"Wie kennis heeft, is zeer serieus. Wie kennis heeft draagt altijd een serieuze, sombere sfeer om zich heen. Niet alleen draagt hij een serieuze sfeer mee, hij maakt iedereen met wie hij in contact komt serieus. Hij dwingt hun ernst op. Eigenlijk is hij diep van binnen bang dat hij niets weet. Hij kan zich niet ontspannen. Zijn ernst is een spanning. Hij leeft met angst en beven. Hij weet dat hij alleen weet om het weten, hij weet dat zijn kennis allemaal namaak is - daarom kan hij er niet om lachen.
- Osho, uit: 'De kunst van het sterven' -
"In de wereld van hebben geloof je alleen maar dat je iets hebt, maar in werkelijkheid heb je niets. Je komt alleen op de wereld, met lege handen, en je verlaat haar weer met lege handen. En alles wat er intussen gebeurt is net een droom. Het lijkt waar te zijn - terwijl het er is, lijkt het waar te zijn - maar als het eenmaal verdwenen is begrijp je dat er niets werkelijk gebeurde." - Osho, uit: 'De kunst van het sterven' -
"Telkens wanneer er een boeddha op aarde rondloopt, loopt de waarheid enkele ogenblikken rond. Zodra de boeddha weg is, is de waarheid ook verdwenen. Alleen de voetafdrukken zijn over en jij blijft de voetafdrukken vereren. De voetafdrukken zijn niet de Boeddha en de woorden uitgesproken door de Boeddha zijn alleen nog maar woorden. Wanneer jij die herhaalt zijn het alleen nog maar woorden, ze betekenen niets." - Osho, uit: 'De kunst van het sterven' -
"Toen je nog niet geboren was, welk gezicht had je toen? Wanneer je sterft, welk gezicht neem je dan mee? Dit gezicht dat je in de spiegel ziet, zal dan weggevallen zijn; het verdwijnt in de aarde - stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Je zult gezichtloos vertrekken net zoals je gezichtloos gekomen bent."
- Osho, uit: 'De kunst van het sterven' -
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eén van de beste boeken over het thema 'dood' dat ik ooit heb gelezen, werd onder de naam 'Osho' gepubliceerd en getiteld 'De kunst van het sterven'. Weet, dat Rajneesh Chandra Mohan (1931-1990), daarna bekend als Bhagwan Shree Rajneesh en nog later als Osho, zélf geen woord heeft neergeschreven, maar dat alle boeken, die onder zijn naam werden gepubliceerd, uit verzamelde teksten bestaat, gebaseerd op zijn talrijke lezingen.
Wat hij ook tijdens zijn aards bestaan heeft verwezenlijkt: hij is dood, en bestaat slechts voort in de breinen van aardse stervelingen.
Sterven... Ben je er klaar voor? 'k Weet het: elke mens sterft, maar jij, beste lezer, niet. Ik bedoel: toch niet in het eerstvolgende uur, nietwaar?
Niet waar, natuurlijk - want, noch jij, noch ik, kunnen het weten.
Om die reden is de vraag: "Ben je voorbereid?" primordiaal. Ik bedoel - met gebruikmaking van Gurdjieff's eigen bewoordingen: "... indien je als een echte mens wil sterven en niet zoals een hond".
"Laat de doden de doden begraven..."
Anderzijds kan slechts een mens - die leeft - echt sterven. De meeste mensen zijn als het ware innerlijk reeds dood, doch beseffen ze het godzijdank niet. Anders gezegd: het 'Innerlijke Zijn' ontbreekt. Bij hun overlijden is hun stoffelijk lichaam wel gezonde mest voor Moeder Aarde; gewoonweg, omdat stof nu eenmaal tot stof wederkeert. Maar, zolang ze nog in leven zijn, en dus 'bestaan' - net als al het andere dat op Aarde leeft - kunnen ze, bijvoorbeeld, plezier scheppen in het zingen van het lied: "En als we dood zijn, groeit er gras op onze buik...". Lach er eens mee, en tracht het op een positieve manier op te vatten. Eender welke vorm van mest is nuttig: mest voedt alle Leven.
Er zijn uitzonderingen, natuurlijk. Indien er momenteel 'iets' in de mens is, dan blijft dat 'iets' daarna misschien wel degelijk voortbestaan. 'Waar precies' hangt af van de kwaliteit van de zogenaamde 'innerlijke lichamen'. Ooit de vraag "Wie of Wat Ben Ik?" aan jouw Zelf gesteld?
Och..., je moet al de dingen die ik uitschrijf niet geloven. Toch niet klakkeloos: je moet het 'weten'. Tenslotte ben ik geen nieuwe godsdienst aan het verkondigen.
Vandaag plaatste ik in de rubriek 'Eclecticus' een Engelse tekst, dat de woorden van Gurdjieff weergeeft; woorden, die mensen kunnen inspireren bewuster te leven - inclusief de oefening 'The Last Hour of Life', teneinde jezelf op je eigen dood bewust voor te bereiden. Een tekst dus, gericht aan de levenden onder ons. Want: echt doodgaan, is niet sterven als een 'dood'-gewone sterveling, maar wel voor eeuwig en altijd het Aardse niveau ontstijgen.
Nogmaals: geloof er geen woord van, totdat je het voor jezelf echt 'weet'.