Recensie
door
Tsenne Kikke
Het struisvogelvrouwtje staat vrolijk te klapwieken, maar met haar slagpennen en veren is zij nog geen ooievaar.' Nee, dat is geen citaat uit de één of andere verzameling van fabels, maar uit het bijbelboek Job; 39,13 om precies te zijn. 'Ze verlangde terug naar haar minnaars daar, die zo zwaar geschapen zijn als ezels en hun zaad lozen als hengsten'. Nee, geen citaat van sexverhalen.com, maar 'gewoon' uit Ezechiël 23,20.
De bijbel staat vol met allerlei uitspraken en verhalen waarmee je als gelovige christen niet gelijk raad weet. Dominees ontwijken deze passages liever in hun preken. En de katholieken maken het hun priesters makkelijk, omdat dergelijke scandaleuze passages simpelweg niet in het leesrooster zijn opgenomen. Rudi Hakvoort heeft er 183 verzameld in zijn Onbijbels Dagboek. Sommige passages zijn om te glimlachen, zoals Sara doet over de profetie dat ze op haar oude dag nog een kind zou baren. (Gen. 21,6) Of een profeet van de Heer die zijn bijl in het water laat vallen en zegt 'Wat nu Heer? Ik had hem te leen!' (2 Kon. 6,5) Anderen zijn niet echt complimenteus, zoals: 'Schoonheid bij een vrouw zonder verstand is een gouden ring in de snuit van een varken'. (Spr. 11,22)
Hakvoort mag geprezen worden om zijn bij vlagen hilarische compilatie van bizarre bijbelpassages, maar in zijn toelichtingen vervalt hij jammer genoeg wel vaak in zedenprediking. Zoals in het geval van de 'varkenssnuit': "de mooiste uiting van wijsheid is het geloof in de Heer Jezus. Dat geeft diepte aan een mens." Natuurlijk niet onwaar, maar de lezer is geen klein kind, die bij de hand genomen hoeft te worden.
Teksten 'voormasseren'
De auteur lijkt ook soms de verleiding niet te kunnen weerstaan om de 'stoute' (en daarmee humoristische) teksten alvast voor te masseren, zodat de dominee-van-dienst vast weet hoe hij of zij er mee aan de slag kan. Zo legt Hakvoort bij de 'pornopassage' uit Ezechiël uit: "We kunnen genoemde teksten bijna classificeren als 'religieuze pornografie'. Interessante lectuur, die we maar het beste voor onze opgroeiende tieners verborgen houden - ware het niet dat we door Gods boosheid heen zijn tranen proeven." Waar natuurlijk, maar dat moet je hier even niet zeggen: de weerbarstige teksten verliezen juist daardoor hun tegendraadse karakter, en daarmee al hun aardigheid.
Gastvrijheid versus homoseksualiteit
Hakvoort is geen theoloog, en soms kan je dat goed merken. Zo citeert hij bijvoorbeeld onder het kopje 'orgie' een stukje Rechters (19,22) en de paralleltekst uit Genesis (19,5). Het gaat over reizigers die ten prooi lijken te vallen aan een woedende menigte, die op de deur bonst om seks met hen te hebben. De auteur schiet direct op de automatische piloot en legt uit: "Openlijke homoseksualiteit, als een soort gemeenschappelijk recht. Beestachtig gewoon (.) zelfs te dol voor onze hedendaagse vrije normen." Je ruikt de maatschappijkritiek mijlenver. Bovendien vergeet onze auteur dat er verschillende exegeten zijn die 'Sodom en Gomorra' niet zien als een seksuele zonde, maar als een schending van de heilige gastvrijheid.
Al met al een vermakelijk boekje om te lezen, mooi en handzaam uitgevoerd. En wie door de incidentele zedenprekerij kan kijken, krijgt meer en meer bewondering voor de bijbel als literaire neerslag van Gods worsteling met mensen, en - vooral - visa versa.
- Bron: Deze recensie is gepubliceerd op GoedGelovig.nl.