|
Telkenmale ik een vrouw in mijn leven toeliet,
Verstoorde ik daarbij intentioneel mijn bestaande
Innerlijke en uiterlijke werelden, teneinde
Die trachten aan te vullen en hopelijk te verrijken.
....
Maar, natuurlijk brachten ze, naast
Hun verleden,
Hun toenmalige omgevingswerelden,
Hun toekomstige voorbeschiktheden
Ook hun aangeboren, wellustige geaardheden met zich mee.
...
Om die redenen draaide het dan ook
Meestal omheen zelfzucht, jaloersheid, het seksuele - en,
Omdat uiteindelijk geen één van hen mij écht verrijkte,
Zei ik ten lange leste op 6 mei 2019
Tegen één van de voorlaatste 'veroveringen':
"Gun me mijn Innerlijke Rust".
...
Indien ik ooit nog eens een vrouw in mijn leven accepteer,
Moet het iemand zijn zonder verleden (denk aan Eva),
zonder levensomgeving (denk aan Eva) - en,
zonder die toekomstige voorbeschiktheid (denk aan Eva!).
...
Kortom: zonder die uit een 'rib' geboren Eva
Leefde de spirituele Adam misschien nu nog altijd
In dat hemelse Aardse Paradijs....
Maar, dan was er wel geen sprake van de mensheid
Dus ook niet van een jij, zij, wij en ik.
...
Doch, net als poëzie
Hoeft het Leven niet te rijmen.
...
Volgens Gurdjieff
Heeft enkel Bewust Lijden zin:
Ook hij kon dat weten.
- 20/80/2020 -
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|