Atlas

Ik wandel door het bos en bemerk
dat ik in feite wordt gewandeld.
Julien wandelt niet, want hij is niet aanwezig,
omdat er niets persoonlijks wordt verhandeld.
Voor het eerst merk ik zonder ontzetting,
dat op mijn schouders een hoofd ontbreekt.
Er is enkel ruimte die gewichtloos
alles zonder oordeel registreert.
Ik voel mij als Atlas die de hele wereld
op zijn schouders schraagt.
Maar dit gaat even moeiteloos
als de wind die een zeepbel draagt.
Ik ben de wind, de zon, de vogels, de bomen,
kortom alles waarvan in dit nù
het bewustzijn maar kan van dromen.

Waar ik tot noch toe altijd aanwezig was
door onophoudelijk innerlijk gebrabbel,
was nu enkel plaats voor al het andere,
mijn lichaam en Julien liggen te grabbel.
Gewichtloos aanwezig als al de rest,
ligt dit alles adembenemend als objectieve eieren
in het onzichtbare subjectieve bewustzijnsnest.
Er heerst alom rust en vrede want
er is niets dat moet worden bewaakt.
Alles is gratis en onvoorwaardelijk verstrekt,
omdat het in de leegte op onpersoonlijke
schouders vanuit de bron is verwekt.
Mijn ziel proeft in dit nù het ontwaken,
omdat zij is verkwikt door een magische kus
uit de bron van helderheid die haar deed ontslapen.

Commentaar

WAARzegger	Gepost op: 6/11/2009 7:08:09
	Welkom in de Wereld der Ontwaakten !

Reageer

Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.

Mijn naam:	* *
Mijn e-mail adres:	* *
Mijn commentaar:	*
Verificatie:	Typ de code hierboven in: *

Adverteren
Zoek&Vind
Meer

Spiritualia
Contact