ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Bewijst de kwantumtheorie dat de ziel en bewustzijn na dood naar een andere dimensie verhuizen?

Volgens Robert Lanza zal zijn 'biocentrisme' de wereld op zijn kop zetten.
door Tsenne Kikke - zaterdag 11 januari 2014 0:23

500 jaar geleden leefden mensen in de veronderstelling dat de Aarde plat was. Moest je toen, en veel eerder, gezegd hebben dat we op een ronde bol leven, dan zou iedereen jou voor gek hebben verklaard. De logica uit die tijd kon onmogelijk aannemen dat er op die andere zijde van de bol mensen ondersteboven rondliepen. Moest dat toch mogelijk zijn, beweerden knappe geesten, dan zouden mensen er gewoonweg afvallen.

Nu beweert een zekere Robert Lanza dat 'biocentrisme' de denkwereld op eenzelfde manier op zijn kop zet door te beweren dat het universum vanuit het leven is ontstaan, en niet omgekeerd. Dit zou, bijvoorbeeld, verklaren waarom ruimte, tijd en de eigenschappen van materie afhankelijk zijn van de waarnemer.

Indien je van mijn hand dingen hebt gelezen waarom ogen niet kunnen zien, maar wel de informatiedragers, fotonen genoemd, doorlaten - en, via draden, zenuwbanen genoemd, de indrukken naar de hersenen doorsturen, die dan op hun beurt de zaken vertalen, waardoor we dan pas kunnen zeggen dat we 'zien', dan snap je één van de uitgangspunten van biocentrisme. Zo kunnen we dus zeggen, dat de waarnemer het waargenome beïnvloedt, maar toch zijn het de hersenen, die aan de waarnemer laten 'zien' wat hij waarneemt.

Jouw realiteit is dus afhankelijk van jouw bewustzijn. Ook eerder schreef ik verscheidene malen over hoe je onder (zelf)hypnose een totaal andere persoonlijkheid kunt verkrijgen, of - in de aanwezigheid van honderden mensen in een zaal - men jou op een podium kan laten kakelen en rondlopen als een kip. Via hypnose kan men jou alles laten uitvoeren, zelfs iemand neerschieten, jezelf doen ontkleden, of wat dan ook. En, indien iemand het tegendeel beweert, weet dan dat die persoon jou met een leugen tracht gerust te stellen.

Anders gezegd: alles wat jij denkt te 'zien' is in wezen een constructie die in jouw brein werd samengesteld, en van zodra iets of iemand - waaronder jijzelf - via (zelf)hypnose of (auto)suggestie de inhoud van jouw brein jou kan beïnvloeden, zult je op een totaal andere manier naar de buitenwereld kijken, of interpreteren.

Robert Lanza haalt ook het dubbelspleet-experiment aan, dat ik ook meermaals heb aangehaald en op een prachtige manier geïllustreerd werd in de film 'Further down the rabbit hole', het vervolg op 'What the Bleep do we know?". "Waarom zou een deeltje zich anders gedragen, afhankelijk van het feit dat je het ja dan neen observeert?", is de vraag die Lanza stelt. Anders gezegd: een deeltje bestaat niet... tot op het ogenblik dat je het observeert - en, als je het waarneemt als deeltje op zichzelf, of als een golf, het spoor dat een deeltje in zijn baan achterlaat, verkrijg je twee totaal van elkaar verschillende resultaten.

Het zijn jouw hersenen die jou een blauwe lucht laten zien, maar jouw hersenen kunnen dermate worden gemanipuleerd dat de hemel er rood, geel of groen zou kunnen uitzien. Dankzij genetische engineering kan men er bijvoorbeeld voor zorgen dat alles wat een rode kleur heeft bepaalde geluidjes maakt, of dat je bij het zien van die rode kleur wilt seksen, zoals dieren het doen. Zelfs als het buiten licht is, kunnen jouw hersenen jouw laten zien en doen geloven dat het donker is, enzovoorts. Er zijn zelfs mensen die andere mensen, dingen of dieren zien, die jij niet kunt zien, omdat die beelden door hun hersenen worden aangemaakt. Denk aan iemand die aan delirium tremens lijdt, bijvoorbeeld.

