Op een avond legde Jill, een gezonde vrouw van 37, zich te slapen en werd in wezen gehandicapt wakker. Het gebeurde zo snel, en het kan ons allen overkomen. Sommige mensen bij wie het ook is gebeurd, blijven voor de rest van hun leven verlamd; anderen, genezen voor 100%; Jill Bolte Taylor deed het iets beter ...
Dit is een ongelooflijk, krachtig verhaal over hoe ons brein voor ons bepaalt wie we zijn, hoe het ons met de wereld verbindt én de ene mens met de andere. Omdat de waar gebeurde feiten niet zo ver van ons bed geschiedden - ik bedoel: niet op de een of andere planeet, of ander zonnestelsel - is het een inspiratievolle videoclip, weliswaar in het Engels. De neuro-anatomiste Dr. Jill Bolte Taylor ervaarde voor zichzelf hoe een mens zich voelt van zodra het brein, na 37 jaar, plotseling niet meer optimaal werkt. Ze kan ons navertellen hoe ze zich voelde toen ze besefte dat de functies van haar brein één voor één wegslipten, beginnende bij spraak, dan beweging, dan begrijpen, dan weet ze niet meer, want alle controle, elk besef, was verdwenen.
Anderzijds had zij de gelegenheid om haar brein van binnenuit te bestuderen, iets waarvoor elke neurowetenschapper haar kan benijden. De volgende videoclip is - in mijn ogen - gewoonweg sensationeel. Het laat ons zien hoe zulk een dramatisch voorval, het uitvallen van de werkzaamheden van een deel van ons brein, een ongelooflijke ervaring is; een ervaring, die we kunnen navertellen - in haar geval toch - en de medemens mededelen hoe prachtig de wereld er kan uitzien, en hoe prachtig mensen kunnen zijn.
Hoe het allemaal begon ...
Reeds op zeer jonge leeftijd was Jill gefascineerd door de werkzaamheden van het menselijke brein. Haar broer leed aan schizofrenie en dat motiveerde haar om haar studies volledig te wijden aan ernstige mentale aandoeningen en ze behaalde haar diploma als neuroanatomist. Terwijl ze aan de studie werkte van het hoe en het waarom het brein van een gezond persoon zo verschilde van het brein van een persoon met een mentale aandoening, gebeurde er iets heel vreemds met haar eigen brein - het bleef stilstaan. Het stopte dus met werken.
Op 10 december 1996, Jill was toen 37 jaar, werd ze 's morgens wakker met een brandende pijn ter hoogte van haar linker oog. Ze besefte dat een ader in het linker gedeelte van haar hersenen was geëxlplodeerd en binnen enkele uren was ze niet meer in staat om zich voort te bewegen, te spreken, lezen, of schrijven. Eenmaal in het hospitaal opgenomen, werd er in het linkergedeelte van haar brein een bloedklonter ter grootte van een golfbal weggenomen.
Het duurde 8 jaar vooraleer Jill Bolte Taylor volledig herstelde, maar het geheel gebeuren veranderde de kijk op haae eigen leven op een meest dramatische en aangrijpende manier. Ondertussen gaf ze het boek 'My Stroke of Insight: A Brain Scientist's Personal Journey' uit. Het beschrijft gedetailleerd, op een totaal wetenschappelijke manier, wat haar precies overkwam en hoe ze in staat was zichzelf te herstellen. Het geeft ons ook een duidelijker beeld van hoe onze rechter hemisfeer werkt en hoe mensen met een normaal functionerend brein toegang kunnen vinden tot hun eigen innerlijke rust en vrede en hoe ze de kwaliteit van hun eigen leven - en die van anderen - kunnen verbeteren.
Haar conclusie over ''Wie Wij Zijn'?
De hoofdvraag die wordt gesteld, en die we ons zouden moeten stellen, is: Wie zijn wij? Zijn we een golf van energie, deel uitmakend van een véél grotere golf? Of, zijn we een deeltje, losstaand van het geheel?" Jill Bolte Taylor helpt ons die vraag te beantwoorden.
Volgens haar zijn wij de levenskracht van het universum en elk moment van ons leven, elk enkelvoudig moment, kunnen we met behulp van onze twee hersenhelften kiezen hoe en wie we in deze wereld willen zijn. Zij kan nu, op elke moment, kiezen om in het rechtergedeelte van haar hersenen te stappen en beseffen dat ze de levenskracht is van het universum en één is met 'Alles Dat Is'. Het is een gevoel gelijk aan een vertoeven in het Nirvana. Een besef, dat de mens uit zuivere energie bestaat, en dat het lichaam zuiver is samengesteld uit atomen en moleculen.
Of, zegt ze, kan ze er anderzijds voor kiezen om in het bewustzijn van haar linker hersengedeelte te stappen, met als gevolg dat ze een afzonderlijk individu wordt, een vast lichaam, losstaand van de stroom van energieën, afgezonderd van jou en mij, ze wordt dan terug een persoon die een naam en een beroep heeft.
Ze eindigt met ons te zeggen: 'Dit zijn de wij's in ons... welke van beide zou jij verkiezen te zijn? Welke van beiden zul je kiezen? Wanneer?
Uiteindelijk komt het er op neer, dat ze op haar manier een vredesboodschap de wereld instuurt, een boodschap de moeite waard om verteld en naverteld te worden...
Nawoord:
Als wetenschapper was Jill in staat om hetgeen met haar is gebeurd op een deskundige wijze te analyseren en te beschrijven. Het opende haar perceptie op hoe het menselijke brein functioneert. Ze wijst ons op het feit dat elke zijde van ons brein in wezen zijn eigen realiteit schept, en deze twee totaal van elkaar verschillende realiteiten zijn nauwelijks met elkaar via een tamelijk dun, maar extreem wonderbaarlijk membraan, verbonden.
De wereld van de linkerhelft steunt op de gewaarwording van het 'ik' en daarom geeft het ons een gevoel van van alles en iedereen te zijn gescheiden. Het observeert alles als voorwerpen buiten onszelf. De rechterhelft steunt op de gewaarwording van een één-zijn-met-alles, een gewaarwording van expansie én van een erbij horen. Elk deel van ons brein leeft in een totaal van elkaar verschillend universum; elk van hen creëert zijn eigen taal, en een eigen manier om in dat universum te verblijven. Daarom is één van Jill's boodschappen om te leren hoe we van de ene innerlijke wereld naar de andere kunnen overstappen teneinde wijsheid op te doen, kracht, en bekwaamheden.
In een speciaal artikel - in de rubriek 'Eclecticus' - hebben we een interview met Dr. Jill Bolte Taylor afgedrukt van verschillende bladzijden lang, waarin vele opgerezen vragen over toepassingen in de dagelijkse praktijk worden beantwoord.