|
Verschroeid
Door materialisatie
Van het goddelijke
Alsof
Het beschoren lot
Van mijn voorgangers
Niet voldoende was
Verbrand
Leeg, ijl en kaal
Zwarte stoppels
Het fysische is
Het psychische is
Het denken is
Ze zijn allen verschroeid
Nevelbeelden
Subtiele vormloze denkwezens
Muteren in angstpatronen
Opgestapelde vibraties
Ademen wordt bewuster
Verplicht zelfs
In dit kale landschap
Ontwaar ik mezelf
Geen spiegelbeeld
Ik sta op - hij staat op
Ik ren - zij rent
Ik vlieg - zij vliegt
Ik verpoos - zij verpoost
Ik en zij
Zijn onafscheidelijk geworden
Vrijheid?
Alleen zijn
Ik vast - zij vast
Ik kwijn weg - zij kwijnt weg
Ik en zij
Zijn niet meer
Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van
Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|