De vloek van de eksters

Clive Woodall

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Unieboek
	Gewicht:	445 gram
	Aantal Pagina's:	311
	ISBN:	90-269-8435-9
	ISBN-13:	978-90-269-8435-8
	Categorie:	Romans
	Richtprijs:	€ 15,95

Korte Inhoud

Kwade krachten hebben het rijk overgenomen. Kirrick is het enige overgebleven roodborstje. Zijn volledige familie is vermoord en de vernietiging van zijn soort is bijna gelukt. Vele andere vogelfamilies: mussen, merels, nachtegalen- zijn al verdwenen en leven enkel en alleen nog verder in de herinnering. Onder bevel van de boze genius Sluwaert, domineren de eksters en andere leden van de corvidae familie, zoals kraaien en kauwen het hele land. Op Kirrick wordt systematisch en onophoudelijk jacht gemaakt door de bende van Traska, één van de meest fanatieke volgelingen van Sluwaert.

Maar wat kan zo'n klein vogeltje, hoe dapper ook, beginnen tegen zoveel kwaad? Ondergedoken wist Kirrick dat hij helemaal alleen op de wereld was. Sinds de dood van zijn vriendin Celine was hij aan het denken geraakt. Zijn overleven moest een doel hebben. Hij wist dat hij gespaard bleef van de grootste gruwel in leven, de dood. De herinnering aan zijn Celine zou hem moeten helpen zoeken naar een antwoord. Met de moed der wanhoop weet hij te ontsnappen en met de hulp van de fuut Anisse vindt hij de weg naar de wijze uil Tomar. Samen smeden ze een plan om de strijd tegen de eksters aan te gaan. En het lot lijkt te keren want het lukt Kirrick om de machtige haviken als bondgenoten te krijgen, en als hij tijdens een van zijn reizen het roodborstje Portia ontmoet, kan hij zijn geluk niet op. Maar terwijl Kirrick probeert om ook de zeevogels aan zijn kant te krijgen voor de grote veldslag tegen de eksters, blijkt een van de trouwe volgelingen van Sluwaert, Traska, hem weer op het spoor te zijn, dit keer gedreven door een diepe persoonlijke haat...

Uittreksel

Blz. 11: Kirricks zenuwen waren tot het uiterste gespannen. Hij zat nu al urenlang roerloos op een tak, en na bijna een hele dag nietsdoen voelde hij zich verzwakt door honger en dorst. Zijn klauwtjes begonnen te verkrampen, zijn vleugels snakten naar het moment waarop hij ze kon spreiden, waarop hij ermee kon fladderen, zodat zijn bloedstroom weer op gang kwam. Kirrick wist dat het einde nabij was. Hij kon dit niet lang meer volhouden. Uiteindelijk móést hij zich bewegen. Maar hij was bang dat de wanhoop die hem dreef, hoe groot die ook mocht zijn, hem niet voldoende snelheid zou geven om te ontsnappen. En dus wachtte hem hetzelfde lot als Celine. De krampen werden steeds erger, waren bijna onverdraaglijk. Hij móést in beweging komen, of hij wilde of niet.

Plotseling klonk er een gruwelijke kreet en het was alsof de lucht aan flarden werd gescheurd. De kreet kwam uit een veld, ergens rechts van Kirrick. Een onfortuinlijk konijn was verstrikt geraakt in een val van ijzerdraad, en haar gekwelde wanhoopskreten bespoedigden haar einde alleen nog maar. Diezelfde kreten werden Kirricks redding. Want de eksters fladderden naar het gevangen konijn, altijd gebrand op een makkelijk maaltje. En wat belangrijker was: nu konden ze met bebloede snavels terugkeren naar de kolonie en daar de held uithangen! Wat kon het hun schelen als er een roodborst wist te ontsnappen? Om zich voort te planten waren er twee nodig. Trouwens, die ene roodborst zou ongetwijfeld spoedig ten prooi vallen aan een andere aaseter. Wat kon één enkel, onbeduidend vogeltje voor verschil uitmaken?