Stuart Blume
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Bert Bakker
|
|
Gewicht:
|
530 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
384
|
|
ISBN:
|
90-351-3024-3
|
|
ISBN-13:
|
978-90-351-3024-1
|
|
Categorie:
|
Medische Gids
|
|
Richtprijs:
|
€ 25
|
Korte Inhoud
Stuart Blume is socioloog. Al jaren volgt hij met een kritische blik de ontwikkelingen in de medische wetenschap en dito technologie. Op 24 mei 1989 krijgt dit onderzoek er plots een dimensie bij. Op die 'aangename lentedag' wordt bevestigd wat zijn vrouw Anja al geruime tijd vermoedt: hun zoon Jascha van anderhalf is doof. Verwarring, verdriet, schuldgevoel zijn het gevolg. En de allesoverheersende vraag wordt: wat moeten we doen, wat is het beste voor dit kind? Blume, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, gaat op zoek naar het antwoord, als wetenschapper en als vader, en in de vage hoop dat de eerste de laatste van dienst kan zijn. In het boeiende 'Grenzen aan genezen' doet hij van die zoektocht verslag waarbij hij uitgebreid ingaat op CI en alle ontwikkelingen daaromheen.
Uittreksel
Blz. 35: Doof geboren kinderen hebben meestal horende ouders, om precies te zijn in ongeveer 90 procent van de gevallen. Toen de diagnose bij onze zoon Jascha werd gesteld, hadden we nog nooit een dove ontmoet, voor zover we ons konden herinneren. Net als de meeste ouders wisten we niet wat doofheid was en hoe we ertegen aan moesten kijken. Was het zoiets als dat je een kind hebt met een chronische maar niet levensbedreigende ziekte, bijvoorbeeld astma? Onze gevoelens waren heel normaal. In veel opzichten mochten we ons gelukkig prijzen, omdat we bekwame vakmensen hadden getroffen die Anja's angsten niet meteen hadden afgedaan met troostende woorden als : "Hij heeft gewoon dat tijd nodig", of: "Hij groeit er wel overeen." Dat is wat veel ouders (vooral moeders) overkomt die met hun angsten naar een deskundige stappen. Doofheid wordt vaak niet onderkend. De stagnatie in de taalontwikkeling wordt als een teken van achterlijkheid opgevat, met rampzalige gevolgen.
Bijna even funest voor het welzijn van het kind is de veelvoorkomende ontkenning van doofheid. Psychologen constateren keer op keet, met betrekking tot de meest uiteenlopende handicaps, dat ouders vaak beginnen met te ontkennen dat er iets mis is. Het is een soort persoonlijk verdedigingsmechanisme. Als de doofheid als zodanig niet langer ontkend kan worden, kan er een ander psychisch verdedigingsmechanisme in werking treden: de doofheid zelf wordt niet langer ontkend, maar de gevolgen ervan.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Wat is doof zijn? Wat betekent het dat je niets kunt horen? Noch een stem, noch muziek, noch de wind in de bomen, het gezang van vogels; je kunt niet genieten van de radio of TV, et cetera. Je ziet mensen met elkaar telefoneren, maar je hebt geen idee van wat ze zeggen of hoe een stem ervaren wordt. Als je doof wordt op hoge leeftijd dan heb je tenminste een idee van al deze dingen, maar wat als je doof geboren bent?
Dit is een zéér verhelderend, duidelijk, informatief en goed genuanceerd boek dat stof tot denken en nadenken biedt door de vele perspectieven die er in belicht worden. Vooral de vraag of een cochleair implantaat altijd de juiste oplossing is. De pro's en contra's worden achteraan in het boek beschreven. Wij, horenden, hebben geen enkel idee in welke wereld doven leven. Een aangrijpend voorbeeld hiervan vinden we op blz. 328 waarbij een zekere Nicole aan het woord is: "Als ik 's morgens opsta, ben ik doof. Het is best vreemd. Ook al ben ik dol op alles wat ik kan horen, vooral een kind, sta ik op, maak koffie, praat met mijn dochter, breng haar naar school, koop mijn krantje, pak de metro, kom aan op het kantoor, begroet iedereen, ga zitten, en zet dan pas mijn implantaat aan. Het is gek, maar een ander ritme zou te vermoeiend zijn. Als ik ' avonds thuiskom, houd ik het zo lang mogelijk aan. Ik ga 's avonds altijd in ad als mijn dochter slaapt, zo rond een uur of halfnegen. Ik zet het dan af en laat het meestal zo. Behalve als ik een discussie met mijn partner heb. Ik ben degene die het moment kiest waarop ik kan horen."
Een echte aanrader!
|