|
|
De Mitsukoshi Troostbaby Company
|
|
Auke Hulst
|
Type:
|
Hardcover
|
|
Uitgever:
|
Ambo | Anthos
|
|
Gewicht:
|
850 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
608
|
|
ISBN:
|
90-263-4693-X
|
|
ISBN-13:
|
978-90-263-4693-4
|
|
Categorie:
|
SF & Fantasie
|
|
Richtprijs:
|
€ 26,99
|
Korte Inhoud
De 'Mitsukoshi Troostbaby Company' is een Japans bedrijf dat troostkinderen verkoopt, speciaal voor ouders die geen kinderen kunnen krijgen, of een kind verloren hebben. De kinderen worden op basis van het DNA van de ouders gevormd, en krijgen een gevuld geheugen mee. Net echt...
De eenzame schrijver Auke van der Hulst heeft een 7-jarige robotdochter besteld die het verlies van een ongeboren kind moet goedmaken. Ondertussen werkt hij aan een sci-fi roman waarin zijn alter ego terugkeert in de tijd om de loop van de geschiedenis zo te veranderen dat zijn ongeboren kind alsnog geboren kan worden – al was het maar in een verhaal.
De 'Mitsukoshi Troostbaby Company' van Auke Hulst is een geweldig uitgevoerde mengvorm van memoires, tijdreisverhaal en alternate history, waarin verlies, schuld en ouderschap centraal staan. Hulst laat in deze aangrijpende roman zowel de kracht als de beperkingen van fictie zien.
Auke Hulst (1975) brak in 2012 door met zijn autobiografische roman 'Kinderen van het Ruige Land', die inmiddels twintig drukken beleefde. Zijn werk is veelvuldig bekroond: 'Slaap zacht, Johnny Idaho' en 'En ik herinner me Titus Broederland' met de Harland Award en het reisboek 'Motel Songs' met de Bob den Uylprijs. Zijn recentste roman, 'Zoeklicht op het gazon', stond op de longlist van de 'Bookspot Literatuurprijs' en ontving de prijs voor 'Beste Groninger Boek'. Naast schrijver is Hulst songwriter en literatuurcriticus.
‘Auke Hulst heeft zich ontwikkeld tot een volleerd literair portretschilder.’ – Trouw
Uittreksel
Recensie
door
Tsenne Kikke
In de jaren dertig van deze eeuw is Oost-Groningen veranderd in een ‘exclusiezone’, een verboden gebied dat bewaakt wordt door robots, een door aardbevingen kapot gemaakt, desolaat gebied. De Partij is inmiddels oppermachtig geworden. Het zijn geen prettige vooruitzichten, maar toch is 'De Mitsukoshi Troostbaby Company', de nieuwe vuistdikke roman van Auke Hulst, geen dystopie geworden.
Centraal staat het leven van de schrijver Auke van der Hulst, die onder het pseudoniem A.K. Anthony sciencefiction en slipstream schrijft. Slipstream is een genre waarin fantasy, sciencefiction en gewone fictie vermengd worden. Dat is precies wat er gebeurt in 'De Mitsukoshi Troostbaby Company'. Schrijver Auke van der Hulst wordt door zijn redactrice gevraagd om een soort Privé-domein-achtig boek te schrijven terwijl hij bezig is met het schrijven aan zijn nieuwe roman 'De lasso van de tijd'. Zo’n dagboek geeft de lezer een kijkje in de keuken van het schrijfproces.
In het dagboek maken we kennis met Scottie, dochter van de schrijver. Scottie is zeven jaar oud, maar bestaat slechts sinds kort, want ze is een geavanceerde, vermenselijkte robot. Gemaakt in Japan, geprogrammeerd met een geheugen waar de schrijver input voor heeft geleverd.
De dagboeknotities maken duidelijk waarom de schrijver een kind wilde. Een heftige, onstuimige relatie met Mila ligt daaraan ten grondslag. Als zij een jaartje in Myanmar verblijft en hij op bezoekt komt, raakt ze zwanger. Daardoor moet ze vervroegd terug naar Nederland en hier besluit ze, mede onder druk van haar ouders en met gemengde gevoelens over de toekomst van haar relatie met de schrijver, het kind niet te houden.
Daar zitten we bij de kern van de roman, want die gaat, onder veel meer, over het schuldgevoel dat een man kan hebben na een abortus en het verlangen naar een kind dat er niet is. De schrijver maakt duidelijk dat een vrouw recht heeft om te beslissen over haar eigen lichaam, maar dat het verdriet van een man nauwelijks onderkend wordt. ‘Over dat verdriet, en de gevolgen ervan, hoor je zelden iets – de meeste mannen houden zich groot.’ De relatie gaat dan ook kapot. Scottie is de vervanger van het kind dat zij niet hebben.
Na zo’n 150 bladzijden start de roman 'De lasso van de tijd' van A.K. Anthony waarin ongeveer dezelfde liefdesgeschiedenis verteld wordt, alleen heten de hoofdpersonen dan Kaj en Sam. Daar word je wat kregelig van, want waarom moet je twee keer lezen over deze liefde? Die wrevel slaat na zo’n negentig bladzijden wel om in fascinatie omdat Kaj door een tijdreis, het is tenslotte sciencefiction, de mogelijkheid krijgt om de gemaakte fouten in de relatie te herstellen.
Auke Hulst schakelt nog enkele keren tussen het dagboek van de schrijver Auke van der Hulst en de sciencefiction van A.K. Anthony en ondanks dat dit boek in de toekomst speelt waarin menselijke robots met gevoelens en tijdreizen gewoon tot de mogelijkheden behoren, hebben we toch voornamelijk te maken met een psychologische roman die cirkelt rond een onverwerkt trauma.
Een psychologische roman met een sterk autobiografische kern, want daarvoor speelt Auke Hulst te nadrukkelijk met zijn eigen biografie. Dat blijkt niet alleen uit de naam van de schrijver Auke van der Hulst, maar ook uit de verwijzingen naar zijn eerdere romans, zoals 'Kinderen van het Ruige Land' uit 2012. De hoofdpersoon daarin heet Kai (!) en hij groeit samen met zijn zus en nogal egocentrische moeder op in de door zijn vader gebouwde minivrijstaat. De dood van zijn vader (ongeluk of zelfmoord?), de vrijgevochten jeugd en de volstrekt onverantwoordelijke moeder komen in 'De Mitsukoshi Troostbaby Company' terug al werken ze nu als contrast: is Kaj wel in staat om zijn schrijverschap te offeren voor een toegewijd vaderschap? Is de schrijver Auke van der Hulst wel in staat om een vader te zijn voor Scottie? En, maak je daarmee de pijn van de abortus ongedaan?...
- Coen Peppelenbos -
|