Vrij

Loubna Mélliane

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Arena
	Gewicht:	300 gram
	Aantal Pagina's:	158
	ISBN:	90-6974-669-7
	ISBN-13:	978-90-6974-669-2
	Categorie:	Biografie
	Richtprijs:	€ 15

Korte Inhoud

Loubna Méliane is geboren en getogen in een buitenwijk van Dijon. Vanaf haar zesde jaar zorgt ze voor haar jongere broertjes en zusjes, omdat haar moeder tijdens een vakantie in Marokko is verdwenen.

Wanneer haar vader en de jongere kinderen jaren later op vakantie naar Marokko gaan, blijven Loubna en haar oudste broer en zusje alleen thuis. De achttienjarige Loubna heeft in het geheim een afspraak met een vriendje, van wie ze hoopt dat hij met haar zal willen trouwen. Als haar oudere broer hierachter komt, kijkt iedereen in de buurt haar met de nek aan - ze is een gevallen vrouw. Haar woedende vader ziet maar één oplossing: Loubna moet trouwen. Hij stelt haar voor aan een veel oudere Arabier, met wie ze met veel tegenzin trouwt. Dit huwelijk loopt al snel op de klippen en Loubna besluit zich niet langer meer aan mannen te onderwerpen.

Vol overgave stort ze zich in allerlei protestbewegingen, om jonge vrouwen duidelijk te maken dat ze niet alleen plichten maar ook rechten hebben. Haar missie is duidelijk: ze spreekt met ministers, komt op tv en staat in de krant. Haar strijd is nog lang niet ten einde...

Loubna Méliane werd geboren in Dijon op 12 maart 1978. Na een mislukt gedwongen huwelijk ontvluchtte ze het ouderlijk huis en tegenwoordig woont ze in Parijs. Ze zet zich in voor verschillende stichtingen en organiseert samen met andere vrouwen regelmatig acties en debatten over de emancipatie van vrouwen. Vrij is dan ook het bewonderenswaardige verslag van Loubna's roep om aandacht voor de benarde situatie waarmee vrouwen in de buitenwijken van grote steden te maken hebben. Ze probeert de ongeschreven wetten van de getto's te doorbreken, en laat daarbij geen publiciteitsmiddel ongebruikt. Zo werd de stichting 'Ni Putes Ni Soumises' (Geen hoeren, geen slavinnen) in het leven geroepen nadat er een 17-jarig meisje leven werd verbrand omdat ze make-up droeg. De stichting heeft als doel het zwijgen te doorbreken over dagelijkse vernederingen, verkrachtingen, incest en gedwongen huwelijken, met voorvechters als Loubna Méliane en Samira Bellil.

Uittreksel

Blz. 119: OP 4 oktober 2002 werd de zeventienjarige Sohane met benzine overgoten en levend verbrand in een vuilnisruimte in de voorstad Balzac in Vitry-sur-Seine. De dader was een negentienjarige scholier.

In september 2002 werd een bende minderjarigen uit Val-d’Oise veroordeeld voor de serieverkrachting van Samia, een meisje van vijftien jaar. Negentien jongens zaten in de beklaagdenbank.

Oulfa, een Parisienne van negentien, liep derdegraadsverbrandingen op toen er een bijtend zuur over haar heen werd gegooid in de toiletten van haar middelbare school in het 14de arrondissement.

Het zijn drie voorbeelden van de honderden, waarvan de slachtoffers niet praten en dat ook nooit zullen doen. Andere verhalen gaan over meisjes die met geweldzijn uitgehuwelijkt of die zijn teruggestuurd naar Marokko. Weer andere meisjes leven zwaarbewaakt, als zwijgende en gefrustreerde schaduwen in de een of andere voorstad of wijk. Allemaal rechteloze Franse meisjes die leven in een rechtstaat.

In de wijken zijn pubermeisjes de eerste slachtoffers van mannen. De macht van de mannen is alomtegenwoordig: in vaders, broers, buurmannen, en vriendenclubs. Je hebt ook: moeders, zusters, vriendinnengroep. Je hebt de keus: je onderwerpen of vermannelijken, gehoorzamen aan de patriarchale tradities of weglopen.

De gruwelijke en spectaculaire dood van Sohane zette een aloude praktijk in de schijnwerpers. De vele misverstanden leidden in oktober 2003 tot de protestmars 'Noch hoeren, noch slavinnen'.

Koop dit boek bij

---

Bestellen