Boekrecensie van Ontwaken in de hemel - 9 minuten bij God door Crystal McVea & Alex Tresniowski

Negen minuten lang heeft Chrystal geen pols, geen hartslag en geen ademhaling. Het reanimatieteam is ervan overtuigd dat ze Chrystal gaan verliezen. Alleen haar moeder blijft haar naam roepen. Na negen minuten doet Chrystal met tegenzin haar ogen open. Liever was zij gebleven waar ze was: op een wonderlijke plaats waar ze meer thuis was dan ze ooit ergens was geweest of zou zijn. Een indrukwekkend verblijf bij de Bron van het leven die alles voor Chrystal in perspectief zet.

Chrystal's verblijf in de hemel is in tijd uitgedrukt misschien te verwaarlozen, de impact echter is onuitwisbaar.

Uittreksel

Blz. 42 - Als ik zeg dat ik in mijn leven duistere geheimen heb gekend, dan heb ik het over wat nu volgt. Dit is wat ik dertig jaar verborgen heb gehouden. Ik vind het verschrikkelijk moeilijk om erover te praten. Het grootste deel van mijn leven heb ik het aan niemand verteld, zelfs niet aan mijn moeder. Ik duwde het alleen maar verder en verder weg achter een gordijn van schaamte.

Ik was drie toen ik voor het eerst seksueel misbruikt werd. Mijn moeder had me achtergelaten bij een babysitter ergens in de stad en daar begon het allemaal. Daarna kreeg ik steeds meer moeite met plassen en toen mijn moeder me ernaar vroeg, vertelde ik dat er bij de babysitter thuis iets gebeurd was. Ze bracht me naar de dokter en die bevestigde dat er iets ernstigs met me gebeurd was, iets wat veel erger was dan aanranding. De dokter zei ook dat ik me er op den duur niets van zou herinneren omdat ik nog zo jong was, en dat ze er verstandig aan deed om er nooit meer met me over te praten. Zo kwam het dat mijn moeder er nooit over begonnen is, en ik ook niet. Ik hoefde niet meer naar die babysitter terug, maar verder hebben we het er nooit over gehad.

Toen ik vijfenhalf was, gebeurde het opnieuw, nu bij een andere babysitter thuis. Deze vrouw had een oudere echtgenoot en ik weet nog dat ik bij hem op schoot moest komen zitten. Ik wilde dat niet, maar had het gevoel dat ik het toch moest doen. Mijn broertje Jayson was er ook bij. Nietsvermoedend lag hij in zijn babystoeltje te slapen. Ik herinner me dat ik naar hem keek terwijl hij daar zo sliep en dacht: als ik op zijn schoot blijf zitten, dan zit hij tenminste niet aan Jayson.

Dit keer vertelde ik niets over de aanranding aan mijn moeder, want ik wilde niet dat ze nog meer slecht nieuws te verwerken kreeg. Zo jong als ik was, wist ik heel goed dat mijn moeder een zwaar leven had: Hank, geldproblemen en allerlei andere zaken waar ze hoofdpijn van kreeg. Ze had absoluut geen behoefte aan nog een crisis erbij. Voor zover ik mij kan herinneren voelde ik voor het eerst in mijn leven schaamte.

Toen ik zes was had ik al twee huwelijken van mijn moeder zien stuklopen en afschuwelijk seksueel misbruik meegemaakt. Daardoor kwam het dat ik in de jaren daarna situaties waarin ik beschadigd zou kunnen raken, niet eens als zodanig herkende. Voor mij waren ze normaal. Bij seksueel misbruik op heel jonge leeftijd werkt het zo dat het je vormt en bepaalt wie je bent. Het wordt een stukje van je identiteit. Het maakt vanbinnen iets kapot, en als dat eenmaal kapot is, maakt het je kwetsbaarder voor nieuwe misbruiksituaties. Zo ging het ook bij mij. Ik schaamde me en de smerigheid en gebrokenheid die ik voelde, gingen bepalen wie ik was. Ze hoorden bij mijn identiteit.

