ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Over kreeften, gevoelens, gewaarwording en bewustzijn

Kreeften hebben geen gevoelens, maar worden pijn wel degelijk gewaar.
door Tsenne Kikke - zondag 15 juni 2014 7:42

Kreeftachtigen ervaren, volgens een studie in 'Science', gevoelens van angst en stress, hoewel aanvankelijk werd aangenomen dat ze daar niet toe in staat waren. Het is vreemd dat 'wetenschappers' nu maar pas zouden beseffen dat alles wat leeft, kreeften inclusief, pijn ervaren. Toch is de inleidende zin niet de volle waarheid - want, kreeft kunnen onmogelijk gevoelens hebben van angst, noch van stress.

Anders gezegd, zou de zin moeten luiden: Kreeftachtigen ervaren volgens een studie in 'Science' angst en stress, hoewel aanvankelijk werd aangenomen dat ze daar niet toe in staat waren. Het woordje 'gevoelens' heb ik dus achterwege gelaten. Weet, dat er een enorm groot verschil is tussen enerzijds 'voelen' en anderzijds 'gewaarworden'. Voelen heeft te maken met een 'Gevoelscentrum' en gewaarworden met een 'Instinctcentrum'.

Kreeften hebben enkel en alleen een instinctcentrum. Honden, paarden, katten, dolfijnen, apen, en zo meer, hebben bovendien een gevoelscentrum. Enkel en alleen de mens beschikt nog over een derde centrum waardoor hij zich bewust is van hetgeen in hemzelf omgaat. Geen enkel dier beschikt over dat soort van bewustzijn.

In elk geval hebben Franse onderzoekers 'ontdekt' dat rivierkreeften angst lijken te ervaren. Eerder werd aangenomen dat dit een te complexe, instinctieve emotie was voor een dergelijk primitief dier. Sommige experts beweren dan ook dat de manier waarop de dieren behandeld worden, herbekeken moet worden.

Sterrenchef Piet Huysentruyt zorgde enkele weken geleden voor heel wat ophef toen hij zonder verpinken de poten van een levende kreeft uittrok. Dierenrechtenorganisatie GAIA reageerde furieus op de handelingen van Huysentruyt. "Amateurskoks zullen het voorbeeld van de sterrenchef overnemen, zonder te beseffen dat dit de gruwelijkste pijn is die je een kreeft kan aandoen," zei Michel Vandenbosch van GAIA.

Niet alleen gruwelijke pijn, maar ook instinctieve stress en angst zijn de kreeften niet vreemd, zo blijkt nu uit een Frans onderzoek. Wetenschappers stelden rivierkreeften bloot aan elektrische schokken en zetten de dieren vervolgens in een kruisvormige tank met twee donkere armen - een omgeving waar kreeften zich doorgaans goed 'voelen' - en twee lichte armen. De kreeft die niet werd blootgesteld aan elektrische schokken bewoog zich in alle armen voort, met een lichte voorkeur voor de donkere. Maar wanneer de kreeft gestresseerd was, ging het nooit in het lichte water, want dat werd als te bedreigend beschouwd.

De onderzoekers ontdekten dat de kreeften een hoog niveau aan serotonine produceerden; een stof, die in de hersenen vrijkomt om angst tegen te gaan. Daarnaast bleken de dieren minder gestresseerd te zijn wanneer ze een kalmeermiddel werden toegediend en gingen ze de lichte delen van de tank meer opzoeken.

"Kreeften zijn primitieve dieren, die al honderden miljoenen jaren op de aarde vertoeven," zei onderzoeker Daniel Cattaert van de universiteit van Bordeaux. "Men achtte het lang onmogelijk dat dit dier enige angst kon voelen, maar na onze experimenten zijn we er meer en meer van overtuigd geraakt dat dit wel het geval is." Volgens Cattaert zou angst zich dus veel vroeger ontwikkeld hebben dan aanvankelijk gedacht en is het een handig element om te overleven. Maar, zoals ik reeds vermeldde voelen kreeften geen angst: ze ervaren het vanuit hun instinctcentrum. Met andere woorden: kreeften worden angst en pijn gewaar. Een enorm groot wezenlijk verschil, indien je in staat bent mij te begrijpen.

Deze studie doet, samen met enkele andere studies, die suggereren dat kreeften ook pijn kunnen ervaren (en dus niet 'voelen'), stemmen opgaan voor een nieuwe behandeling van kreeftachtigen, waarvoor momenteel geen reglementering bestaat. Een iets, waar ikzelf kan achter staan. Jij ook?

