De integere slet

Janet W. Hardy en Dossie Easton

	Type:	Paperback
	Uitgever:
	Gewicht:	525 gram
	Aantal Pagina's:	432
	ISBN:	90-2590-959-0
	ISBN-13:	978-90-2590-959-8
	Categorie:	Seksleven
	Richtprijs:	€ 29,99

Korte Inhoud

Nederlandse vertaling van het klassieke handboek voor polyamorie, open relaties en meer vrijheid in seks en de liefde.

'De integere slet' van Janet Hardy & Dossy Easton is een cultklassieker op het gebied van polyamorie. Van de Engelse editie zijn meer dan 200.000 exemplaren verkocht. Toch is het boek niet eerder in het Nederlands vertaald, tot nu. Hardy en Easton laten zien hoe je op een moreel verantwoorde manier meerdere geliefden tegelijkertijd kunt hebben. Het boek geeft antwoord op alle mogelijke vragen over de polyamoreuze levensstijl, en biedt handreikingen voor de bijbehorende uitdagingen, zoals jaloezie en oordelen uit de omgeving.

Janet W. Hardy is seksonderwijzeres en uitgever bij The Greenery Press. Zij publiceert eveneens onder de pseudoniemen Catherine A. Liszt en Lady Green. Hardy is auteur of co-auteur van een tiental boeken  over een alternatieve seksuele levensstijl en werkt regelmatig samen met Dossie Easton. Deze laatste is als relatie- en familietherapeut uit San Francisco, gespecialiseerd in moderne relaties, en gaf eveneens werken uit onder de pseudoniem 'Scarlet Woman'.

Uittreksel

Blz. 22:  Mythen en werkelijkheden

Mensen die het wagen om nieuwe soorten relaties en nieuwe levensstijlen te verkennen, worden vaak gehinderd door overtuigingen — zowel die van henzelf als die van anderen — over hoe de samenleving zou moeten zijn, hoe relaties zouden moeten zijn en hoe mensen zouden moeten zijn. Deze overtuigingen zijn diepgeworteld en worden veel te vaak niet echt onderzocht.

We hebben allemaal geleerd dat een bepaalde relatievorm — het levenslange monogame heteroseksuele huwelijk — de enige juiste vorm is. Er is ons geleerd dat monogamie 'normaal' en 'natuurlijk' is. En als onze verlangens niet bij die restrictie passen, zijn we moreel gebrekkig, psychologisch gestoord of gaan we in tegen de natuur.

Velen van ons hebben instinctief het gevoel dat er iets mis is met dat plaatje. Maar hoe kun je een overtuiging opdiepen en onderzoeken waarvan je niet eens weet dat je die hebt? Het ideaal van levenslange monogamie als het enige juiste model voor relaties is zo diep verankerd in onze cultuur dat het bijna onzichtbaar lijkt: we gaan van deze gedachten uit zonder te weten dat we erin geloven. Ze bevinden zich onder de oppervlakte. Ze vormen het fundament van onze aannames, onze waarden, onze verlangens, onze mythen, onze verwachtingen. We merken dat pas op als we erover struikelen.

Waar zijn deze overtuigingen begonnen? Vaak ontstonden ze om ons van dienst te zijn in omstandigheden die niet meer bestaan.

Onze overtuigingen over het traditionele huwelijk zijn afkomstig uit agrarische culturen, waarin de mensen zelf vervaardigden wat ze aten, droegen of gebruikten, waarin grote families elkaar bijstonden om een enorme hoeveelheid werk te verrichten, zodat niemand zou verhongeren. Het huwelijk was een instelling die daarbij paste. Als we het hebben over de 'traditionele familiewaarden', hebben we het over de uitgebreide familie van grootouders, tantes, neven en nichten, een organisatie die was gericht en ingesteld op overleven. Er zijn in Amerika tegenwoordig nog steeds families die functioneren op traditionele wijze. Dat kunnen culturen zijn die recentelijk vanuit andere landen zijn overgekomen, maar het kan ook gaan om basale ondersteuningsnetwerken voor economisch kwetsbare bevolkingsgroepen in de steden of op het platteland.

