ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Diamant


Ik huil

Ik huil voor jouw moeder

Aarde

Ik huil voor de Christus

In mij

Die straks sterven gaat

Ik huil

Voor mijn eigen judaskus

Ik huil voor het verraad

Van Petrus in mij

En ik huil voor de Mensheid

 

Ik bid

Ik bid voor jouw moeder

Aarde

Ik bid voor de Christus

In mij

Die strakst ontwaken gaat

Ik bid en kus de Judas

In mij en Petrus de verrader

En ik bid voor de Mensheid

 

Ik lach

Ik lach en kus je moeder

Aarde

Ik lach voor de Christus

Die ontwaakt

En kus de Judas en de Petrus in mij

Ik kus het verraad

En ik lach en kus de Mensheid

 

Want de aarde ontwaakt

In het licht

En lichtwerkers ontwaken

Op aarde

 

Het verraad

Heeft mij niet geschaad

Onbedorven

Ligt de schat

Verborgen

In het gat

Dat trauma heet

Ik daalde af daar heen   

Langs de hete schacht

Naar beneden

Liefdevol haalde ik hem op 

Ik houd nu die diamant

In de palm van mijn hand

 

Hij schittert en hij schijnt

Voor jouw moeder

Aarde

Hij schittert en hij schijnt

Voor de Christus en de Judas en de Petrus in mij

Hij schittert en hij schijnt

Voor de Christus en de Judas  en de Petrus in jouw Hij schittert en hij schijnt Voor de Mensheid die straks gaat ontvouwen

 

Ik zie jou diamant

Mijn lieve schat

En jij ziet de mijne

Kom

Laat ons hand in hand

Over de aarde schrijden

Laat ons zij aan zij

Over de wereld schijnen.

Laat ons liefdevol

Ons glimmend licht verspreiden

 

Anne Wuyts

3 april 2010

Stille zaterdag

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Commentaar


Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:


Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht