Originele titel: Das Hohelied der Liebe
Anselm Grün
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Ten Have
|
|
Gewicht:
|
230 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
162
|
|
ISBN:
|
90-259-6057-X
|
|
ISBN-13:
|
978-90-259-6057-5
|
|
Categorie:
|
Christendom
|
|
Richtprijs:
|
€ 14,9
|
Korte Inhoud
Het is van alle tijden dat mensen hun verlangen naar liefde uitdrukken in liederen. Anselm Grün neemt de Bijbelse hoogliederen van Paulus en Salomo onder de loep en slaat de brug naar onze tijd.
In dit boek benadert Grün het thema 'liefde' vanuit het beroemde dertiende hoofdstuk uit de eerste Korintiërsbrief van Paulus en vanuit het oudtestamentische, zinnenprikkelende boekje Hooglied van Salomo. Grün's interpretatie is verrassend en praktisch: hij behandelt de liefde expliciet vanuit de filosofie, psychologie en relatietherapie.
Een origineel boek met eyeopeners over het thema, dat zo ook het belang van de christelijke spiritualiteit op het gebied van de liefde aantoont.
Anselm Grün is monnik en economisch directeur van de benedictijnenabdij Münsterschwarzach. Hij combineert Benedictijnse spiritualiteit met inzichten uit de psychologie en filosofie. De zoektocht naar levenskunst, verlangen en geluk is daarbij een belangrijk thema.
Uittreksel
Blz. 19: Het Hooglied van de Liefde in de Eerste Brief aan de Korintiërs
"Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen - had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen - had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn - had ik de liefde niet, het zou mij niet baten. De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan - want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen. Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde." Hfst.1, Korintiërs 13
Fundamentele overwegingen
Paulus schrijft hier noch over de liefde voor God, noch over de liefde voor de mens, noch over de liefde tussen man en vrouw. Maar hij schrijft over de liefde als een macht, als een capaciteit, als een kracht die ons leven verandert en dit leven een smaak van ruimte en vrijheid en tederheid schenkt. In het twaalfde hoofdstuk had Paulus de verschillende genadegaven van de heilige Geest beschreven. God had door middel van de heilige Geest aan de gemeente in Korinte charisma's verleend. Het charisma van de wijsheid, het charisma van de kracht van het geloof, het charisma van de genezing van zieken, het charisma van het profeteren. Het charisma om te onderscheiden wat wel en wat niet van de Geest afkomstig is, het charisma van de tongentaal. In het dertiende hoofdstuk wil Paulus de Korintiërs nu oproepen om hun vertrouwen niet te stellen in de spectaculaire gaven van de Geest, maar te streven naar de hogere genadegaven. De hoogste genadegave die de Geest geeft, is de liefde. Daarom toont Paulus ons een weg hoe we in ons leven als christen kunnen slagen. En hij beschrijft welke mogelijkheden God in ons hart heeft gelegd door middel van de liefde. God zelf stelt ons in staat om lief te hebben. Maar het is onze taak om ook te streven naar deze liefde, die ons als gave wordt geschonken, en haar ook te realiseren in ons concrete leven.
Paulus schrijft in dit esthetisch vormgegeven hoofdstuk niet over het handelen van mensen die elkaar liefhebben, dus noch over de broederliefde, noch over de liefde voor God. Integendeel, de liefde wordt hier als het ware gepersonifieerd. Ze is niet alleen een gave van God, maar ze heeft deel aan God zelf en in de liefde krijgen wij deel aan God. De exegeet Hans-Josef Klauck schrijft daarover: de liefde 'is in gelijke en in essentiële mate - dat kunnen we vooraf zeggen - een eigenschap van God, een stuk van zijn zelfexegese. En als zodanig straalt zij af op de mens en stelt zij hem in staat om zijn bestaan te vinden in de ruimte van de liefde' (Klauck 94).
In het Evangelie van Johannes wordt dat net zo gezien. Daar is de liefde een ruimte waarin wij wonen, waarin wij verblijven: `[.. .] Blijf in mijn liefde [...]' (Joh. 15,9). Omdat wij in de liefde blijven, verandert ons leven. We hebben deel aan God, we worden vergoddelijkt. Wij zijn in de liefde met de liefde van Christus verbonden. Zijn liefde stroomt als het ware vanuit de wijnstok in ons en verbindt ons met Hem (vgl. Joh. 15, 1-8).
Recensie
door
Tsenne Kikke
De 66-jarige Anselm Grün is een Duitse Benedictijnerpater, schrijver van spirituele boeken, referent in spirituele thema's, geestelijk verzorger en cursusleider voor meditatie- en contemplatieve trainingen. Als het over het thema 'Liefde' gaat mag je dus verwachten dat hij er God, Jezus, de Heilige Geest en fragmenten uit de Bijbel bij betrekt. Elke vogel zingt nu eenmaal zoals hij gebekt is. Maar je hoeft geen gelovige te zijn om dit boekje te lezen en er de nodige wijsheden met betrekking tot het thema uit te halen. Eigenlijk raad ik het dus aan eenieder aan die een beter begrip wil verkrijgen van wat Liefde in wezen inhoudt, vooral in zichzelf.
|