Beheersing van het seksueel gedrag leek buiten de bezittende klassen niet zo belangrijk tot de komst van de Industriële Revolutie, die een nieuw tijdperk inluidde vol seksuele negativiteit, misschien wel vanwege de opkomst van de middenklasse en de beperkte ruimte voor kinderen in de stedelijke omgeving. Artsen en predikanten begonnen aan het einde van de achttiende eeuw te beweren dat masturbatie ongezond en zondig was, dat deze onschuldige seksuele uitlaatklep gevaarlijk was voor de samenleving — mannenbesnijdenis werd in die tijd bevorderd in een poging om masturbatie te ontmoedigen. Elk verlangen naar seks, ook met jezelf, werd daardoor een schandelijk geheim.

Maar de menselijke natuur is altijd sterker. We zijn seksuele wezens, en hoe repressiever een cultuur wordt, hoe schandaliger de geheime seksuele gedachten en gedragingen worden, zoals elke fan van victoriaanse pornolectuur kan beamen.

In zijn lezingen voor jonge communisten in Duitsland tijdens de opkomst van Hitler en het nazisme, beweerde psycholoog Wilhelm Reich dat de onderdrukking van seksualiteit kenmerkend is voor een autoritair regime. Zonder het juk van een anti-seksuele moraal, zo meende hij, zouden mensen vrij zijn van schaamte en zouden ze vertrouwen op hun eigen intuïties omtrent goed en kwaad. Zulke mensen zouden minder snel geneigd zijn om oorlog te voeren of vernietigingskampen in te richten.

Het kerngezin, dat bestaat uit ouders en kinderen die relatief los zijn komen te staan van de aanverwante grotere familie, is een restant van de middenklasse uit de twintigste eeuw. De kinderen uit dergelijke gezinnen werken niet meer op de boerderij of in een familiebedrijf; ze worden zo ongeveer als huisdieren opgevoed. Ja, het huwelijk is in onze tijd niet meer noodzakelijk om te overleven. Vandaag de dag treden mensen in het huwelijk omdat ze op zoek zijn naar comfort, veiligheid, seks, intimiteit en een emotionele band. De toename van het aantal echtscheidingen, zo betreurd door religieus conservatieven, weerspiegelt misschien wel eenvoudig een economische realiteit. De meesten van ons kunnen het zich nu veroorloven om een relatie te verlaten als ze daarin niet gelukkig zijn. Niemand zal verhongeren. En nog steeds proberen moderne puriteinen het kerngezin en het monogame huwelijk af te dwingen door seksuele schaamte te onderwijzen.

Wij zijn van mening dat onze 'zo hoort het'-overtuigingen net als al onze culturele opvattingen sociale constructies zijn en geen natuurwetten. De natuur is wonderlijk divers en biedt ons oneindige mogelijkheden. We zouden graag leven in een cultuur die de levenskeuze van sletten net zozeer respecteert als die van het stel dat zijn vijftigjarig jubileum viert. (Waarom gaan we er trouwens zo gemakkelijk van uit dat dat stel monogaam is?)

We zoeken nieuwe wegen op onbekend terrein. We hebben geen cultureel goedgekeurde modellen voor open seksuele levensstijlen. We zullen ons eigen scenario moeten schrijven. Dat vereist veel inspanning en onverschrokken eerlijkheid. Dat is geen gemakkelijke taak, maar het kan je veel geven. Misschien vind je wel de stijl die perfect bij je past en besluit je over drie jaar dat je heel anders wilt gaan leven — en dat is prima. Je schrijft zelf het scenario, jij mag zelfde keuzes maken, en je zult waarschijnlijk ook nog weleens van gedachten veranderen.

OEFENING: Sletten die we kennen als voorbeeld

Maak een lijstje van alle mensen die je kunt bedenken die niet monogaam zijn, inclusief publieke figuren, personages van de televisie, uit films en boeken, enzovoorts. Wat voor gevoel heb je als je aan hen denkt? Wat kun je van ze leren, positief of negatief? Wat vertellen ze je over het soort slet dat je wel of niet wilt zijn?

Oordelen over sletten

Als je je eigen weg probeert te vinden, kan het zijn dat je op harde oordelen stuit over mensen die anders leven. Nee, je hebt ons vast niet nodig om te weten dat de wereld weinig respect heeft voor sletten en dat diegenen onder ons die seksueel nieuwsgierig zijn al snel worden veroordeeld.

Je zult waarschijnlijk ook enkele van die oordelen aantreffen in je eigen brein. Ze zitten dieper dan je denkt. Wij zijn van mening dat dergelijke oordelen meer zeggen over de cultuur die ze bevordert dan over concrete mensen, onder wie jijzelf.

Koop dit boek bij

---

Bestellen