Wanneer je eenzaam bent
Duren de nachten tweemaal zo lang
Zijn de zomers veel te warm
De herfsten te vochtig
De lentes bestaan niet meer
Wanneer je eenzaam bent
Heeft zelfs een kinderlach iets banaals
Kan de sterrenhemel je niet bekoren
Streelt het vogelgezang je hart niet meer
Geeft het bladerdek je geen bescherming
Kijken de wolken altijd dreigend op je neer
Wanneer je eenzaam bent
Worden je ziel en ogen dof en mat
Klopt je hart nooit eens sneller meer
Je zweet ruikt dan naar angst
Alcohol smaakt bitter
De wijn niet zoet genoeg
Wanneer je eenzaam bent
En je nachten met niemand delen kunt
Dan bel je mij, heel onverwacht
Kom ik in jouw vervelingswereld
Meestal midden in de nacht
En eis je van mij nooit
Meer een ander bed te bezoeken
Vaarwel,
M'n beste vriendin
De dato: 1979 Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van
Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|