De kans is groot, schreef ik reeds eerder, dat onze Melkweg het énige sterrenstelsel is dat 'bestaat' en dat astronomen het licht van sterren, afkomstig van andere stelsels - licht, dat al miljoenen of miljarden jaren onderweg is, bestuderen. Ze bestuderen dus het licht van miljarden andere sterrenstelsels, die misschien reeds miljoenen of miljarden jaren zijn verdwenen. Anders gezegd: de kans is groot dat astronomen lichten bestuderen waarvan de bronnen niet meer bestaan.

"Alles draait omheen bewustzijn," beweert Lanza, en ikzelf haalde reeds meermaals aan dat Gurdjieff 100 jaar geleden een stap verder ging, door te zeggen dat er 4 niveaus van bewustzijn bestaan en de gewone mens er slechts twee van kent, zijnde: de slaap en het waakbewustzijn; twee bewustzijnstoestanden, die bovendien nog een verlengde van elkaar zijn. Om die reden snapt geen mens Jezus' woorden: "Ontwaak! Ontslaap! Word wakker!". Het is een feit, dat een mens die droomt dat hij wakker is, en het brein eraan toevoegt dat het zo is, onmogelijk kan wakker worden.

Ikzelf weet voor mezelf - hoe hoogdravend het ook mag klinken - dat ik minstens 100 jaar té vroeg ben geboren, en dat ik tussen de miljoenen mensen, die in België en Nederland wonen, slechts een paar zal kunnen aantrekken, die bereid zij om aan Zelfkennis te doen teneinde de twee hogere vormen van bewustzijn eigen te maken en dat 'iets' in zichzelf - noem het 'Ziel' of 'Zelf' als je wilt - te doen ontwaken en verder laten ontwikkelen.

Aanhoor Lanza voor jezelf, vooraleer je verder leest, opdat je alles wat volgt beter zou kunnen begrijpen. Hijzelf is, op zijn gebied een autoriteit, en dus niet zomaar de eerste de beste. Dr. Robert Lanza werd door de 'New York Times' tot derde meest belangrijke nog levende wetenschapper uitgeroepen.

 

Zijn boek, met als titel: 'Biocentrisme: Hoe Leven en Bewustzijn de Sleutels zijn om de Geaardheid van het Universum te Begrijpen' heeft het internet beroerd, omdat het het denkbeeld bevat dat het leven niet eindigt wanneer het lichaam sterft, en het eeuwen kan blijven voortbestaan.

Lanza is een expert in de regeneratieve geneeskunde en wetenschappelijk directeur van 'Advanced Cell Technology Company'. Daarvoor was hij ook al bekend voor zijn uitgebreid onderzoek in verband met stamcellen, en befaamd voor een aantal succesvolle experimenten met betrekking tot het klonen van bedreigde diersoorten.

Maar, niet zo lang geleden geraakte de wetenschapper betrokken bij de  fysica, kwantummechanica en astrofysica. Dit explosief mengsel gaf geboorte aan de nieuwe theorie van biocentrisme, waarover Lanza sindsdien predikt. Biocentrisme leert ons dat Leven en Bewustzijn fundamenteel zijn voor het bestaan van het universum. Het is het bewustzijn dat het materiële universum creëert, niet andersom.

Bewustzijn schept het universum, niet andersom

Lanza wijst op de structuur van het universum zelf, en op het feit dat het er op lijkt dat de wetten, krachten en constanten van het universum voor het Leven op een verfijnde manier zijn afgestemd - wat impliceert, dat intelligentie bestond voorafgaand aan materie. Hij beweert ook dat ruimte en tijd geen objecten of dingen zijn, maar eerder instrumenten van ons dierlijk begripsvermogen. Lanza zei daarbij dat we ruimte en tijd rondom onszelf meedragen, net zoals 'schildpadden met schilden'. Hetgeen betekent, dat wanneer de de schil eraf komt (ruimte en tijd), we nog steeds bestaan.

