Originele titel: Helpful truth in past places
Mark Deckard
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Kok
|
|
Gewicht:
|
310 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
240
|
|
ISBN:
|
90-8865-161-2
|
|
ISBN-13:
|
978-90-8865-161-8
|
|
Categorie:
|
Christendom
|
|
Richtprijs:
|
€ 24,9
|
Korte Inhoud
De puriteinen waren echte zielenartsen. Zij kenden de Schrift en de theologie, maar zij kenden ook hun gemeenteleden met hun zorgen en vragen. Zij wisten hoe ze hun kennis moesten toepassen in de praktijk. De grote levensvragen van mensen van nu zijn vaak dezelfde als in de tijd van de puriteinen: 'Waarom overkomt mij dit?' 'Hoe vind ik de vreugde weer terug?''Wat is Gods leiding met mijn leven?' De antwoorden die de puriteinen op dergelijke vragen gaven, zijn vaak verrassend actueel en bruikbaar. Mark Deckard heeft die antwoorden opgezocht en ontsluit zo een goudmijn voor de hedendaagse praktijk van pastoraat, coaching en counseling.
Uittreksel
Blz. 7: Nieuw is niet per se beter
De puriteinen als gids voor bijbels pastoraat in onze tijd
Waarom dit boek?
De huidige opleving van literatuur over de puriteinen uit de zeventiende en achttiende eeuw concentreert zich vooral op de grotere toegankelijkheid en de toepassing van hun geschriften voor de gemiddelde christen. De puriteinen hadden diep inzicht in de aard van de mens en waren meesters in het maken van een praktische toepassing van de Schrift om zo mensen te helpen bij hun worstelingen en problemen. In de diepste zin van het woord waren zij psychologen, studenten van het innerlijk, vóór het vakgebied van de seculiere psychologie ooit tot ontwikkeling gekomen was. Zo hebben zij de gelovigen vandaag veel te bieden voor hun geestelijke groei, vooral hun die als vrienden, leken of deskundigen bij het pastoraat betrokken zijn. In dit boek wil ik een selectie van puriteinse werken onderzoeken om de puriteinse uitgangspunten toe te passen op pastorale vraagstukken in onze tijd. Gelovigen zullen hopelijk aangespoord worden om deze en andere puriteinen opnieuw te lezen en zo beter toegerust zijn om anderen hulp te bieden.
Ik schrijf vanuit de achtergrond van een bijbelgetrouwe counselor die ziet hoe noodzakelijk goed inzicht in de Schrift is voor de weerlegging van enkele oppervlakkige psychologische inzichten die algemeen aanvaard zijn in onze cultuur en helaas ook in christelijke kringen. Bovendien ben ik betrokken geweest bij de training van amateur counselors, professionele counselors en predikanten in de VS en in het buitenland in de beginselen van effectieve bijbelse counseling. Bij voorstudie voor dit boek heb ik gemerkt dat de puriteinen mij voortdurend uitdagen betere wegen te vinden om mensen die worstelen met problemen te helpen. Ik hoop dat u precies zo uitgedaagd en toegerust wordt.
Vandaag wordt het verleden te vaak beschouwd als irrelevant en achterhaald en daarom van weinig nut als we proberen bij de uitoefening van het pastoraat mensen met problemen te helpen. De nadruk ligt altijd op de nieuwe conclusie, het nieuwe onderzoek, de nieuwe medicatie, de nieuwe diagnose die plotseling de geheime sleutel tot verborgen worstelingen zullen onthullen. Ik moet denken aan Dr Jekyll en Mr Hyde. Aan de hand van deze karakters schetste Robert Louis Stevenson (al 120 jaar geleden) exact deze situatie.
