Marc Lindeijer
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Ten Have
|
|
Gewicht:
|
330 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
224
|
|
ISBN:
|
90-259-5706-4
|
|
ISBN-13:
|
978-90-259-5706-3
|
|
Categorie:
|
Christendom
|
|
Richtprijs:
|
€ 17,9
|
Korte Inhoud
De weg van de pelgrim Ignatius van Loyola eindigt in 1540 in Rome, na lange jaren zwerven. Daar verkrijgt hij van de Paus de goedkeuring van de orde die hij samen met zijn gezellen wil stichten: de Sociëteit van Jezus. Vanuit Rome trekken de jezuïeten er als pelgrims weer op uit over de zeven continenten.
Wie zijn ze, de jezuïeten, de ruim 20.000 mannen die de weg als hun klooster hebben? In dit boek geven dertien van hen een antwoord. Eerst wordt aandacht besteed aan de stichter, Ignatius van Loyola, en de weg die hij is gegaan. Vervolgens wordt de geschiedenis van de orde beschreven, wereldwijd, vanaf haar stichting, en in het bijzonder in Nederland, waar de jezuïeten reeds kort na 1540 actief werden.
Centraal in dit boek staat de spiritualiteit van de orde: haar bezieling en structuur; de vorming, het religieus leven en de zending van haar leden; en hun naam en faam.
Uittreksel
Blz. 17: Inigo de Loyola werd geboren omstreeks 1491 uit een oud, Baskisch geslacht dat tot de voornaamste van de streek behoorde en altijd de heersers van Castilië had gediend. Ook hij begon in 1506 zijn loopbaan als page, bij Joan Velasquez de Cuellar, schatkistbewaarder van Castilië. Zijn karakter en temperament zouden getekend blijven door zijn afkomst, adellijke stand, hoofse cultuur en streng katholiek milieu. In1517 werd Inigo als schildknaap in dienst genomen bij de hertog van Najera, onderkoning van Navarra. Hij maakte er de hofintriges en ambities mee, het losse morele klimaat ‘wat betreft zaken met kansspelen en vrouwen’, de politieke troebelen in de steden, de burgertwisten die op het punt stonden burgeroorlogen te worden, en de inval door de Fransen in de streek van Navarra. Het belegeren en vervolgens innemen van de stad Pamplona door de Fransen in 1521 werd een beslissende stoot in het leven van Inigo, die zich uit loyaliteit jegens zijn Spaanse heer gevoegd had bij de kleine bezetting van de citadel. De overmacht was te sterk. Een kanonskogel verwondde hem aan beide benen, beëindigde daarmee ook het gevecht en brak de weerstand van de citadel. Na de overgave behandelden de Franse tegenstanders Inigo hoffelijk en lieten hem gewond wegdragen naar het adellijke slot en woonhuis van de Loyola’s, waar zijn oudste broer resideerde. Tegen deze achtergrond begon het voorspel van een nieuw bestaan en een nieuwe bestaanswijze. Vanaf zijn ziekbed in 1521 zou hij zijn leven lang afscheid nemen van ‘de ijdelheden van de wereld’ en strijd voeren tegen zijn ‘ijdel en groot verlangen eer te behalen’.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Naast een beschrijving van de historische achtergronden, met de nadruk op het leven van Ignatius van Loyola, krijgen we een innerlijk beeld van de structuur van de orde zoals die in de Constituties wordt beschreven. Verder wordt er nader ingegaan op de vorming, het religieuze leven, de missie, of zending, van elke kandidaat-jezuïet, beginnende met de intrede in het noviciaat dat twee jaar duurt. Aan het einde van die twee jaren staan de eerste geloften van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid, die meteen eeuwige geloften zijn, en dus bindend voor de ganse duurtijd van zijn leven. Wat de vorming betreft, lezen we onder andere, dat geloof en wetenschap elkaar sterken en bevruchten. Zij die als priester jezuïet wil zijn, studeren twee jaar filosofie en drie jaar theologie en specialiseren zich meestal nog in een of ander vak. Niet alleen wordt het intellect ontwikkeld, maar de gehele mens, met hoofd en hart en lichaam, met al zijn sterke kanten en zijn schaduwzijden. Het religieuze leven, lezen we, omvat de drie geloften van armoede, ongehuwd leven en gehoorzaamheid. Gehoorzaamheid is een kostbaar iets in het religieuze leven van de jezuïet. Men vertrekt van de stelling dat '€˜als iemand eerst verlangt te weten wat Gods wil is om pas daarna te beslissen of hij dit ook zal doen of niet, laat klaarblijkelijk de wil van God niet boven alles gaan en is niet in staat de weg van de ignatiaanse gehoorzaamheid op te gaan'€™. Tweemaal per dag neemt de jezuïet tijd om zich via gebed tot God te richten en aan gewetensonderzoek te doen. Het is niet in de eerste plaats bedoeld om fouten en zonden op te sporen, maar om de actieve aanwezigheid van God in het dagelijkse leven te ervaren. Tenslotte hebben we de Zending, dat totale overgave inhoudt. Het betekent dat de jezuïet niet zélf over zijn leven beschikt, maar dat iemand anders dat doet. Juist daarom is zijn zending zo wezenlijk voor hem. Het is gebaseerd op Paulus'€™ woorden: '€˜Ikzelf leef niet meer; Christus is het die leeft in mij.'€™
|