De theorie houdt in dat de dood van het bewustzijn eenvoudigweg niet bestaat. Bewustzijn bestaat enkel en alleen als gedachte, omdat mensen zich identificeren met hun lichaam. Ze geloven dat, omdat het lichaam zal vergaan, hun bewustzijn vroeger of later ook zal verdwijnen. Als het lichaam bewustzijn genereert, dan sterft het bewustzijn als het lichaam sterft. Maar als het lichaam bewustzijn ontvangt op eenzelfde manier dat een kabel-tv satellietsignalen ontvangt, dan zal dat bewustzijn natuurlijk niet eindigen bij de vernietiging van het fysieke voertuig. In wezen bestaat bewustzijn buiten de beperkingen van tijd en ruimte. Het kan overal zijn: in het menselijk lichaam en daarbuiten. Met andere woorden: het is non-lokaal, in dezelfde zin dat kwantumobjecten niet lokaal zijn.

Lanza gelooft ook dat meerdere universa tegelijkertijd kunnen bestaan. Zo kan in het ene universum het lichaam dood zijn en in een andere blijven voortbestaan, waarbij het bewustzijn opslorpt dat naar dat universum emigreerde. Dit betekent, dat een overleden persoon - terwijl hij door dezelfde tunnel reist - niet in een hemel of een hel eindigt, maar in een soortgelijke wereld waar hij of zij ooit heeft gewoond, maar ditmaal in leven - en zo verder, tot in het oneindige. Het is bijna zoals een kosmische hiernamaals-Russische-pop-effect.

Meerdere Werelden

Met deze hoopgevende, maar uiterst controversiële theorie, heeft Lanza vele onwetende supporters, niet enkel gewone stervelingen die eeuwig willen leven, maar ook een aantal bekende wetenschappers. Dit zijn de fysici en de astrofysici, die zich kunnen vinden in een bestaan van parallelle werelden en suggereren dat het mogelijk kan zijn dat er meerdere universa bestaan. Multiversiteit, of multi-universum, is een zogenaamd wetenschappelijk concept dat ze beschermen. Zij zijn van mening dat er geen natuurkundige wetten bestaan, die het bestaan van parallelle werelden zouden verbieden.

De eerste was een sciencefiction schrijver H.G. Wells, die in 1895 het verhaal schreef: “The Door in the Wall”. En het was 62 jaar later dat dit idee verder werd ontwikkeld door Dr. Hugh Everett in zijn Hogeschoolthesis aan de Princeton University. Hij poneerde in feite dat op elk gegeven ogenblik het universum zich verdeelt in ontelbare gelijkaardige voorbeelden. En het volgende ogenblik splitst dit 'pasgeboren' universum zich weer op gelijkaardige wijze. In sommige van deze werelden kunt je aanwezig zijn: dit artikel lezen in het ene universum, en in een andere bent je aan het tv kijken.

Volgens Everett is de doorslaggevende factor voor deze meervoudige werelden onze acties. Wanneer we aantal keuzes maken, splitst een universum zich in twee verschillende versies van uitkomsten.

In de jaren ’80, ontwikkelde Andrei Linde, een wetenschapper verbonden aan het Lebedev’s Instituut voor fysica, de theorie van de meervoudige universa. Hij is nu professor aan de Stanford Universiteit. Linde legde uit,  dat Ruimte uit vele opgeblazen gebieden bestaat, die aanleiding geven tot soortgelijke sferen, die op hun beurt in nog grotere aantallen gebieden produceren, enzovoorts, tot in het oneindige. In het universum zijn ze uit elkaar geplaatst, niet bewust zijnde van elkaars bestaan. Maar zij vertegenwoordigen delen van het één en dezelfde fysieke universum.

Het feit dat ons universum niet het enige is, wordt ondersteund door gegevens van de Planck Ruimtetelescoop. Met behulp van deze data hebben wetenschappers een zeer accurate kaart kunnen maken van de microgolf achtergrondstraling, zeg maar: de overblijfselen van de kosmische achtergrondstraling, die nog steeds bestaat sinds de geboorte van ons universum. Ze vonden ook dat het heelal heel veel donkere schuilhoeken herbergt, vertegenwoordigd door een aantal gaten en grote leemten.
 
De theoretische natuurkundige Laura Mersini-Houghton van de North Carolina University beweert, samen met haar collega’s, dat het bestaan van de afwijkingen van de microgolfachtergrond te danken is aan het gevolg van het feit dat ons universum wordt beïnvloedt door andere universa in de omgeving. En, gaten en lacunes zijn het direct gevolg van aanvallen door naburige universa.

