Zeer veel mensen geloven in een leven na dit leven, meestal zonder te beseffen dat ze dit leven niet écht beleven, maar op de één of andere manier worden geleefd. Is het niet door de Maan, Zon en planeten, dan is het wel door de omgeving waarin ze vertoeven. Anders gezegd: wat voor zin heeft een bestaan in het een of andere hiernamaals, indien men dit leven niet ten volle en bewust heeft beleefd?
Er was eveneens een tijd dat mensen geloof hechtten in communicatie met de doden. Een fenomeen, meestal veroorzaakt door de leugenachtige artikelen die in de media verschenen, aangevuld met getrukeerde foto's, waarop ectoplastische verschijnselen te zien waren. In die tijd - ik spreek over beginjaren 1900 en over de jaren 1940-1950 - waren mensen veel ongeletterder dan die van vandaag en kon men ze van alles en nog wat wijsmaken. Nu nog, natuurlijk, hoe 'geleerd' ze ook zijn, omdat geloof en bijgeloof zeer dicht bij elkaar aanleunen en het huidige bewustzijnsniveau even laag is als dat van mensen die in het Jaar Eén leefden (omdat het Jaar Nul niet bestaat).
De gewone mens leeft in twee van de vier bekende toestanden, zijnde de slaap ('s nachts) en de wakende toestand (overdag), waarin hij rekent op de informatie die de zintuigen hem geven. Maar, van zodra één ervan malfunctioneert, is de mensmachine al voor een deel defect en afhankelijk van de andere. In elk geval kunt je je misschien voorstellen, dat een mens die alle vijf zintuigen mist geheel onbekend is met de hem omringende wereld.
Om die reden verkeren de stoffelijke wereld en de vijf zintuigen in een staat van wederzijdse afhankelijkheid. Wanneer de wereld zichzelf niet op de een of andere manier kenbaar maakt aan onze gewaarwording, dan bestaat deze niet langer als een stuk van onze ervaring. De herinnering aan vroegere indrukken houdt deze zijnservaring niet levendig, want verbeelding met betrekking tot verleden, heden of toekomst, is geen ervaring. Zij is eerder verwant aan de droomwereld, die door de fysieke zintuigen niet kan worden waargenomen.
Kortom: bij de gewone mens zijn de bestuurder (het brein/de ruiter) en het bestuurde (het lichaam/het paard) met elkaar vergroeid, en dus één. De mens is dermate met zijn lichaam vergroeid dat hij niet beseft dat hij niet dat lichaam is, wel heeft - tenzij in zijn verbeeldingswereld. Of, in zijn gedachtenwereld, omdat hij het ergens heeft gehoord of gelezen.
Bovendien is het denken ongecontroleerd. Tracht maar eens 5 minuten lang aan één ding te denken, aan niets anders. Aan een potlood, bijvoorbeeld. Binnen de enkele seconden zal jouw brein worden overspoeld door oneigene gedachten. Toch is het vreemd, dat mensen denken dat ze over een sterke wil beschikken, een sterk karakter hebben, dat de inhoud van het hoofd het hunne is, en controle hebben over alles wat er zich in afspeelt. Niets is minder waar. In het menselijke lichaam gebeurt alles op een automatische manier. Net zoals de hart werkt, de bloedsomloop circuleert, het ademen geschiedt, en zo meer.
Dus, wat kan je van een mens verwachten, zolang hij zich met dat lichaam blijft identificeren en een speelbal blijft van zijn eigen mechaniciteit?
Verslaafden aan drugs of alcohol, of aan andere kwalijke gewoonten, mogen niet hopen op bepaalde resultaten omdat hun wilskracht te dicht bij het nulpunt staat. Wanneer ze niet bij machte zijn af te rekenen met hun slechte gewoonten, die zij wel degelijk als schadelijk erkennen, vanwaar dan zouden zij de innerlijke krachten opbrengen die hun geestelijke apathie en luiheid zal kunnen overwinnen?
Bovendien weten mensen, die aan Zelfkennis doen, dankzij de inhoud van brein - (tussen haakjes: nog niet vanuit hun Zijn) - dat wilskracht nooit volstaat, omdat de Wil ontbreekt. Wil..., niet te verwarren met eigenwil. Ervaring heeft me geleerd dat men met koppigheid alle mogelijkheden tot innerlijke groei afremt - en, in het slechtste geval: totaal vernietigd. Mensen, die koppig zijn, moet ik dan ook willens nillens loslaten. Maar, meestal blijven ze wel uit zichzelf weg, godzijdank.
Dan heb je nog mensen, die denken hun niveau van bewustzijn te kunnen verhogen dankzij het verslinden van boeken. Meestal is dit het gevolg van een chronische onmacht tot kiezen. Boekenverslinders zijn non-stop op zoek naar het 'nieuwe', en van zodra men meent iets nieuws ontdekt te hebben, werpt men zich voor korte tijd op deze nieuwigheden. Zo ook verdoet een mens zijn leven, zonder ooit te hebben geleefd.
Deze stervelingen vergeten meestal dat het aantal boeken talrijker is dan het aantal weken, maanden en jaren dat ze nog te leven hebben. Boeken zijn opslagplaatsen van ontleende gedachten. En, welke zin heeft het - zelfs indien men de helft van de bestaande boeken heeft doorworsteld - om te sterven, zonder ooit enig gebruik te hebben gemaakt van de dingen die men slechts mentaal kan verwerven, en die men dan ook nooit daadwerkelijk in de praktijk toepast?
Mensen, die in engeltjes geloven, geloven dan ook aan het bestaan van duiveltjes, demonen, spoken, trollen, geesten, vampiers, weerwolven, en zo meer. Bewust of onbewust. Je weet wel: het zou weleens allemaal kunnen waar zijn ... Allemaal zaken die de menselijke verbeeldingswereld aanspreken, net als dingen zoals een hemel, een hel, eeuwige jachtvelden, en een vagevuur, bijvoorbeeld. Om die reden geef ik Gurdjieff gelijk wanneer hij schrijft dat godsdiensten mensen in hun slaap in het gareel houden, net als politie-agenten.
Tot besluit: alles wat hierboven staat, doet me denken aan de wijze woorden van Sankaracharya, die ooit op zijn beurt op een meest eenvoudige manier zei: "Wie zich heeft gehecht aan het lichaam en de vele dingen, deze mens heeft zich laten knevelen als een dier met zware touwen...".
Och, om het geheel iets luchtiger te maken ... Hieronder vind je enkele voorbeelden van foto's waarop zaken staan afgebeeld die 'in die Goede Oude Tijd' als geloofwaardig werden aanzien.
In elk geval zijn de tijden, dat men mensen met zulke foto's nog dingen kon wijsmaken voorbij, maar vervangen door getrukeerde foto's waarop ufo's en aliens te zien zijn ... Wat zal het volgende thema worden? Tijden veranderen, mensen niet.