|
|
De grondbeginselen van het leven
|
|
Epicurus
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Bert Bakker
|
|
Gewicht:
|
95 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
90
|
|
ISBN:
|
90-351-2787-0
|
|
ISBN-13:
|
978-90-351-2787-6
|
|
Categorie:
|
Filosofie
|
|
Richtprijs:
|
€ 8,95
|
Korte Inhoud
De filosofie van Epicurus (341-270 v.Chr.) is voor velen weinig meer dan een pleidooi voor plezier. Daarmee wordt hij tekortgedaan. Genot is namelijk niet ons levensdoel volgens deze verguisde en bejubelde Griekse filosoof. Voor Epicurus was het hoogst haalbare voor de mens een volstrekte gemoedsrust en om die te bereiken moeten we ons wijden aan wat geluk brengt, 'want waar geluk is, hebben wij alles, en waar het geluk ontbreekt, doen wij alles om het te verkrijgen'.
Deze uitgave bevat de kern van Epicurus' gedachtegoed over het goede leven, in een aansprekende vertaling van Mario Molegraaf en Hans Warren, aangevuld met fragmenten, brieven en het testament van Epicurus, in de beroemde vertaling van de dichter J.H. Leopold (1865-1925).
Uittreksel
Blz. 8: Essentieel in Epicurus’ filosofie is juist het bereiken van ataraxia – een gelukkige toestand waarin je geen wensen meer hebt, noem het geluk. Deze toestand bereik je niet door verzadiging, maar wel door bevrediging van je behoeften. Genot dus, maar daarbij geldt hoe eenvoudiger je behoeften, hoe sneller ze bevredigd zijn en hoe eerder je ataraxia bereikt. Daarom moet je je ook afwenden van de wereldse verlangens en angsten. ‘Ik spuw op weelderige genoegens, niet om wat ze zijn, maar om de ongemakken die ze met zich meebrengen.’
Dat Epicurus zo’n slechte naam heeft en zijn volgelingen door de eeuwen heen vervolgd zijn, heeft weinig van doen met deze kant van zijn denken. Veel belangrijker zijn de wetenschappelijke aspecten daarvan. In navolging van Democritus stelde Epicurus dat de wereld bestaat uit atomen die in de lege ruimte bij elkaar komen en weer uit elkaar vallen. Het leven op aarde is een toevalligheid waaraan de goden geen deel hebben. Dat er goden zijn, neem hij maar aan, want anders kan hij niet verklaren dat iedereen erin gelooft.
Blz. 30: ‘Het geulzalige en onvergankelijke Wezen ondervindt noch zelf noch veroorzaakt anderen overlast, zodat het noch met toorn noch met liefde zich ophoudt, want tot onmacht behoort al het dergelijke.’
‘De dood gaat ons niet aan, immers wat in ontbinding is, is zonder gewaarwording en wat zonder gewaarwording is, heeft niets met ons uit te staan.’
‘De grens der grootte van de genietingen is de opheffing van alle pijn. En waar het genot aanwezig is, daar is gedurende die tijd noch pijn, noch droefenis, noch beide.'
Recensie
door
Tsenne Kikke
Enkel interessant voor degene die een studie wens te maken van de geschriften van Epicurus. Het is niet toepasselijk voor iedereen omdat het moeizaam leest en omdat de inhoud weinig toevoegt aan onze huidige filosofische kennis.
Epicurus werd geboren op 4 februari 341 v.C. op Samos, een Grieks eiland voor de kust van het huidige Turkije. Hij stierf op 71-jarige leeftijd onder hevige pijnen, waarschijnlijk aan de gevolgen van nierstenen. Het voornaamste doel van het epicurisme was de mensen te bevrijden van angst voor de dood, maar ook voor het leven.
Het epicurisme was een zeer uitgewerkte filosofie en samen met het stoïcisme heeft ze langdurig het ethisch denken beïnvloed. De mensen moeten een leven kunnen leiden, vrij van verwarring.
Hij zal de goden niet afzweren, maar stelt de vrije wil van de mensen hierboven. Heel zijn leven en nog eeuwen daarna blijft epicurist een scheldnaam voor goddeloze. Zelfs tot in de 18de eeuw zal hem dit worden aangerekend. Pas in de '€˜Onafhankelijkheidsverklaring van Amerika'€™ (1749) laat Thomas Jefferson, die zelf een epicurist was, opnemen dat '€˜iedereen recht heeft op '€˜leven, vrijheid en het nastreven van geluk'€™ '€“ een epicurische frase.
|