Wat is donkere materie?
Als je het aan mij vraagt, is mijn antwoord: "Het kan het resultaat zijn van de onzichtbare inwerkingen van Werelden-24, -12, -6 en -3 op onze Wereld-48." Maar, met dat antwoord ben jij natuurlijk niets, beste lezer, en bovendien (1) kan ik het niet op een wetenschappelijke manier bewijzen, en (2) is het basisidee niet van mij afkomstig, maar van George Ivanovitch Gurdjieff - (3) met als gevolg, dat ik het niet écht weet.
85 procent van alle massa in het heelal is wel degelijk onzichtbaar, onbekend spul. De documentaire ‘Chasing Einstein’ slaagt er in om het onderzoek naar deze donkere materie als een epische zoektocht in beeld te brengen. In de veronderstelling natuurlijk dat donkere materie wel degelijk bestaat - want, dat kan niemand met zekerheid bevestigen. Tenslotte is het een naam, dat aan iets werd gegeven, waarvan geen mens weet wat het eigenlijk is.
Deze documentaire had dan ook beter ‘Chasing Dark Matter’ kunnen heten. Het voert jou naar, onder andere, Los Angeles, CERN en Leiden. Maar, je mag het nu al weten: op het einde kom je tot het besef dat de wetenschap nog steeds geen flauw idee heeft van wat die donkere materie is.
Hypothetisch spul
Donkere materie is namelijk het hypothetische spul in het heelal dat wel massa heeft, maar voor al onze telescopen en detectors onzichtbaar is. Vrijwel alle sterrenstelsels in het heelal roteren zo snel, dat ze meteen uit elkaar zouden spatten als er niet veel meer massa (dus zwaartekracht) in het sterrenstelsel zat dan overeenkomt met de sterren en gaswolken die daarin te zien zijn.
De eerste hints dat ongeveer 85 procent van alle massa in het heelal moet worden toegeschreven aan donkere materie zijn meer dan een eeuw oud, maar pas in de laatste decennia is het een heet onderwerp geworden, zowel in de natuurkunde als in de astronomie. Het heersende idee is, dat donkere materie bestaat uit een nog onontdekt elementair deeltje dat overal in het heelal voorkomt. Dus moeten deze deeltjes ook voortdurend vanuit de kosmos op de aarde arriveren. Uit het feit dat ze ‘donker’ zijn, dat wil zeggen: ongevoelig voor de elektromagnetische kracht, volgt dat ze vrijwel ongehinderd door normale materie heen dringen - ook doorheen onze lichamen. Daarom staat in Gran Sasso, Italië, onder een 1400 meter hoge berg, een detector voor die donkere materie deeltjes. Overal elders zou gewone kosmische straling de uiterst gevoelige detector verblinden. Een tweede detector zal vanaf 2020 in Australië worden gebouwd.
Het laboratorium in Gran Sasso
Lastige tante
Deze detector in Gran Sasso is in wezen een grote, tot vlak boven het absolute nulpunt afgekoelde bol, gevuld met vloeibaar xenon, en het is het liefdeskind van de Italiaanse natuurkundige Elena Aprile. Een lastige tante, die Aprile: zelfs met de camera erbij worden haar proefschrift vinnig terecht gewezen over rondslingerende kabeltjes, of slordig aangebrachte plastic riempjes. Maar ze durft zich in deze documentaire van een minder verheven kant laten zien: “Ik heb mijn privé leven en mijn huwelijk verkloot.
Bijzonder is, dat in de documentaire het moment voorkomt, waarop het resultaat van de xenon-metingen bekend wordt gemaakt door een onafhankelijk team van data-analisten. Aprile en haar team zitten met flessen champagne voor het scherm met de skype-verbinding: ... gaan de jarenlange inspanningen resultaat opleveren? Doen ze een gooi naar de Nobelprijs?
En dan is wetenschap keihard, en een echte wetenschapper keihard voor zichzelf. “Het is duidelijk: er is geen ontdekking”, zei Aprile tegen haar compleet ontredderde team als de eerste resultaten op het scherm komen. Er is niets gevonden, nog niet eens een hint van een donkere materie deeltje.
Opvolger van Einstein
Erik Verlinde verbaast dat niets. Volgens hem bestaan donkere materiedeeltjes niet, en is de werkelijke reden waarom we niet begrijpen dat sterrenstelsels niet uit elkaar vliegen, dat we een fundamenteel verkeerd begrip hebben van ruimte, tijd en zwaartekracht. Hij en de Nederlandse promovendus Margot Brouwer spelen een prominente rol in de documentaire.
Als Verlinde gelijk krijgt, is een Nobelprijs nog maar het minste wat je mag verwachten; dan zal ons complete beeld van de kosmos kantelen, en is hij de opvolger van Albert Einstein.
Helaas is het best mogelijk, dat het uitwerken en experimenteel testen van Verlindes theorie net zo lang gaat duren als het zoeken naar donkere materie. ‘Chasing Einstein’ trekt dan ook terecht geen conclusie over wie er gelijk heeft; de jacht op de donkere materie is een epische zoektocht waarvan het eind nog niet in zicht is. Toch is en blijft de zoektocht naar een betere definitie van wat die meer dan mysterieuze donkere materie precies is én hoe die werkt, bestaan...
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
(Interesse?... Laat je niet door jouw ego tegenhouden, indien jij je innerlijk geroepen voelt!)
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Het kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf gratis via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -