Wanneer je eenzaam bent
Duren de nachten tweemaal zo lang
Zijn de zomers veel te warm
De herfsten te vochtig
De lentes bestaan niet meer.
Wanneer je eenzaam bent
Heeft zelfs een kinderlach iets banaals
Kan de sterrenhemel je niet bekoren
Streelt het vogelgezang je hart niet meer
Geeft het bladerdek je geen bescherming
Kijken de wolken altijd dreigend op je neer.
Wanneer je eenzaam bent
Worden je ziel en ogen dof en mat
Klopt je hart nooit eens sneller meer
Je zweet ruikt dan naar angst
Alcohol smaakt bitter
De wijn niet zoet genoeg.
Wanneer je eenzaam bent
En je nachten met niemand delen kunt
Dan bel je mij, heel onverwacht
Kom ik in jouw vervelingswereld.
Meestal midden in de nacht
En eis je van mij nooit
Meer een ander bed te bezoeken.
Vaarwel,
M'n beste vriendin.
De dato: 1979
Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|