Dr Jekyll probeert het medicijn te vinden dat het goede in mensen van het kwade zal scheiden en dat zo de wereld van krankzinnigheid zal verlossen. Natuurlijk mislukken zijn pogingen in het boek en te vaak hebben ook de pogingen in onze dagen hetzelfde verloop. Net als bij Dr Jekyll komt dit niet door een gebrek aan interesse of zelfs door een misplaatste nadruk op wetenschappelijke antwoorden. De psychologie biedt soms waarnemingen of onderzoeksresultaten die counselors helpen om de aard van problemen van mensen te begrijpen en zelfs doeltreffende middelen te vinden om hen daarbij te helpen. Maar de onenigheid draait altijd om deze fundamentele vragen: wie zijn mensen, waarom worstelen ze met problemen en wat heeft God in Zijn voorzienigheid geschonken om hen bij deze problemen te helpen? Als we geen goed antwoord hebben op deze vragen, bouwen we de muren van ons huis op een wankel fundament. De muren zelf kunnen wel stevig zijn, maar als ze een slecht fundament hebben, zullen ze uiteindelijk toch instorten.
Precies op dit punt kan het nuttig zijn om achterom te kijken naar het verleden, naar de grote puriteinse pastorale theologen. De puriteinse predikanten waren nauwkeurige Schriftverklaarders, maar ze werden ook vaak 'zielenartsen' genoemd, omdat ze zich evenzeer inzetten om hun hoorders te begrijpen. Ze waren thuis in de theologie, maar ze verdiepten zich ook in hun hoorders en kenden hen. Voor hen moest de psychologie, de kennis van de mens, gefundeerd zijn op de theologie, de kennis van God. En theologie was geen studie voor een kleine groep academici, maar een onderwerp voor alle gelovigen. Ze waren gezond in de leer. Ze beperkten zich dus niet tot de verkondiging van een theologische waarheid of een dogma, maar ze maakten het dogma bruikbaar voor de dagelijkse worstelingen van de mensen die zij onderwezen. Het is belangrijk te vermelden dat veel van deze goed opgeleide theologen pastors waren van dagarbeiders en zeelui en dat sommigen, zoals John Bunyan, geen academische opleiding hadden genoten. Zo probeerden de puriteinen ongetwijfeld dogmatische waarheden over te brengen niet aan de elite maar aan mensen met alledaagse problemen, zoals armoede, verlies van kinderen, misbruik en alcoholisme.
Hoe moeten we gebruik maken van hun benadering? Sarles antwoordt: 'Door de theologische waarheden die hun uitgangspunt vormden, toe te passen op de vooronderstellingen in onze eigen tijd. Hun opvatting over de manier waarop de zonde het leven beïnvloedt, is de sleutel tot het begrijpen van verslavend gedrag. God stond in het middelpunt en dat is het juiste kader voor een goede benadering van ons zelfbeeld.'
Recensie
door
Tsenne Kikke
De auteur is counselor en aan de hand van puriteinse predikers uit de 17e en 18e eeuw geeft hij in dit boek pastorale adviezen. Hij is ervan overtuigd dat hun diepgaande inzichten vandaag elke counselor en christen veel kunnen leren over het vertrouwen op en het dagelijks omgaan met de Schrift. De puriteinen zijn John Flavel, Jeremiah Burroughs, John Owen, John Bunyan, Jonathan Edwards, William Bridge en Thomas Brooks. De thema's die aan de hand van hun geschriften besproken worden, hebben te maken met Gods voorzienigheid, tevredenheid, zonde en de overwinning erop, de pelgrimsreis van de christen, geestelijke groei en geestelijke strijd, en depressie. De manier waarop ze over deze thema's schreven, zal alleen oudere christenen aanspreken. Uit hun geschriften blijkt een intens Godsvertrouwen, een diep luisteren naar de Schrift, maar ook een grote kennis van de mensen over wie ze schreven en die ze in hun leven bijstonden met troost en bemoediging. Het pastorale aspect en de zorg voor de medemens kunnen de pastor inspireren.
- Ds. Jenno Sijtsma -
Het verzorgen van de eigen ziel is voor elke christen nodig. Daarom is "Genezing voor de ziel. Levenslessen uit geschriften van de puriteinen" ook zinvol om te lezen, hoewel het boek gericht is op werkers in het pastoraat.
