ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

De Sitter: een alternatief voor Einsteins heelalmodel

Jan Guichelaar

De Sitter: een alternatief voor Einsteins heelalmodel Type: Hardcover
Uitgever: Veen Magazines
Gewicht: 770 gram
Aantal Pagina's: 158
ISBN: 90-8571-181-9
ISBN-13: 978-90-8571-181-0
Categorie: Astronomie
Richtprijs: € 34,5

Korte Inhoud


De Leidse sterrenkundige Willem de Sitter (1872-1934) was een van de invloedrijkste astronomen van zijn tijd. Hij berekende de gevolgen van Einsteins algemene relativiteitstheorie voor de astronomie. Hij leidde een alternatief model af voor het heelal, naast dat van Einstein. Zijn alternatieve model is later het De Sitter-heelal gaan heten. De Sitter voorspelde al dat verdere metingen van nevelsnelheden de juistheid van zijn model zouden aantonen. In zijn tijd genoot De Sitter het nodige aanzien. Hij werkte niet alleen met Einstein samen, maar was ook lid van de Royal Astronomical Society in Londen en voorzitter van de Internationale Astronomische Unie. Zijn roem had hij mede te danken aan een nieuwe theorie voor de beweging van de vier galileïsche manen van Jupiter.

Het nageslacht zal zich hem vooral herinneren als de man die samen met Einstein de grondslag legde voor de kosmologie: de fysische beschrijving van het heelal. Einstein zelf was zeer onder indruk van De Sitter: 'So etwas hab' ich noch nie gehört'.

Uittreksel


Willem de Sitters vader, Lamoraal Ulbo de Sitter, stamde uit een patriciërsfamilie uit Groningen. Zijn vader, ook een Willem de Sitter, publiceerde in 1885 een genealogie van het geslacht De Sitter, die later gecorrigeerd werd door een J.H. de Sitter. De stamboom van de De Sitters gaat terug tot het begin van de veertiende eeuw, naar Vlaanderen. Via Leiden en Amsterdam kwamen de afstammelingen in Groningen terecht.

Met Wolter Reinolt (1709) begon het geslacht van juristen, politici en bestuurders De Sitter. Hij studeerde rechten in Groningen en promoveerde op een proefschrift over erfpacht. In 1737 werd hij stadsfiscaal (een rechterlijk ambtenaar), en na het tweede Stadhouderloze Tijdperk secretaris van Groningen. Voor zijn voorganger moet dit een hard gelag zijn geweest, want hij trachtte zijn opvolger in openbare geschriften, in blinde woede en ongegeneerd, zwart te maken: 'seer ondeugent kerel, een der snoodste muitemakers'.

Het viel niet mee om in de hogere kringen van bestuurders je plaats te verwerven. Een olifanten¬huid zal deze stamvader van de juristenfamilie De Sitter er wel door gekregen hebben. Hij werd raadsheer, afgevaardigde naar de Staten-Generaal en zat
in het College van Gedeputeerde Staten van Groningen. De toon was gezet voor de Juristen die na hem kwamen.

Zoon Willem (1750) werd na zijn promotie advocaat, lid van de Hoge Justitiekamer Groningen, drost van Westerwolde en president van de recht¬bank te Winschoten. Zijn zoon Johan de Sitter (1793), overgrootvader van Willem de Sitter, studeerde ook rechten en promoveerde in 1815. Hij diende van 1812 tot 1823 als luitenant in de Nationale garde en in de infanterie, in welke functie hij meedeed aan het beleg van Delfzij in 1815 ter verdrijving van de Fransen. Vervolgens werd hij controleur en inspecteur bij de belastingdienst. In 1830/1831 was hij in actieve dienst als kapitein en majoor bij de Friese Schutterij. In augustus 1831 nam hij deel aan de Tiendaagse Veldtocht onder koning Willem I in de afvallige Zuidelijke Nederlanden, die na de Belgische opstand de monarchie onder koning Leopold hadden uitgeroepen.

Recensie

door Tsenne Kikke
Ik had voordien nog nooit gehoord van Willem De Sitter, noch iets van hem, of over hem, gelezen. Toch was hij goed bevriend met Einstein en andere grote denkers uit zijn tijd. Ook leverde hij belangrijke bijdragen aan de hemelmechanica en aan de relativistische kosmologie. Vanuit zijn wiskundige achtergrond maakte hij met statistische technieken verschillende modellen om het ontstaan van de kosmos te beschrijven. Een belangrijk onderzoeksterrein van de Sitter gedurende heel zijn carrière was Jupiter met zijn satellieten. De Sitter begon wisselde regelmatig briefwisseling uit met Einstein die uiteindelijk leidde tot het nu verouderde Einstein-De Sittermodel. In dit model is de kromming van de ruimte bijna gelijk aan nul en kan hierdoor op een vrijwel euclidische manier beschreven worden. In een euclidisch universum is de kortste afstand tussen twee punten een rechte lijn.

Het is een prachtboek..., maar enkel en alleen indien de materie jou interesseert.
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht