O, heksenkinderen Klippotische vuurlibellen Sidderende maangodinnen Wiens borsten plonsen In afdruipend zweet Parelend uit verse poriën Der nachtelijke bloedlichamen
Je danst met de engelen Gevallen en verstoten En leeft in exotische dimensies Verborgen achter De sluiers van ruimte en tijd
Je voeten vertrappelen het dorre gras De hoofdharen der mensenkinderen En speelt met de bloemen van de nacht Je vocht vloeit uit zuignappen Die zich vasthechten, zich verstrengelen Zich inkankeren In het witte vlees Van moeder aarde
Sterren parelen uit je borsten Fonkelen een schitterende pracht Voeden de zwoele hemelkoepel Verzilveren de maan - heel zacht
Je danst wellustig En tolt in het rond De wervelwinden verwekken Hemelse klanken Maken ons Een speelbal der emoties
Een orgiastisch vuurwerk verblindt de ogen Zandkristallen dwarrelen zacht - sneeuwvlokken En dompelen ons in een heldiepe slaap Na de hete roes van hemelse bevrediging In de warme adem van je oksels
Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van
Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|