Liefste, wat heb ik spijt
Spijt, spijt,
Heel veel spijt
Jou te hebben ontmoet
De naweeën van onze relatie
Zitten na al die jaren
Nog altijd stevig in mijn bloed.
M'n bloed, dit bloed, gevuld met pijn en spijt
Wordt iedere dag en met-ter-tijd
Duizenden malen
Door datzelfde hart gepompt
Mijn ziel én lichaam én geest
Zijn ondertussen enorm afgestompt.
'k Aanvaard mijn Lot,
Maar bid tot God:
Verlos mij, Heer
Want iedere keer
Belt zij me weer
Ondanks het feit dat ik haar negeer.
Ik voel de spijt
De spijt, de spijt
Die spijt van weleer
Dat doet me pijn, het doet me zeer
De spijt, de spijt, de spijt
De spijt van indertijd
Die spijt wil ik kwijt
Voor immer en altijd.
Wie schreef nu alweer
Dat ik me identificeer
Met het lijden en met de pijn
Die niet van mij, maar van mijn lichaam zijn?...
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|