Ziel

En dus is er een overvloed aan plaatsen of andere universa waarnaar onze ziel kan migreren na overlijden; dit, volgens de theorie van neo-biocentrisme. Maar bestaat de ziel? Bestaat er een wetenschappelijke theorie van bewustzijn, die zulke bewering ondersteunt? Volgens Dr. Stuart Hameroff, geschiedt een bijna dood-ervaring wanneer de kwantuminformatie, die het zenuwstelsel bewoont, het lichaam verlaat en in het heelal verdwijnt. In tegenstelling tot de materialistische visies met betrekking tot bewustzijn, biedt Dr. Hammerhoff een alternatieve verklaring, die misschien zowel de rationele, wetenschappelijke geest evenals de persoonlijke intuïties kan aanspreken.

Bewustzijn huist, volgens Stuart en Brits natuurkundige Sir Roger Penrose in de microtubuli van de hersencellen, die de primaire locaties van kwantumverwerking zijn. Bij overlijden wordt deze informatie vanuit het lichaam vrijgegeven; wat betekent, dat je bewustzijn meegaat. Zj voerden aan dat onze ervaring van het bewustzijn het gevolg is van kwantumgravitatieeffecten in deze microtubili; een theorie, die ze met de naam 'Orchestreerde objectieve reductie' benoemde, oftwel Orch-Or.


Bewustzijn, of althans proto-bewustzijn, wordt door hen getheoretiseerd als een fundamentele eigenschap van het universum, dat zelfs op het eerste moment van de Big Bang aanwezig was. In zulk een schema is proto-bewuste ervaring een fundamentele eigenschap van de fysische werkelijkheid dat toegankelijk is voor een kwantumproces dat in verband staat het hersenactiviteit.

Onze zielen zijn in feite opgebouwd uit de structuur van het universum en kunnen al sinds het begin der tijden bestaan. Onze hersenen zijn gewoonweg ontvangers en versterkers van het proto-bewustzijn, dat inherent is aan de structuur van ruimte-tijd. Is er dus werkelijk een deel van jouw bewustzijn, dat onstoffelijk is, en zal voortleven na de dood van jouw fysieke lichaam?

Dr. Hamerhoff zegt op het 'Science Channel’s Through the Wormhole' documentaire: “Laten we zeggen dat het hart stopt met kloppen, het bloed stopt met stromen, de microtubuli verliezen hun kwantumtoestand... De kwantuminformatie binnenin de microtubules wordt niet vernietigd en kan niet vernietigd worden, het wordt opnieuw gedistribueerd en verdwijnt in dar grote universum.”
Robert Lanza voegt hier nog aan toe dat het niet enkel bestaat in het universum, maar misschien nog in een ander universum.

Wanneer een patiënt alsnog word gereanimeerd, er opnieuw leven wordt ingeblazen, kan deze kwantuminformatie teruggaan in de microtubuli, waarop de patiënt kan zeggen: "Ik had een bijna dood-ervaring".

Hij voegde eraan toe: "Als hij toch sterft, is het mogelijk dat de kwantuminformatie buiten het lichaam kan verder bestaan, misschien voor onbepaalde tijd, als een ziel.

Dit verslag over kwantumbewustzijn verklaart dingen, zoals: bijna dood-ervaringen, astrale projectie, buitenlichamelijke ervaringen en zelfs reïncarnatie, zonder daarbij beroep hoeven te doen op een religieuze ideologie. De energie van jouw bewustzijn wordt op een bepaald punt mogelijkerwijze in een ander lichaam gerecycleerd, en in tussentijd bestaat het buiten het fysieke lichaam eveneens op een ander niveau van werkelijkheid - en, eventueel in een ander universum.

Nawoord: wat 'bewustzijn', 'ziel', en 'andere werelden, of dimensies' betreft, raad ik elke toekomstige wetenschapper, die zich in bovenvermelde materie wenst te verdiepen en zich erin wenst te specialiseren het thema Zelfkennis, gebaseerd op de leerstellingen van George Ivanovitch Gurdjieff, aan.

