|
|
Een volle agenda, maar nooit druk
|
|
Denise Hulst
|
Type:
|
Box
|
|
Uitgever:
|
Ten Have
|
|
Gewicht:
|
170 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
89
|
|
ISBN:
|
90-259-6090-1
|
|
ISBN-13:
|
978-90-259-6090-2
|
|
Categorie:
|
Opleidingen
|
|
Richtprijs:
|
€ 14,9
|
Korte Inhoud
Dit boekje over timemanagement gaat niet uit van slimmer en efficiënter werken. Het gaat uit van aandacht, in navolging van de oude regel van Benedictus. Aandacht geeft rust, wat de kwaliteit van het werk ten goede komt. En natuurlijk het werkplezier.
Veel timemanagementboeken gaan vooral over slimmer, efficiënter werken. Dat is een instrumentele aanpak: handigheidjes en tools moeten je helpen het hoofd te bieden aan de dagelijkse stress. 'Een volle agenda, maar nooit druk' heeft een wezenlijk andere benadering. Denise Hulst destilleert richtlijnen uit de wijze geschriften van de spirituele grootmeester Benedictus. Zij vraagt zich af: hoe kun je je werkdag zo inrichten dat alles wat aandacht verdient, dat ook krijgt? En wel zonder dat je in de stress schiet? Door de benedictijnse wijsheid toe te passen kun je je werk doen in rust, vrijheid en verbondenheid. Hierdoor neemt de kwaliteit van het werk toe en wordt het een dagelijkse bron van plezier en kracht.
Uittreksel
Blz. 19: Stabilitas, sequentieel monotasking en multitasking
De dagelijkse praktijk
In de hedendaagse kantooromgeving verrichten veel medewerkers routinematige taken, maar het vraagt vaak veel volharding en commitment om datgene aan kerntaken te doen, wat je je had voorgenomen. Elk moment zijn er wel zaken of personen die je uit je concentratie halen en je weghalen van datgene wat je aan het doen was, of wat je van plan was om te gaan doen.
Een goed voorbeeld hiervan is e-mail. De meeste medewerkers die ik in trajecten tegenkom, handelen e-mail de hele dag tussen de bedrijven door af. Elke keer als er een bericht binnenkomt, wordt daar melding van gemaakt door een pop-upscherm, een muisaanwijzertje dat even van vorm verandert of een waarschuwingspiepje. De werkzaamheden waar men mee bezig was, worden aan de kant geschoven zodat het nieuwe mailtje onmiddellijk gelezen kan worden.
Soms lijkt het wel alsof we de hele dag even 'dingen tussendoor' aan het doen zijn, en we noemen dat met een mooi woord multitasking. In de praktijk betekent het vaak dat iedereen bij elkaar binnenloopt, zaken vaak nu en direct afgehandeld moeten worden en dat er binnen een uur na het versturen van een e-mail antwoord verwacht wordt.
Bij organisaties die aan deze manier van werken gewend zijn, heet dat ook wel 'collegiaal'. Het is zelfs zo dat binnen organisaties waarin presteren, output en resultaat drijvende krachten zijn achter het arbeidsproces, deze werkhouding vaak als knap, nodig, wenselijk en vooral onvermijdelijk wordt gezien. Het is een kenmerk geworden van de haastcultuur binnen een bedrijf, waarbij weinig of geen respect is voor elkaars werkprocessen.
Van verbinding met dat wat we doen is echter vaak geen sprake. We doen het een en zijn met ons hoofd (nog of alweer) met iets anders bezig. Het versnippert de aandacht en heeft een negatief effect op de resultaten. Denk nog maar eens terug aan dat mailtje dat direct gelezen en beantwoord moest worden toen het binnenkwam. Het wil helemaal niet zeggen dat het mailtje ook afgehandeld werd. Je was immers met iets anders bezig, dus was er geen tijd om het bericht ook echt te beantwoorden. Met andere woorden: we doen de dingen maar half, maken het niet af en moeten het dus op een ander moment weer opnieuw doen. Als we al geen tijd menen te hebben voor het goed afhandelen van zaken bij de eerste keer, hoe kunnen we dan wel tijd hebben om het een tweede keer opnieuw te moeten doen? Deze manier van werken put ons uit en vermindert onze gevoelens van tevredenheid over ons werk.
Haaks op het multitasking staat de gedachte van sequentieel monotasking. We pakken een taak aan en ronden deze af. Vervolgens pakken we een volgende taak op en ronden die af. Op die manier blijven we met onze aandacht bij datgene wat we moeten doen. Wat de voordelen hiervan zijn? We ronden onze taken makkelijker af en doordat we minder fouten maken, worden herhalingen vermeden. Bovendien neemt de kwaliteit van ons werk toe en zijn we tevredener over ons werk. We zijn energieker, kunnen langer en geconcentreerder werken en sluiten onze werkdag fitter af.
Benedictijns management; stabilitas
De stap van multitasking naar sequentieel monotasking lijkt groot en voor sommigen misschien zelfs te groot. Er zijn immers altijd taken die gedaan moeten worden. E-mails lezen en afhandelen, vergaderingen voorbereiden en bijwonen (in die volgorde en niet andersom), werken aan kerntaken en afstemmen met collega's. Hoe kun je er dan toch voor zorgen dat je met gerichtheid en met aandacht kunt werken?
Recensie
door
Tsenne Kikke
Door toepassing van de aloude levensregels van Benedictus kun je leren om het, voor je gevoel, nooit veel te druk te hebben terwijl je toch een volle agenda hebt. Dit boek biedt daarmee een fundamenteel andere benadering voor de toepassing van timemanagement. Niet de instrumentele aanpak met tips, trucs en hulpmiddelen. Maar een meer spirituele insteek om orde en regelmaat in je werken en leven te brengen, in combinatie met aandacht voor wat en wie aandacht behoren te krijgen. Daarvoor heb je een aantal vaardigheden nodig: de kunst van het beginnen in plaats van uitstellen, van het ophouden in plaats van doorgaan, van de juiste houding in luisteren en reageren en van het respectvol omgaan met het ritme van de dag. Door regelmaat en aandacht in je werk- en levenspatroon te brengen kun je ook beter verantwoordelijkheid dragen voor jezelf en anderen.
Deze benadering wordt in dit vlot lezend boekje stapsgewijs besproken; elke stap eindigt met stof tot nadenken en oefenen, gericht op meer kwaliteit van werken. Uitgave in klein, vierkant formaat in gebonden uitvoering.
- C.M. Manni -
|