Chantal Smedts
Korte Inhoud
Chantal Smedts was een gelukkige vrouw, een goed huwelijk, een pracht van een dochter, een mooi huis en leuke vriendinnen. Maar ze had vooral ook een druk beroepsleven. Samen met haar echtgenoot had ze een succesvolle keten van kapperszaken uitgebouwd. Chantal was in de bloei van haar leven. Tot dit hectische bestaan haar plots te veel werd en ze volledig uitgeput instortte. De diagnose klonk als een doodvonnis: ze leed aan chronische vermoeidheidssyndroom, cvs. Haar leefwereld veranderde drastisch, want Chantal voelde zich altijd uitgeput, had pijn en moest voortdurend rusten. Maar ze gaf zich niet gewonnen. Dankzij een intensieve medische behandeling en de onvoorwaardelijke steun van haar omgeving kon ze uit het diepe dal klimmen. Ondertussen vocht ze tegen het vooroordeel dat cvs niet meer is dan een dekmantel voor luiheid. Haar jarenlange lijdensweg is bijna voorbij. Met vernieuwde vitaliteit heeft ze haar tweede leven aangevat. Ze leeft nu rustiger en blijft waakzaam. Want ze heeft een elementaire, maar veel te vaak veronachtzaamde levensled geleerd: luister naar je lichaam, voor het te laat is.
Uittreksel
Hoe kunnen we CVS voorkomen ? Chantal: "Leren luisteren naar ons lichaam, leren ontspannen, leren ademen, de juiste houding aannemen : heel eenvoudige zaken en raadgevingen die het leven van een kapper fundamenteel kunnen veranderen. Ik heb geleerd dat schoonheid op de eerste plaats van binnenuit komt en dat je daar eerst moet aan werken. De buitenkant is belangrijk, dat kan niemand ontkennen, ik zie er ook graag verzorgd en uitgerust uit, maar als je genoeg zorg draagt voor de binnenkant, dan komt dat vanzelf. Een gezond evenwicht bewaren door stil te staan bij de kleine dingen van het leven en die met je omgeving te delen, daar gaat het om. In de toekomst zal ik dat steeds meer doen."
"€œDe aard van het beestje, daar valt niets aan te veranderen, u wou met alle geweld ontsnappen aan het kappersvak en toch bent u er met alle geweld ingestapt en bijna volledig in opgebrand? Hoe ging dat?"
Chantal: "Op mijn zestiende zat ik in de afdeling economie en had ik een hekel aan wiskunde. Het werd me plots allemaal te veel, ik zag geen uitweg. In die tijd was ik bezig met creatieve dingen, met kleding, met stoffen, met hoeden... Uiteraard zag ik thuis hoe dat ging: er werd thuis altijd gewerkt, wij stopten nooit, en ik vond dat vanzelfsprekend. Werken is een tweede natuur en als je daarin opgroeit, stel je daar geen vragen bij. Toen ik mijn vader zei dat ik toch voor het vak opteerde, gaf hij zijn toestemming, op voorwaarde dat ik de beste zou worden!"
Recensie
door
Tsenne Kikke
Als je de reacties leest van mensen die dit boek hebben gelezen, is de hoofdvraag die hier wordt gesteld: 'Gaat dit boek no ver CVS - of, over burn-out?' In elk geval: iedereen haalt er iets uit op zijn/haar manier!
|