|
Soms voel ik mij zo alleen
Zo zielontroerend alleen
Van de buitenwereld afgesloten
Onder de maandoorschenen hemel
Dwaal ik in een geïsoleerd vacuüm
Een glazen stolp gevuld met leegte
Mijn maag balt zich tot een vuist
De geest vraagt om beneveld te worden
Mijn hart schreit om hulp
Vlijmscherpe prikkels ontstaan
Uit het drukkende neustraankanaal
Maar het water verschijnt niet
Aan de oppervlakte
Iets houdt het tegen
Mijn geest dwaalt regelmatig af
Naar een ver verloren verleden
Naar de goede dingen
Naar de eenzame momenten
Waarin ik nu weer vertoef en herbeleef
Waarom ben ik geen blad
Aan een godvergeten boom
Dat enkel trilt, beweegt
Omdat de wind
Het me beveelt?
Bij nader inzien...
Ben ik dan soms geen blad
Wachtend op haar plotse val?
Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van
Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|