We bleven niet lang bij die tweede babysitter, maar toen ik zes was begon mijn moeder ons wekelijks mee te nemen om bij de moeder van Hank op bezoek te gaan. Iedere donderdagavond na mijn pianoles haalde ze me op en nam me mee naar de maisonette waar Hanks moeder en zijn stiefvader met hun twee tienerdochters woonden. Zelfs nadat mijn moeder van Hank gescheiden was, bleef ze met zijn familie omgaan. En de familie van Hank was op zijn zachtst gezegd nogal disfunctioneel.

Daarbij hadden de twee dochters het het zwaarst te verduren. Ze heetten Alice en Rita. Voorzover ik het kon beoordelen werden ze door hun ouders gewoon als slaven behandeld. Ze mochten geen vrienden hebben of de telefoon gebruiken, en elke dag moesten ze uit school direct naar huis komen. Dan waren ze de rest van de dag druk bezig met het schoonhouden van het huis en met koken.

Mijn moeder zat dan bij de moeder en stiefvader van Hank op de bovenverdieping, terwijl wij allemaal beneden moesten wachten. Wanneer de volwassenen iets wilden, bonkten ze op de vloer, één keer voor Alice, twee keer voor Rita. De meisjes moesten dan naar boven rennen om te horen wat ze wensten, waarna ze terug naar beneden raceten om het te gaan halen. In mijn herinnering waren Alice en Rita constant in de weer om bier en eten naar boven te brengen. Het was wel duidelijk dat ze volledig getiranniseerd werden. Al ze al een eigen wil hadden, werd die compleet onderdrukt.

Recensie

door Tsenne Kikke

Chrystal McVea is, samen met haar echtgenoot Virgil, een Amerikaanse oorlogsveteraan, een christelijke gelovige en allebei actief in een plaatselijke kerk in Oklahoma. Alex Tresniowski werkte bij ‘People magazine’ en heeft enkele boeken op zijn naam staan.

In ‘Ontwaken in de hemel’, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, beschrijft Chrystal McVea, moeder van vier kinderen en lerares van beroep, haar eigen bijna-doodervaring. Als ze met buikklachten wordt opgenomen in het ziekenhuis, verdwijnt opeens haar hartslag, pols en ademhaling. Het reanimatieteam is ervan overtuigd dat ze gaat overlijden. Als ze na negen minuten haar ogen weer opent, doet ze verslag van haar verblijf bij God, bij de Bron van het leven. Deze ontmoeting zet haar leven totaal op zijn kop, het neemt een totaal andere wending: voor Chrystal McVea staat vanaf dat moment vast: God bestaat, de hemel bestaat en dat God’s liefde voor iedereen is bestemd.

Dit is een boek met een prachtige inhoud, vooral gericht tot die mensen die reeds in het bestaan van God en een Hemel geloof hechten: het cementeert hun bestaande geloofsovertuigingen. In het boek wordt op slechts enkele bladzijden een God beschreven die Liefde Is, Vergiffenis schenkt, en Wil dat we ons naar Hem richten. Hij heeft volledige controle over alles wat leeft en bestaat en heeft voor elkeen van ons een plan. Enerzijds is het eerder een autobiografie dan een boek over bijna-doodervaringen, maar anderzijds kan het de nog twijfelende mens dichter bij het godsbegrip brengen – want, volgens Chrystal bestaat God wel degelijk. Na haar gelezen te hebben, ben ik ervan overtuigd dat ze de hoofdrol in een droom speelde, maar het is aan jou om het boek te lezen teneinde achteraf zélf een opinie te vormen.

Ontwaken in de hemel - 9 minuten bij God

Crystal McVea & Alex Tresniowski

Korte Inhoud

Uittreksel

Recensie

Koop dit boek bij