Ja, onze voorspelling komt uit! Bijna elke dag lees je er iets over ... Binnen 50 à 100 jaar mogen wij een nieuwe ijstijd verwachten. Anderen zeggen dan weer dat de nieuwe ijstijd pas in 40.000 zijn intrede zal doen ...
Voor iedere theorie bestaat er een anti-theorie. Doch, draai het of keer het: het zijn vooral de flora en de fauna die sterk worden bedreigd. Het Groot Barrièrerif in Australië wordt bedreigd, ijsberen verdrinken doordat het poolijs smelt, duizenden pasgeboren zeehondjes verdrinken voor de kusten van Canada, de Chihuahua-woestijn in Mexico en de Verenigde Staten herbergt 3.500 plantensoorten, die met uitsterving worden bedreigd, de wouden van Valvidia in Chili en Argentinië, de Yangtze-rivier in China, het Amazonewoud, de smeltende gletsjers in de Himalaya, de bossen langs de kusten van Oost-Afrika, en noem maar op. Iedereen springt op de kar en wil zijn/haar woordje zeggen...
Een extra nota, wat de zeehondjes betreft: de sterfte is ook een streep door de rekening van de Canadese zeehondenjagers. Door de slechte conditie van het ijs, bepaalden de autoriteiten al dat dit jaar 65.000 minder zeehonden mogen worden afgemaakt dan de 335.000 vorig jaar.
Zijn het doemdenkers en moeten we hun denken klakkeloos aannemen? Waar rook is, is vuur. Toch moeten we niet altijd met de wolven meehuilen, en elke eeuw brengt zijn eigen doemdenkers met zich mee. Vorige eeuw, bijvoorbeeld, werd het einde van de wereld tientallen keren voorspeld. De doemdenkers, zij die het nieuws uitbrachten, zijn misschien gestorven, maar wij lopen nog altijd 'redelijk gezond en wel' op deze aardbol rond.
Ergens in de 18e eeuw werd er geroepen, dat als de industriële revolutie zo bleef doorgaan - met al die paarden en karren op de baan - dat er honderd jaar later ruim 1 meter paardenpoep in de Londonse straten zou liggen... Wist je dat er ooit een tijd is geweest dat de mensen dachten dat als je in een auto durfde te stappen of in trein je zo hard ging rijden dat je geen lucht in je longen kon krijgen?... Dan hadden we nog de na-oorlogse jaren. Ik bedoel: toen ze nog met steenkolen stookten. Ik zie mezelf nog lopen met in elke hand een zakje antraciet van 10kg. Elk huis had een rokende schoorsteen en die rook ging ongefilterd de lucht in. Toen kwam het aardgas: geen kolendamp meer...
Feit is: geen enkele wetenschapper kan ons een realistisch toekomstbeeld aanbieden. Vergeet niet dat al die wetenschappers betaald worden voor hun onderzoeken en zichzelf daardoor dus in stand houden. Plaats duizend wetenschappers op een rij en we zullen duizend verschillende speculaties aanhoren. En, ieder van hen wil gelijk hebben. De ene wil sterker over komen dan de andere, die ook naam wil maken... en uitkijkt naar de een of andere onderscheiding. Weet ook, dat de 'wetenschap' van vandaag niet de wetenschap van morgen is, en zeker niet die van binnen 100 of 1.000 jaar.
Verschillende scenario's zijn dus mogelijk. We moeten dan ook eerder spreken over waarschijnlijkheden dan over reële gevaren en/of feitelijke toestanden.
Scenario #1: Het smelten van de poolkappen: reeds in het Middelbaar leren we dat het soortgelijk gewicht van ijs 0,80-0,85 is; dat van water: 0,999-1,00. Bij smelting ontstaat een volumevermindering, en 80% van het Noordpoolijs is drijfijs. Gevolg: een daling van de zeespiegel?... Met andere woorden: drijvend ijs geeft bij smelten geen stijging van het waterpeil. De Wet van Archimedes helpt ons hierbij. Die wet luidt: opwaartse kracht is gelijk aan gewicht van de door het drijvende voorwerp verplaatste hoeveelheid vloeistof.
Natuurlijk moeten we rekening houden met het ijs dat onder water vertoeft en datgene dar erboven ligt, wordt er gezegd. De meningen zijn dus sterk verdeeld. Nochtans... bij drijfijs is het verplaatste water volume gelijk aan het gewicht van de ijsberg. Dus bij smelting zou de waterspiegel precies gelijk blijven, het gedeelte boven de waterspiegel is namelijk het verschil in volume tussen water en ijs. Met andere woorden en heel simplistisch uitgelegd: een kilo water is gelijk aan een kilo ijs, en omdat ijs per volume lichter is, steekt het boven het water uit.
Wél kan het waterpeil stijgen - niet door het smelten van het ijs, maar door het feit dat de zon dat water opwarmt. Opgewarmd water zet nu eenmaal uit. Warmer water neemt meer plaats in omdat er meer vrije ruimte is tussen de atomen. Anderzijds, als gevolg van verdamping ontstaat waterdamp die zich in hogere regionen tot wolken ontpoppen. De extra verdamping, die optreedt als de oceaan warmer wordt, onttrekt anderzijds ook warmte aan de oceaan en heeft daardoor een koelende werking op het zeewater. Wolken bestaan grotendeels uit water en ijskristallen en als ze verder opstijgen en in de troposfeer terechtkomen, worden opnieuw gassen gevormd. Moeder Natuur beschikt dus over een eigen recyclagesysteem.
