Ken jij toevallig mensen die met een handicap moeten leven? Ik bedoel: mensen die denken dat ze in het leven nooit kunnen bereiken wat ze zouden kunnen bereiken, omdat ze geen diploma hebben, geen discipline, geen zelfvertrouwen, geen geloof in zichzelf, een verkeerd zelfbeeld, geen geld, niet genoeg tijd hebben om te doen wat ze zouden moeten doen, enzovoorts, enzovoorts. Je weet wel: mensen met een handicap...
Het merendeel van de mensheid is met talenten geboren, maar gaat er zelden of nooit naar op zoek. Ook in China zijn ze constant op zoek naar talent en dat vonden ze ditmaal in een 23-jarige jongen, die piano speelt. Niets speciaals, zou je kunnen zeggen, ware het niet dat die jongeman dat doet zonder armen. Deze virtuoos gebruikt zijn tenen om het klavier te bespelen en won daarmee de finale van 'China's Got Talent'.
Liu Wei verloor op tienjarige leeftijd beide armen toen hij geëlektrocuteerd werd tijdens een spelletje verstoppertje spelen. Toch wilde de jongen graag piano spelen en op zijn achttiende leerde hij zijn tenen gebruiken op het instrument.
Toen hij daarmee begon, was dat niet meteen een succes. Zijn leerkracht gaf er de brui aan omdat hij geen evolutie zag in zijn voetenspel. Liu Wei ging dan maar zelf op zijn eentje koppig door. Dat legde hem dus geen windeieren want zondagavond won hij, voor de ogen van bijna een half miljard kijkers, welverdiend de talentenjacht.
Net als in 'Britain's Got Talent' werd daarin trouwens niet alleen gezongen; ook andere, soms erg bizarre acts, zorgden voor het nodige entertainment. De tweede plaats ging naar de zevenjarige komiek Zhang Fengxi. Andere probeerden dan weer indruk te maken met gevechtssporten, of met pauwenveren rond te lopen, en er was zelfs een team die zich wilde bewijzen door op een originele manier auto's te wassen.
China heeft dus nog enkele jaren de tijd nodig om zich aan een Westerse denken aan te passen, maar in dit nieuwsberichtje is het aan ons, de lezers, om ons aan te passen aan de ongelooflijke prestaties van 'teenpianist' Liu Wei, die ons aantoont hoe een mens eventueel met een handicap kan omgaan: door gewoonweg één doel voor ogen te houden en er de prijs voor te betalen...
Aan de jury van 'China's Got Talent' legde hij volgende verklaring af: "Voor mensen, zoals ikzelf, waren er maar twee opties. De ene was om alle dromen op te geven, hetgeen hoogstwaarschijnlijk tot een snelle, hopeloze dood zou leiden. De andere was, om zonder armen met het leven te vechten, en dat leven te overstijgen." Hij koos dus voor de tweede optie.
De vraag die aan ons kan worden gericht is: toen we nog zeer jong waren, welke opties lagen er voor ons open, en welke keuze heb we sindsdien gemaakt?
Wat een mens zaait zal hij, of zij, oogsten. En als een mens niet tevreden is met die oogst? Wie of wat zal hij dan het verwijt toesturen? Aan de zaaier, aan de zaden, of aan de grond waarop werd gezaaid?