Annemiek Schrijver
|
Type:
|
Hardcover
|
|
Uitgever:
|
Prometheus
|
|
Gewicht:
|
360 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
300
|
|
ISBN:
|
90-446-0971-8
|
|
ISBN-13:
|
978-90-446-0971-4
|
|
Categorie:
|
Erotiek & Sensualiteit
|
|
Richtprijs:
|
€ 22,95
|
Korte Inhoud
Wat is een heilige? Wat is een hoer?
De kleine Manon groeit op in een orthodox christelijk milieu en krijgt de tale Kanaäns met de paplepel ingegoten. Zo hoort ze op de School met den Bijbel over Rachab, de hoer van Jericho. Rachab haalde met haar rode koord de vijand binnen de muren van de stad. Een hoer is slecht, maar omdat Rachab de uitverkorenen hielp is ze ook een heilige. Een hoer die vol overgave de wil van God doet. Hoe kan dat? Hoe kan iemand tegelijk slecht en goed zijn? Dit dilemma is de rode draad van dit indringende debuut. Manons fascinatie voor die heilige hoer neemt een dramatische wending als de schoolmeester Manon als afschrikwekkend voorbeeld tegenover haar klas stelt door haar met Rachab te vergelijken. Is Manon werkelijk zo slecht als de schoolmeester zegt? Ze voert hierover geheime gesprekken met haar pop, die ze Rachabje noemt. Als Manon volwassen is, laat zij haar orthodoxe wortels los. Gesteund door Macha begint ze een zoektocht naar de grenzen van heiligheid en hoerigheid. Naar de muur tussen goed en kwaad. Manon gaat almaar verder in haar zoektocht - te ver? - En uiteindelijk brengt haar dat op het randje van de dood. Rachab is niet alleen een indringend en aangrijpend verslag van Manons verlangen naar alomtegenwoordige liefde, het is ook een bij vlagen hilarische en humoristische avonturenroman.
Uittreksel
Blz. 5: In den beginne was het woord, maar daar is nog weinig van over.
Momenteel is er meer sprake van gegorgel, van een hijgje.
Nee, alsof de deur piept. Komt dat uit haar? Verbaasd tast ze naar haar keel. Verband. Haar borst. Nog meer verband. Buik. Tot aan haar dijen heeft iemand haar ingepakt. Wie ook alweer?
Ze probeert haar ogen open te doen, maar dat valt nog niet mee. Loodzware luiken lijken het ineens. Oogluiken. Raar woord eigenlijk, oogluikend.
Het hoofd wil ook niet erg bewegen. Ze lijkt wel vastgebonden. Slangen zijn het. Ze ligt aan slangetjes.
Om haar heen wordt geschreeuwd.
`Ze bloedt nog steeds als een rund.'
`Ze komt bij!'
Wat deed ze daar dan ook? Welke meid neemt zulke risico's?' `Hou je bek, man, en doe iets!'
Vanwaar die paniek? Zou het slecht met haar gaan?
`Die gek heeft geprobeerd haar als een varken de keel door te snijden.'
Welke gek? Wilde iemand haar de mond snoeren? Wat een pikante gedachte. Een idioot die de logopediste monddood probeert te maken.
Terwijl zij jaar in jaar uit haar best heeft gedaan om mensen tot praten te krijgen. Of in ieder geval tot klankuitstoting of zoiets. Opent uwe mond. Dat zou volstaan op haar cv.
Tijd voor een holle lach. Alleen zit dat er even niet in.
Maar als iedereen in paniek is, waarom zij dan niet? En waarom voelt ze niks van die kennelijke slachtpoging?
Als die het overleeft, eet ik m'n mondkapje op.'
Ach, ze hebben haar natuurlijk volgestopt met drugs. Weet ze ook eens wat dat is. In haar levenslange zoektocht naar totale overgave heeft ze verdovende en geestverruimende middelen altijd gemeden als de pest. Waarom ook alweer? Zo slecht bevalt het anders niet, die knussige loomheid in haar oningepakte knieën.
Alle ruimte om de gedachte aan een naderend einde eens op haar gemak van alle kanten te bezien.
Wat een sukkel, zo'n arts met z'n mondkapje. Kon ze dat maar even tegen hem zeggen.
Niet een erg bemoedigende gedachte overigens, een deskundige met ervaring die denkt dat zij het niet overleeft. Hoopt ze nu wel of niet dat hij ervaring heeft? Grappig dilemma. Stel, je ligt op de intensive care en een arts mompelt...
Ze loert door haar oogharen. De man heet Eisenga, zegt het bordje op z'n groene jas. Gezellige naam, maar niet heus. Misprijzend mannenbroedermondboogje heeft-ie. Trekt vast plastic handschoentjes aan voordat hij benzine tankt. Daar kun je de oorlog mee winnen. Dokter Eisenga, eis van mij vrijmoedig. Opent uwe mond, eist van mij vrijmoedig, psalm 81. Wat zit ze toch barstensvol nutteloze informatie. En dan ook nog van een inmiddels allang achterhaalde vertaling. En wat een ranzige teksten eigenlijk.
Wat doen al die innerlijke commentatoren het nog goed zeg. Lig je sprakeloos dood te bloeden, word je gek van de stemmen in je hoofd.
Opmerkelijk trouwens. Op de meest cruciale momenten in haar leven is ze stil. Zwijgend is ze ook ter wereld gekomen. En om haar heen was toen dezelfde paniek als nu. Gefeliciteerd, eindelijk een meisje, maar het huilt niet! Flinke tikken op de bil. Geen sjoege. Plan B was het wisselbad. Eerst de warme, daarna de ijskoude kraan. Die zat. Ze had een onafzienbaar diepe zucht geslaakt. Daarna was het weer stil. En toen was ze gaan schreeuwen. Ze leefde.
Wat een smartelijk welkom. Een kind dat hartverscheurend huilt om de harde hand die haar leven redt.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Manon van den Tempel groeit op in een streng protestants milieu, dat beheerst wordt door een strenge, straffende God. Zij gaat op zoek naar een God van liefde, waarbij het popje Rachab, Manons alter ego, haar vertrouwelinge is. Haar pop is vernoemd naar de Bijbelse tempelhoer, die Manon aanzet tot de vraag hoe een vrouw goed en slecht tegelijk kan zijn. De vermaledijde Rachab wordt Manons voorbeeld voor 'kaderloze liefde', die zij in seksuele hulpverlening aan gehandicapten en in darkrooms realiseert, totdat zij slachtoffer wordt van een misdrijf.
Debuutroman van de auteur (1964), die radio- en televisiepresentatrice is voor o.m. NCRV en IKON en als columniste is verbonden aan dagblad 'De Gelderlander'. De boeiende thematiek van haar roman, de vrouw als hoer en heilige, raakt bedolven onder al te uitbundige uitleg, onwaarschijnlijkheden, een gekunsteld mystiekerig slot en niet in de laatste plaats door jammerlijk veel stilistische onvolkomenheden, zoals al te flauwe woordspelige namen.
- C.H.M. Beijer -
|
|
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. |
Privacy Statement |
Gedragscode |
Algemene Voorwaarden |
Auteursrecht
|