Aan de eclectici: noteer hoe wetenschappers op een vervormde manier de leerstellingen van Gurdjieff aan ons trachten aan te praten. De extra lichamen, waarover Gurdjieff sprak, die uit materie van 'die andere werelden' zijn samengesteld, hebben elk een eigen bewustzijn, dat we in de vorm van 'flitsen' in ons brein kunnen ervaren, enzovoorts. Hoeveel malen vermeldde ik al niet hoe aangewezen het is om de Gurdjieff-filosofie als beginsel in elke school te onderwijzen?

Toegegeven: sommige wetenschappers zijn daar al klaar voor, maar de gewone sterveling laat op zich wachten... Hoe dan ook: nooit of te nimmer kom ikzelf ooit nog in deze aardse wereld terug. Beloofd!  Eénmaal is méér dan genoeg. :-)

Commentaar


Gepost op: 13/01/2014 13:35:30

Door mijn slecht gehoor is het niet mogelijk het You Tube filmpje te beluisteren, maar op de American Scholar site vond ik een uitstekende Engelstalig artikel met de naam “A New Theory of the Universe: Biocentrism builds on quantum physics by putting life into the equation”, by Robert Lanza.

Mij deed de zin ‘putting life into the equation’ denken aan de formule E= mc2 die ik op de volgende wijze in een blog-artikel heb verwoord: 

“Lege ruimte geeft de mogelijkheid tot actie, tot beweging. Hetzelfde zeggen we van energie. Is het dan niet logisch verantwoord om energie en lege ruimte aan elkaar gelijk te stellen? Zonder beweging zouden wij geen ervaringen kunnen hebben en dus ook geen leven of bewustzijn. Bewustzijn is ook licht want zonder licht geen ogen en zonder ogen geen inzicht. Denk maar aan de uitspraak: ‘Er gaat mij een licht op!’ En als we dergelijk bewustzijn hebben en we zoeken voor onze ervaringen een woord, dan vormen wij vanzelf het begrip ‘tijd’. Zou het nu ook niet logisch verantwoord zijn om lege ruimte, energie, ervaring, beweging, leven, bewustzijn, licht en tijd te zien als begrippen die hetzelfde fenomeen dekken? Zo wordt niet alleen verklaart waarom er in een nietig atoom zoveel kracht schuilt, maar ook waarom Gurdjieff stelt dat het bewustzijn van de mens een potentieel heeft waarvan hij zich niet bewust is en zelfs in zijn stoutste dromen niet kan voorstellen. Gurdjieff stelt dat alles in het heelal te meten en te wegen is en in een formule kan worden uitgedrukt. Het enneagram kun je zien als een bepaald symbool voor deze bewering. Zouden we dit symbool ook niet kunnen samenvatten en uitdrukken in een formule aan de hand van de twee volgende formules?” 

C= hf (C = bewustzijn; h = constante van Planck; f = frequentie). Uit wat hiervoor door mij is beweerd, kun je afleiden dat: C= E = hf = mc². Met ander woorden:  C= mc²    

 

Angelus schrijft in zijn Nawoord: wat 'bewustzijn', 'ziel', en 'andere werelden, of dimensies' betreft, raad ik elke toekomstige wetenschapper, die zich in bovenvermelde materie wenst te verdiepen en zich erin wenst te specialiseren het thema Zelfkennis, gebaseerd op de leerstellingen van George Ivanovitch Gurdjieff, aan.

Dezelfde gedachte leeft ook in mij. Ik vind het jammer dat wetenschapsmensen die veel intelligenter zijn dan mezelf en over een veel beter geheugen beschikken, zich niet inlaten met de leer van Gurdjieff. Ik besef heel goed dat wetenschappers zich niet graag laten vereenzelvigen met dit soort filosofie omdat in de wereld van spiritualiteit en zelfkennis nogal wat dromers rondlopen en dat tot gevolg heeft dat de wetenschapper het kind met het badwater weggooide. En een niet onderkend vooroordeel met betrekking tot materie en bewustzijn is hier allerminst ook niet vreemd aan.

Om deze bewering van Angelus in verband met Gurdjieff te staven, ga ik bepaalde punten uit het artikel van Robert Lanza in verband brengen met deze leer zodat er misschien toch een opening naar de wetenschap-pelijke wereld kan gemaakt worden met betrekking tot Gurdjieff’s leer. Om deze commentaar niet nodeloos lang te maken, raad ik de geïnteresseerde lezer aan het genoemde artikel van Robert Lanza te lezen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat het You Tube filmpje eveneens voldoende informatie geeft.

