Boekrecensie van En ze filosofeerden nog lang en gelukkig door Elke Wiss

En ze filosofeerden nog lang en gelukkig van Elke Wiss, bekend van de bestseller 'Socrates op sneakers', staat vol speelse verhalen om je denken te scherpen (en verrassende gesprekken te voeren).

In haar nieuwe boek 'En ze filosofeerden nog lang en gelukkig' laat Elke Wiss aan de hand van korte filosofische verhalen zien hoe je een beter gesprek met elkaar kunt voeren. Welke vragen werken wel en welke niet? Hoe bouw je een goed gesprek op? Hoe kun je je eigen oordelen helder krijgen en die van de ander scherp bevragen? Hoe stimuleer je het denken van jezelf en van de ander?

'En ze filosofeerden nog lang en gelukkig' is een toegankelijk en mooi geïllustreerd boek dat je met inspirerende verhalen en prikkelende vragen leert om tot meer verdieping te komen in gesprekken. Voor ouders die met hun kinderen willen filosoferen. Voor managers die worstelen met leidinggeven en delegeren. En voor iedereen die tijdens een etentje met familie of vrienden een goed en diepgaand gesprek wil voeren.

Uittreksel

Een #SprookjesfigurenProtest

Wanneer mag je verongelijkt zijn?

De sprookjesfiguren zaten met z'n allen te luisteren. Dertig minuten eerder was de bel gegaan. Ergens in de mensenwereld werd een sprookjesboek opengeslagen, waaruit werd voorgelezen. De wolf, de heksen, Kapitein Haak, de reus, de stiefzussen van Assepoester, Repelsteeltje — ze luisterden allemaal mee.

Twee bekende sprookjes werden voorgelezen. 'Er was eens...' — en dan een verhaal over prinsessen, heksen, feeën, wolven, reuzen, biggetjes of geitjes, roepen in een put, een man met een lange nek of een kind met een kleine duim. Waarna werd afgesloten met: 'En ze leefden nog lang en gelukkig.'

De sprookjesfiguren kenden de verhalen zo langzamerhand wel. Iedere keer dat er een kind werd voorgelezen, luisterden ze mee. En bij elk verhaal werden ze kwader en chagrijniger. De wolf zat narrig voor zich uit te kijken. 'Ik word altijd maar afgeschilderd als klootzak,' mopperde hij. `Terwijl... Nou ja, ik ben een wolf. Wij wolven moeten ook eten, begrijp je. Soms eten we een geitje, soms wel zeven. Als ik erge honger heb kan ik soms wel zeven geitjes op. Ik moet ook eten, begrijp je.'

`Maar je hebt ook een grootmoeder opgegeten,' antwoordde de heks.

`Klopt,' zei de wolf, 'maar weet je wat nooit wordt verteld? Dat die oma niet te vreten was. Ze was oud en taai. Ik had ook direct Roodkapje kunnen oppeuzelen, maar deed ik dat? Nee. Ik koos bewust voor die oma. Ik weet ook wel dat ik niet bepaald met applaus word ontvangen in de mensenwereld, dus ik pas me aan waar ik kan. Maar ja, een wolvendieet bestaat niet bepaald uit kruiden en besjes, begrijp je.'

Wat denk je dan van mij? Stiefmoeders worden altijd maar weggezet als jaloerse feeksen. Zó onterecht!' sprak de heks van Sneeuwwitje.

'Je wás ook jaloers,' zei Repelsteeltje, 'en een feeks.'

`Nou, oké, een beetje wel, ja,' antwoordde de heks. `Maar weet je hoe moeilijk het is, voor een vrouw, om ouder te worden? En lelijker? Iedereen in de hele wereld heeft het altijd maar over jong en mooi en hip en fit en strak en slank en ongerimpeld. Dán tel je pas mee. Dán worden er reclames over je gemaakt, dán krijg je de hoofdrol in een film, dán word je verliefd en gekust. Niet als je ouder wordt, hoor. En Sneeuwwitje was zó prachtig, zo jong en glad. Ik was vroeger ook zo, echt. In mijn binnenste woont nog steeds die jonge, mooie meid, maar als ik in de spiegel kijk, zie ik iets heel anders. Nou, en daar schrok ik van, en toen was ik jaloers. Niet zo chic misschien, maar een béétje begrip en compassie was wel op z'n plaats geweest!'

De heks van Hans en Grietje sprong op. 'Ik zal jou eens wat vertellen. Nee maar echt, ik ga je wat vertellen. Blijf zitten. Ik ga jou eens wat vertellen. Ik heb, met wijlen mijn man — God hebbe zijn ziel —, jarenlang gewerkt aan ons prachtige boshuisje. Já-ren-lang. Sjouwen met snoep, lolly's, boterkoek, speculaas en andere koekjes, cake, slagroom, toffees, zuurtjes — alles om ons huisje het mooiste snoephuisje ooit te maken. En repareren, veel repareren. Er was altijd wat te doen. De ene keer was de chocoladedakgoot gesmolten, dan weer was het glazuur weggeregend, of er zat een gat in het speculaastuinpad. Toen mijn man overleed, deed ik alles alleen. Ik zórgde voor dat huisje, zórgde! Bouw je je huisje zo zorgvuldig op, komen er twee van die snotapen langs die denken dat ze wel even een stukje van mijn dak kunnen oppeuzelen! Je reinste vandalisme. Die pokkekinderen stopten ook niet meer met vreten — want ja, suikerkick natuurijk —, dus ik móést ze wel opsluiten. Móést. De enige plek die oneetbaar was, was de oven. Anders vraten ze zich een weg naar buiten, misselijk en alles, en ja, wie had dát weer kunnen opruimen? Juist. Dus ik heb ze maar in die oven verstopt. En wié heeft het gedaan? Wié wordt met de nek aangekeken? Wíé wordt er als grote boze boeman weggezet? Juist. Ik. Zó oneerlijk! Zó onéérlijk.'

Een van de stiefzussen zuchtte. 'Die prinsessen, daar wordt altijd zo fijn over verteld. Ieder mensenkind wil uiteindelijk een Assepoester of Sneeuwwitje of Doornroosje zijn. Heel triest. Ze moesten eens weten!'

`Hoe bedoel je?' vroeg de wolf.

`Nou, je weet toch....'

Recensie

door Tsenne Kikke

Behalve prikkelende filosofische vragen bevat het boek ook creatieve opdrachten om bijvoorbeeld de verhalen vanuit een ander perspectief te benaderen.

Alleen al de titel van het boek laat zien dat praktische filosofie en verhalen een stralend huwelijkspaar vormen. Verhalen vormen de aanleiding voor filosofische vragen en geven ruimte om er op verschillende manieren betekenis aan te geven.

In dit boek laat Elke ook zien dat praktische filosofie op uiteenlopende terreinen toepasbaar is. Of je nu leerkracht bent, directeur of theatermaker, je vindt in dit boek volop inspiratie om zelf aan de slag te gaan met de vraagstukken. Het boek is daarmee een prachtig vervolg op haar vorige boek 'Socrates op Sneakers', dat vooral een pleidooi was om beter te luisteren en goede vragen te stellen.

En ze filosofeerden nog lang en gelukkig

Elke Wiss

Korte Inhoud

Uittreksel

Recensie

Koop dit boek bij