Scenario #2: het poolijs van de Noordpool is niet zozeer een probleem, want dat ligt in het water, schreven we reeds. Indien drijfijs smelt, blijft het wateroppervlak exact gelijk. Anders is het met ijs op land gesteld dat smelt en naar de oceaan stroomt. Dit zorgt wel voor een volumevermeerdering van de oceaan en derhalve een stijging van de zeespiegel. Met andere woorden: de Noordpool bestaat uit drijfijs; het ijs op Groenland is landijs en daar moeten we ons eventuele zorgen om maken, zeggen ze.
Een ander rekensommetje... Hoeveel stijgt de zeespiegel wanneer al het landijs smelt? De ijskappen van Antarctica, Groenland en al het resterende landijs (zoals de gletsjers in Alaska, Canada, de Himalaya en op IJsland) bevatten in totaal momenteel bijna 29 miljoen kubieke kilometer zoet water (1 kubieke kilometer is 1.000.000.000.000 liter water). Wanneer al het ijs zou smelten geeft dit Antarctica: potentieel 61 meter zeespiegelstijging; Groenland: 7 meter zeespiegelstijging en overige landijs: 0.5 meter zeespiegelstijging.
Nog een ander rekensommetjes, schrijft iemand. Volgens hetzelfde BINAS-tabellenboekje uit 1977 dat meldde dat zeewater 1,024 kg/liter is, zet water een factor 0,00021 uit per graad. Ik meende dat zeeën gemiddeld 3.800 meter diep zijn, dus als de complete zee 1 graad opwarmt, is dat 3.800 * 0,00021 = 0,80 meter hoger.
Wat weten we over het klimaat in het verleden? Op de website van KNMI lezen we onder andere: Het klimaat is een komen en gaan van koude tijden en warmere periodes. Zo'n 140.000 jaar geleden was Noord-Europa bedekt met een ijskap die zich tot aan de Utrechtse Heuvelrug uitstrekte. De zeespiegel lag zo'n 120 m onder het huidige niveau. Kort daarop eindigde deze IJstijd waarbij de temperaturen opliepen. Daarna volgde een nieuwe IJstijd, die bijna 100.000 jaar duurde. Zo'n 18.000 jaar geleden begon een snelle opwarming naar de warmere periode waarin we nu leven. Ook de afgelopen duizend jaar varieerde de temperatuur. Opvallend waren in Europa een aantal warmere zomers in de Middeleeuwen en het vaker voorkomen van koude winters in de vijftiende tot achttiende eeuw. Deze laatste periode wordt wel de 'Kleine IJstijd' genoemd.
Scenario #3: Het totaalbeeld: Kunnen we een idee verkrijgen van dit totaalbeeld en stoppen met ons blind te staren op kleine deeltjes van het véél grotere geheel? Er zijn namelijk verschillende oorzaken voor variaties van het klimaat, zoals verschuivingen van continenten en zeestromen, inslagen op aarde van kometen of meteorieten, verhoogde vulkanische activiteit, variaties in de aardbaan, onze draaiing omheen de zon, veranderende zonneactiviteit, het chaotisch gedrag van de atmosfeer, veranderend landgebruik en recent de door menselijke activiteiten toegenomen hoeveelheid kooldioxide en andere broeikasgassen in de atmosfeer. Maar, is dit laatste wel waar, want ...
... ondertussen hekelen twee Duitse kranten, namelijk de 'Bild'' en de 'Frankfurter Allgemeine', de zogenaamde 'klimaatleugen'. Volgens hen is het niet de CO² die verantwoordelijk is voor de aardeopwarming, maar dat het een natuurlijk verschijnsel is. Zo schrijven ze, onder andere: "Alle auto's produceren wereldwijd 2,1 miljard ton CO2-gas, de mens ademt nog eens 2,5 miljard ton uit. Maximaal vier procent van de totale uitstoot komt door de mens. Oceanen en dieren zorgen voor veel meer gas." Dit betekent, dat als we alle auto''s in de wereld zouden afschaffen er praktisch geen verschil zou bestaan... En nu aan jou, beste lezer. Wat is jouw opinie?...
Deze foto van een ijsberg is genomen door de fotograaf Ralph A. Clevenger woonachtig in Californië. In wezen is hetgeen je ziet niet de werkelijkheid. Het geeft je slechts een idee hoe een ijsberg, die enkele miljoenen tonnen weegt, er kan uitzien. Ook kon deze foto niet in één keer gemaakt worden omdat het water té onrustig was en het onderwaterbeeld té onscherp. Eigenlijk is het een digitale compositie, een samenstelling van vier afzonderlijke foto's: een foto van de hemel, een foto van de achtergrond, een foto van de ijsberg (getrokken in Antartica), en een foto van de ijsberg onder water (boven water getrokken in Alaska, en horizontaal omgekeerd).
Nota: De afbeeldingen én talrijke artikelen uit 2007 werden in januari 2020 verwijderd, omdat ze verouderd waren en teveel schijfruimte in beslag namen...