Laat mij allereerst zeggen dat de kiem van wat Lanza beweert reeds veel eerder is gelegd, maar niet altijd ten volle is begrepen of volledig bevredigend is uitgewerkt. Ik denk hierbij onder andere aan: “Zeno’s vliegende pijl’, ‘Protagoras: De mens is maat van alle dingen. Van de dingen die zijn wat ze zijn en van de dingen die niet zijn wat ze niet zijn’, ‘Plato’s Grot’, ‘Descartes: Ik denk, dus ik ben’, ‘Kant: das Ding an sich’, ‘Berkeley’s stelling dat er geen object zonder subject kan bestaan’, ‘Fichte die trachtte de volledige kosmos uit het ‘ik’ af te leiden’, ‘Hegel die stelt dat het denken de ziel maakt tot geest’, ‘De Onvolledigheidstelling van Gödel’, ‘de Onzekerheidsrelatie van Heisenberg’, ‘het Dubbelspleet-experiment’, ‘Kwantumvertrengeling’, ‘de Big Bang theorie omdat men zich afvraagt wat er was voor deze gebeurtenis’, ‘Einstein’s Relativiteitstheorie waaruit volgt dat het niet mogelijk is om een consistente definitie te geven van een star lichaam met ruimtelijke afmetingen, omdat daarvoor signalen nodig zijn die sneller bewegen dan het licht en uit de constante van C volgt dat ieder in zijn eigen ‘nu’ leeft’, ‘het Holografisch model in het boek Heelheid en de Impliciete Orde van David Bohm’, enz.”

In de drie boeken: 1. Waarheid en Wetenschap’ en ‘Filosofie en antroposofie’, 2. De filosofie van de vrijheid’ en 3. ‘Goethes wereldbeschouwing’, tracht Rudolf Steiner op een kennistheoretsiche en  filosofische manier deze kiem op een bevredigende wijze te ontwikkelen. Het mag dan geen wonder heten dat Steiner op verscheidene plaatsen in zijn vele werken verwijst naar het briljante inzicht van de Vedanta en die nog aan bod zal komen.      

Buiten de filosofie en wetenschap kunnen we in de praktijk deze kiem terugvinden in wat de droomloze slaap, dromen en wakker zijn betreft. Het gegeven dat de droomwereld een individuele schepping is die toch de stellige indruk wekt dat elk element erin op zichzelf staat en de erin voorkomende mensen en dieren onafhankelijk van de dromer lijken te leven en te bestaan, is reeds een heel sterke aanwijzing voor de door Lanza geopperde stellingen. Ook het geven dat iets in ons in staat is om ‘leven’ te blazen in stripverhalen, films, enz., en wetende dat ook de hersenen wetenschappelijk gezien uit discontinue materie en discontinue werking bestaan, draagt in zich de kiem om te komen tot wat Lanza tracht aan te tonen.   

En in Bijbelse zin kun je het biocentrisme eventueel in verband brengen met: a) Genesis 1. b) Exodus 3: 14: “Ik ben die ik ben”. c) Johannes 8: 58: “Jezus antwoordde hun: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: voor Abraham werd, ben Ik’”. d) Johannes 1: 30: “Ik en de Vader, Wij zijn één”. e) Matteüs 26: 40: “Toen ging Hij naar zijn leerlingen en vond hen in slaap; en Hij sprak tot Petrus: ‘Ging het dan u krachten te boven één uur met Mij te waken?”.  f) De opening van het evangelie volgens Johannes’. g) Lucas 17: 20: “Toen Hem door de farizeeërs de vraag werd gesteld wanneer het Rijk Gods zou komen, gaf Hij hun ten antwoord: ‘De komst van het Rijk Gods kunt ge niet waarnemen. Men kan niet zeggen: Kijk, hier is het, of daar is het. Want ziet, het Koninkrijk Gods is in u.”   

 

Er is dus in wezen niets nieuws onder de zon, ook al schijnt het werkelijk begrijpen ervan, een grotere revolutie te zijn dan wat Copernicus, Galileo Galilei, Newton, Einstein, Bohr en Heisenberg hebben teweeg gebracht.