Commentaar


Sonja Gepost op: 15/06/2014 13:22:59
Sonja

Stel dat ik angst heb om een dierbare te verliezen, dat is iets wat ik voel, het leeft in mijn emotioneel voelen. 
Maar als ik de straat oversteek, en er duikt plots een straatracer op die me rakelings bijna van m'n sokken rijdt, dan is de angst een gewaarwording en vind ze plaats in mijn instinctcentrum.
Kunnen we een meer of mindere waarde toekennen aan een van beide angsten? 
Van dieren wordt vaak gezegd dat ze niet het bewustzijn hebben zoals wij het kennen.
Maar wat weet de mens dan zoal over het bewust-zijn? Getuigd het niet van hooghartigheid en onwetendheid, en om ons gemak te dienen dat we een kreeft geen bewustzijn toekennen?
Ik las hierboven dat kreeften serotonine produceren, een mens die maar een speldeprikje hoeveelheid van serotonine te weinig afgeeft in de hersenen is depressief en word een anti-depressivum toegediendt.
Serotonine is van het hoogste belang om enigszins door het leven te kunnen zonder zelfmoord-gedachten.
Wat  zou een 'onbewust' wezen als een kreeft met serotonine moeten doen?
Toch een nadenker he....

 


Tsenne Kikke Gepost op: 15/06/2014 17:25:54
Tsenne Kikke

Ik doe mijn best jouw logica te begrijpen. Alles is energie. Fotosynthese, bijvoorbeeld, is een proces waarin lichtenergie wordt gebruikt om koolstofdioxide om te zetten in koolhydraten, zoals glucose. Het proces komt voor in planten en in sommige bacteriën. Nu hebben we het over dieren. Serotonine is als neurotransmitter een signaalstof die in synapsen zenuwimpulsen overdraagt tussen zenuwcellen in het zenuwstelsel - of, impulsen overdraagt van motorische zenuwcellen op spiercellen of van zenuwreceptoren op sensorische zenuwcellen. Kortom: in alles wat leeft grijpen er chemische verbindingen plaats, of treden er chemische reacties in op. Planten hebben enkel en alleen een instinctcentrum. Een bloem kan instinctief open en toe gaan, zich naar de zon keren, of zelfs insecten vangen, et cetera, maar is zichzelf daarvan niet bewust. De rest staat hierboven in de  tekst.

Indien jij angst hebt om een dierbare te verliezen, is de kans groot dat die angst instinctief is. Je ervaart die angst achteraf wel op een gevoelsmatige manier, maar de oorsprong ervan is jouw instinctcentrum. Bijvoorbeeld: je wordt de angst gewaar (instinctief), je verbeelding gaat ermee aan de loop, de gewaarwording wordt als een gevoel vertaald, jouw verbeelding doet er nogmaals een schepje bij, en het gevoel wordt een emotie. Een emotie, denk aan het Engelse 'emotion', zijnde energie in beweging. Toen het nog een gevoel was, was je in staat om er nog naar te kijken. Eenmaal een emotie geworden, ben je dat gevoel, en ben je dus jezelf niet meer.

Ook in jouw voorbeeld met die straatracer is de reactie instinctief. Hoe je het achteraf vertaalt, en bijvoorbeeld, jouw hartkloppingen gewaar wordt, de dingen aanvoelt, hoe jouw verbeelding er een schepje aan toevoegt - en, gevoelens in emoties overgaan, hoe je jezelf met die emoties vergroeit, zijn allemaal persoonlijke ervaringen, gebaseerd op chemische acties en reacties. In elk geval: jij, als mens kunt daar allemaal over na-denken, en bijvoorbeeld, jezelf dingen verbeelden, zoals: wat, indien die straatracers me wél had geraakt? Enzovoorts. Dieren kunnen dat niet, omdat ze niet vanuit het hier-en-nu kunnen uitstijgen naar verleden of toekomst, en - in dit geval - de mogelijke gevolgen niet kunnen verbeelden/fantaseren. Anders gezegd: ze zijn zichzelf daarvan niet bewust. Jij, als mens dus wel, zolang de fantasie maar niet overneemt..., en je er een speelbal van wordt.

Kreeften hebben dus ook geen zelfmoordgedachten. Maar schorpioenen steken zichzelf wel in de rug indien ze in gevaar zijn. Ook niets met zelfmoordgedachten te maken, noch met bewustzijn, noch met gevoel, maar puur instinctief..., indien dit de waarheid zou zijn - want, schorpioenen zijn immuun voor hun eigen gif.

Wat niveau's van bewustzijn aangaat, heb ik het reeds meermaals over gehad. De mens, die slechts twee van de vier kent, kan daar natuurlijk niet over meespreken.

Wat jouw zin: "Serotonine is van het hoogste belang om enigszins door het leven te kunnen zonder zelfmoord-gedachten" betreft, vrees ik dat het niet op elke mens van toepassing is, maar enkel en alleen op mensen die met die gedachten rondlopen en misschien doelloos door het leven zwalpen, of niet bereid zijn de inhoud van hun hersenen te herzien en te wijzigen. Ik weet het niet, maar het heeft in elk geval niets met kreeften te maken.

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:    
Mijn e-mail adres:    
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:
 


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht