Intelligentie in een notendop

Wim van de Grind

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Bert Bakker
	Gewicht:	193 gram
	Aantal Pagina's:	155
	ISBN:	90-351-2830-3
	ISBN-13:	978-90-351-2830-9
	Categorie:	Filosofie
	Richtprijs:	€ 9,95

Korte Inhoud

Wat is intelligentie? Is intelligentie aangeboren of aan te leren? Wat betekent intelligentie in de dierenwereld? Hoe is intelligent gedrag ontstaan en geëvulueerd? Wie uitblinkt in het oplossen van bepaalde problemen noemt men intelligent. Als je bijvoorbeeld goed bent in het soort puzzels dat in intelligentietests voorkomt heb je een hoger IQ dan gemiddeld. Vergelijkbare prestaties kunnen we natuurlijk ook voor knutselen, boomslingeren of vliegen bedenken en zo verschillende intelligenties meten voor dieren. De intelligentie van dieren staat in dienst van hun overlevingskansen en moet dus in die samenhang worden gezien. Toch zijn er ook algemene trends.

In 'Intelligentie in een notendop' worden de diverse aspecten van intelligentie bij mensen en dieren systematisch in kaart gebracht. Besproken wordt wat aangeboren en wat aangeleerd is en welke leerprocessen en geheugenvormen er zijn. Relaties met bewustzijn en de evolutie van muziek en taalgebruik komen daarbij ook aan de orde. Een belangrijk thema van het boek is de vraag hoe hersenprocessen intelligent en bewust gedrag mogelijk maken.

Uittreksel

Blz. 13: Bijna iedereen kent uit eigen ervaring wel mensen met een hoog IQ en groot schoolsucces, maar weinig maatschappelijk succes, bijvoorbeeld omdat ze niet met andere mensen om kunnen gaan of emotioneel niet stabiel zijn. Schoolmislukkelingen met matige tot lage IQ's die belangrijke maatschappelijke steunpilaren worden of gewoon steenrijk, zijn er ook genoeg. De redenen van het falen van sommige personen met een hoog IQ geven direct inspiratie voor aanvullingen. Zou sociale intelligentie geen prachtig aanvullend vermogen kunnen zijn? Dat is inderdaad voorgesteld en er zijn wetenschappelijk goed onderbouwde argumenten voor. Toch lijkt het een beetje ad hoc om er zomaar intelligenties bij te verzinnen zodra we het gevoel hebben iets te missen. We moeten oppassen bij het verzinnen niet te eindigen met een intelligentie voor tussen-de-tanden-fluiten. Daarom moeten er criteria worden ontwikkeld waaraan een vermogen moet voldoen voor het een intelligentie mag worden genoemd. Dat komt ook in hoofdstuk 2 aan de orde, waar we kunnen nagaan of onze voorlopige driedeling in symbolische, lichamelijke en sociale intelligentie houdbaar is.