Wanneer je eenzaam bent Duren de nachten tweemaal zo lang Zijn de zomers veel te warm De herfsten te vochtig De lentes bestaan niet meer
Wanneer je eenzaam bent Heeft zelfs een kinderlach iets banaals Kan de sterrenhemel je niet bekoren Streelt het vogelgezang je hart niet meer Geeft het bladerdek je geen bescherming Kijken de wolken altijd dreigend op je neer
Wanneer je eenzaam bent Worden je ziel en ogen dof en mat Klopt je hart nooit eens sneller meer Je zweet ruikt dan naar angst Alcohol smaakt bitter De wijn niet zoet genoeg
Wanneer je eenzaam bent En je nachten met niemand delen kunt Dan bel je mij, heel onverwacht Kom ik in jouw vervelingswereld
Meestal midden in de nacht En eis je van mij nooit Meer een ander bed te bezoeken
Vaarwel, M'n beste vriendin

De dato: 1979 Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van
Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|