is dat buitenaardse wezens, die onze Aarde met hun ufo's bezoeken, wel degelijk bestaan.

Kortom: zijn zoektocht was wel degelijk goed begonnen. Reeds op zeer jonge leeftijd verkreeg hij, als sublieme pianist, inspiratie van 'ergens'. Omdat hij besefte dat die gegevens niet in zijn brein voorhanden waren, is hij op zoek gegaan naar een antwoord, en verzeilde dus in het esoterische Akasha-veld.

En ja: de wetenschap van vandaag zal door die van morgen worden vervangen. De énige constante in deze wereld is verandering.

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2025 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht