Graancirkels zijn geometrische complexe figuren in platgelegd graan of andere gewassen. Ze komen voor in de vorm van één simpele cirkel tot meerdere cirkels.
Er bestaan ooggetuigenverslagen van personen, die een graancirkel op een andere manier zagen ontstaan. Bovendien zijn er mensen, die verhalen vertellen over lichtbollen die laag over de akker vliegen en een afdruk in het graan achterlaten. Verder worden er ook spiralende lichtkolommen gezien. Ook als graancirkels al ontstaan zijn, worden er vreemde verschijnselen gemeld, zoals orbs (lichtbollen), die op foto's zijn vastgelegd. Deze verslagen vertonen sterke overeenkomst met al die verhalen over ufo's en aliens.
Eén van de oudste beschrijvingen van een mogelijke graancirkel komt van een Engels vlugschrift uit 1678 met daarop een verhaal over een boer wiens akker door de duivel was gemaaid, op een manier waarop geen mens het had kunnen doen. Op een begeleidende afbeelding is een ovaal in het graan te zien waarin een zwart duiveltje met een zicht, een soort korte zeis, aan de gang is.
In 1978 kwamen de graancirkels opnieuw in het nieuws. Ze werden gevonden in Zuid-Engeland, bij oude Keltische heiligdommen zoals Silbury Hill, de steencirkel van Avebury, Stonehenge en bij het Witte paard van Uffington. De meeste cirkels worden nog steeds in Engeland gevonden en concentreren zich dan vooral in Zuid-Engeland, in de buurt van Stonehenge. Desondanks zijn graancirkels tegenwoordig een wereldwijd verschijnsel. De laatste jaren is vooral het aantal cirkels in Duitsland toegenomen.
In de jaren negentig van de 20e eeuw verschenen graancirkels in Nederland. Hier worden de graancirkels vaak gevonden in Hoeven (bij Etten-Leur, Noord-Brabant) en in Zuid-Limburg, maar ook op andere plaatsen. Ook in België zijn graancirkels gevonden, zij het in minder grote aantallen. In 2009 verscheen ook de grootste graancirkel ooit gemaakt in de Wilhelminapolder ten noorden van Goes.
Stervelingen, die geloven dat graancirkels niet door mensenhanden worden gemaakt, voeren vaak de volgende punten aan die moeten bewijzen dat graancirkels niet door mensenhanden gemaakt kunnen zijn:
- Zeer complexe figuren zijn in zeer korte tijd gemaakt.
- Er zijn geen sporen op de grond van de "cirkelmakers".
- Zeer dikke stengels zoals van maïs of zeer brosse stengels zoals van koolzaad zijn omgebogen zonder breuk.
- 'Multi-layering' bij gewassen; onder de bovenste omgebogen laag is een laag die de andere kant is omgebogen.
- Klaprozen in een graancirkel zijn rechtop gebleven te midden van het omgebogen graan.
- Biofysische veranderingen aan de stengels die in zeer korte tijd moeten zijn ontstaan.
- Mobiele telefoons en fotocamera's die niet functioneren binnen de graancirkel en wel zodra ze erbuiten zijn.
Er bestaan verschillende opvattingen omtrent het ontstaan van deze vormen. Allereerst is er de aanname dat buitenaardse wezens de makers zouden zijn. Een meer voor de hand liggende verklaring gaat uit van grappenmakerij. Ook worden graancirkels soms voor reclamedoeleinden gemaakt.
Mensen leven nu eenmaal in hun verbeelding, en velen onder hen zijn dan ook bijgelovig, goedgelovig, of gewoonweg naïef. En, zoals ik reeds schreef: indien men een leugen vaak genoeg herhaalt, ontpoppen ze zich tot eigen 'waarheden'.
In onderstaande videoclip wordt duidelijk aangetoond hoe drie Londense cirkelmakers in minder dan 6 uur tijd een vrij complexe cirkel in een graanveld in Nieuw Zeeland creëren. Natuurlijk mag je in bovenaardse dingen blijven geloven indien jouw hersenen jou dat bijven vertellen.
Toeval of geen toeval, maar vandaag verscheen er in een Amerikaanse krant dat er een nieuwe graancirkel was opgedoken. Bovendien gaf men instructies hoe je zoiets maakt… Nu is het aan jou!