Het gaat in dit boek niet om de theologie of de geschiedenis van de puriteinen, maar om hun zielenkennis. De titel "Genezing voor de ziel" is dan ook zeer treffend. De auteur, Mark Deckard, kwam als Bijbelgetrouwe hulpverlener in aanraking met de puriteinse lectuur. Hij ontdekte daarin zulke diepe inzichten in de menselijke geest dat hij die vruchtbaar wilde maken voor een breder publiek. Deckard luisterde naar de inzichten die puriteinen in hun pastorale praktijk hebben opgedaan, om dit voor het heden te vertolken.
Ik denk dat het inderdaad heel erg op z'n plaats is om uitdrukkelijk aandacht te hebben voor de menselijke ziel. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat tal van geestelijke en psychologische problemen in kerk en samenleving teruggaan op een gebrek aan inzicht en kunde op dit terrein. En dan heb ik het nog niet eens over het geestelijke leven. Hoe belangrijk is het dat we in de verkondiging niet alleen exegese bedrijven en wat algemene toepassingen maken, maar werkelijk praktisch zielenonderwijs geven om geestelijke misstanden aan te wijzen, ongezonde misverstanden recht te zetten, subtiele verleidingen te ontmaskeren, de weerbarstigheid van geestelijke kwalen te onderkennen, het eigenlijke van de geestelijke gaven te benoemen en ons daarbij bewust te zijn van de geestelijke gevaren.
Deckard heeft hiertoe de werken van zeven puriteinse auteurs samengebracht in één boek. Ten eerste gaat het om het werk van John Flavel over de omgang met Gods voorzienigheid. Een christen kan veel vragen hebben over Gods leiding in zijn leven. Flavel kende in zijn persoonlijk leven de tegenslagen en dit maakte hem bekwaam om toen en nu leiding te geven in deze problematiek.
Het tweede boek dat Deckard samenvat en waaruit hij verschillende treffende citaten geeft, is dat van Jeremiah Burroughs over tevredenheid. De grote zegen van tevredenheid wordt aangewezen, terwijl op een ontdekkende wijze de ontevredenheid aan het licht wordt gebracht. Burroughs stelt geen oppervlakkige diagnose en geeft geen dooddoeners als medicijn, maar legt de kwaal echt bloot, om de juiste geestelijke medicijnen toe te dienen.
John Owen kan natuurlijk niet ontbreken. Deckard behandelt van hem het boek over het doden van de inwonende zonden. Al lezend kwam ik opnieuw onder de indruk van de diepe kennis van het menselijk hart in Owens geschriften. Het is buitengewoon concreet als hij schrijft over de omgang met verleidingen of zondige gewoonten, maar niet minder als hij zegt hoe we deze moeten keren.
De "Christenreis" van John Bunyan wordt ook samengevat weergegeven, vooral met het oog op de vreemdelingschap van de christen en het zich onbegrepen kunnen voelen. Hier komt vooral tot uitdrukking dat een christen heel persoonlijk de pelgrimsreis naar de eeuwigheid maakt.
Vervolgens heeft Deckard zijn oor te luisteren gelegd bij Jonathan Edwards. Hij beschrijft Edwards' inzichten omtrent de verhouding van geloof en affectie, verstand en ervaring. Enerzijds wordt hierin duidelijk dat het geloof niet zonder verstand is, anderzijds vond ik ook in de samenvatting doorklinken dat het in het christelijk leven gaat om de passie van het hart voor God en Zijn Zoon. Indringend.
William Bridge was een zielenarts die zich bezighield met de vraag hoe we in hardnekkige moedeloosheid en depressie opnieuw de vreugde van Gods heil kunnen ervaren. Weldadig om dit in een kort bestek te lezen. Dat geldt ook voor de laatste bijdrage, over Thomas Brooks' inzichten omtrent de listen van de duivel.
- dr. W. van Vlastuin -
|