Gurdjieff kende deze revolutie en tot op zekere hoogte is de kiem hiervan zeer goed uitgewerkt (wel in losse fragmenten) in het boek ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ van Ouspensky die hierin de leer van Gurdjieff briljant beschrijft. En de beste logisch uitgewerkte beschrijving over tijd, geheugen en bewustzijn, of de leer van ‘Non-dualiteit’, vind je in het boek ‘Het wezen van de mens volgens de Vedanta’ van John Levy. Ik ken geen enkel boek dat zo logisch consequent doordringt in wat het wezen van de mens werkelijk is met bettrekking tot de aangehaalde factoren. Dit boek is een meer dan uitstekend aanvulling op het artikel van Lanza en het boek ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ zoals hierna nog zal blijken. Het zou mij niks verwonderen als Lanza van deze leer op de hoogte is en er zijn voordeel mee heeft gedaan.

NB: Om maar een klein besef te hebben van wat Lanza in zijn artikel bedoeld, moet je jezelf het volgende voor ogen houden, als hij gelijk zou hebben. Ik geef vier ‘praktische’ voorbeelden waardoor je waarschijnlijk zult besluiten dat de theorie van Lanza, en allen die in deze richting denken, gewoon krankzinnig absurd is:

1. Beweging (en dus ook tijd) zijn een illusie. Met andere woorden: De aarde draait niet rond zijn eigen as en niet rond de zon, en de maan de maan draait niet rond de aarde, noch beweegt een rijdende auto zich voort. Het is de geest die beweegt. Dit wordt ook zo verwoord in de volgende zen koan: “Monnik 1: De vlag beweegt. Monnik 2: Neen, de wind beweegt. Monnik 3: Neen, het is de geest die beweegt.”

2. Aardbevingen, stormen, tsunami’s, de aarde, planeten, de zon, enzovoorts, bestaan niet buiten de mens.

3. Dieren, mensen en planten bestaan ook niet buiten de mens.  

4. Atomen, moleculen, cellen, trillingen, energie, enzovoorts, hebben ook geen bestaan buiten de mens.

 

John Levy beweerd in zijn reeds genoemde boek bijvoorbeeld het volgende:

1. Bovendien wordt aangenomen dat het lichaam uit de waaktoestand in de slaap blijft voortbestaan. Maar zien anderen het dan niet? Andere lichamen, evenals het onze, zijn noties die behoren tot een bepaalde staat van mentale activiteit die in het heden wordt ervaren. Als anderen de een of andere reactie op een prikkel waarnemen in wat zij zien als het lichaam of de hersenen van een slaper, dan maakt dat deel uit van hun waakervaring en als zij ons dat mededelen, maakt dat weer deel uit van onze waakervaring. Maar als wij geen objectieve ervaringen hebben, zijn er geen lichamen en dus ook geen anderen.

2. Tussen wat gewoonlijk een zintuiglijk gegeven wordt genoemd en het daarmee corresponderende zintuig bestaat een onmiddellijk en onverbrekelijk verband. Het ligt in de aard van het gezichtsvermogen vormen en kleuren te manifesteren, in de aard van het gehoor geluiden te manifesteren, enzovoorts. Wat wij gewoonlijk voor een object aanzien is de zichtbaarheid van het gezichtsvermogen, de hoorbaarheid van het gehoor, enzovoorts. Maar een object als zodanig is niet waargenomen. Hoewel wij gewoonlijk het tegenovergestelde denken, is het een illusie te menen dat waarnemingen veroorzaakt worden door prikkels buiten de zintuigen.

 

Ik vermoed dat vele lezers die over voldoende wetenschappelijke kennis bezitten hier hun wenkbrauwen zullen fronsen en afhaken, want het is toch zonneklaar dat als onze moderne hoogstaande communicatietechnologie berust op de overdracht van signalen buiten ons. Dat betekent, al zullen zij dat natuurlijk niet zo zien, dat ze zich identificeren met wat ze hun fysieke lichaam noemen of hun zintuiglijk apparaat en hierdoor niet kunnen verteren wat dit alles werkelijk inhoud. Om aan te tonen dat John Levy of Robert Lanza niet alleen staan met deze ogenschijnlijk absurde visie haal ik ook Gurdjieff aan.      

In ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ deelt Ouspensky ons het volgende mee, afkomstig uit de mond van Gurdjieff: “Materie of substantie verondersteld noodzakelijkerwijs het bestaan van kracht of energie. Dit impliceert echter niet de noodzakelijkheid van een dualistische wereldopvatting. De begrippen materie en kracht zijn even betrekkelijk als al het andere. In het Absolute, waarin alles één is, zijn materie en kracht ook één. Maar wij beschouwen materie en kracht in dit verband niet als werkelijke beginselen van de wereld als zodanig, maar als eigenschappen of kenmerken van de door ons waargenomen wereld der verschijnselen. Om met de studie van het heelal te beginnen, is het voldoende een elementair begrip van materie en energie te hebben zoals wij dit verkrijgen door de onmiddellijke waarneming met behulp van onze zintuigen. Het ‘constante’ beschouwen wij als materieel, als materie, en ‘veranderingen’ in de toestand van het ‘constante’, of van de materie, worden uitingen van kracht of energie genoemd.”

 

Deze woorden van Gurdjieff geven voor mij de kern weer van de leer van de Vedanta, hier samengevat in een notendop. Angelus verwoord dit gegeven regelmatig tijdens de cursus zelfkennis op zijn eigen specifieke wijze door te zeggen dat niemand van de leerlingen hem werkelijk ziet zoals hij is. In een ultrakorte woordelijke formule wordt in wezen de kern van deze leer samengevat in wat Gurdjieff noemt de ‘Heilige Wet van de Drie tegengestelde krachten die één zijn in het Absolute’ en die aan al het gemanifesteerde voorafgaan. In het Christendom noemt dit de Heilige Drievuldigheid.  

 

In de aangehaalde beschrijvingen zit de kern van de kwantummechanica reeds verborgen. Om dit in te zien moet de geïnteresseerde lezer zich trachten in te leven in het artikel van Lanza dat ik heb aangehaald. In ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ lezen we de volgende uitspraak van Gurdjieff (NB: Het manuscript van dit boek was door Ouspensky in 1930 voltooid!): “Een van de grondstellingen van onze natuurkunde is dan ook de continuïteit der trillingen, hoewel deze stelling nooit precies geformuleerd is omdat niemand er ooit verzet tegen aangetekend heeft. In sommige van de nieuwe theorieën (de kwantummechanica!) begint deze stelling te wankelen. Niettemin is de natuurkunde nog ver verwijdert van een juiste visie op de aard van de trillingen, of wat met onze opvatting van trillingen in de werkelijke wereld overeenkomt. In dit geval is de opvatting van de oude kennis in tegenspraak met die der huidige wetenschap, omdat volgens de oude kennis de grondslag voor het begrijpen van trillingen het beginsel van de discontinuïteit der trillingen is.”  

 

Het ‘biocentrisme’ van Lanza wijst in de richting van wat door Gurdjieff in ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ wordt beschreven aan de hand van ‘een oosterse leer die de functies  van de vier lichamen, hun geleidelijke groei en de voorwaarden voor deze groei beschrijft aan de hand van een vat of retort dat het volledige potentieel van een menselijk wezen bevat’. Bij een mens die over de vier lichamen beschikt, begint alles vanuit het Ik, Ego, Bewustzijn of Wil. Dit in tegenstelling met een mens die geloofd in invloeden die zijn zintuiglijk fysiek of stoffelijk lichaam via prikkels van buitenaf beïnvloeden, want in dat geval is hij een automaat reagerend op invloeden van buiten.    

 

NB: Om mijn aanvullende commentaar niet nodeloos langer te maken dan hij al is, laat ik het hierbij. Het was enkel mijn bedoeling Angelus te steunen in zijn doel. De werkelijk geïnteresseerde lezer kan uit dit nieuws-bericht en de aanvullende commentaar voldoende gegevens halen om zich dit alles eigen te maken. Op deze site (Spiritualia) is eveneens voldoende materiaal aanwezig om je eventuele voordelen of twijfels om te buigen. Nog beter is het om de cursus zelfkennis te volgen die door de DIM-school wordt aangeboden!

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:    
Mijn e-mail adres:    
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:
 


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht