ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Zielewind

Olette Luitwieler

Zielewind Type: Paperback
Uitgever: Ten Have
Gewicht: 395 gram
Aantal Pagina's: 256
ISBN: 90-259-5920-2
ISBN-13: 978-90-259-5920-3
Categorie: Spiritueel
Richtprijs: € 18,95

Korte Inhoud


Sofie, een jonge vrouw, is op zoek naar zichzelf en het geluk. Toch maakt ze telkens keuzes die zelfvervreemding vergroten en geluk tegenhouden. Hoe kan dit? Wat zoekt ze echt? Of is ze op de vlucht?Van jongs af aan heeft Sofie het gevoel niet begrepen en niet erkend te worden. Hierdoor is ze gaan twijfelen aan zichzelf en haar bestaansrecht. Ze is onzeker, wijst zichzelf af, zet een masker op en speelt een rol die haar niet past. Na de dood van haar moeder wordt de kloof tussen haar innerlijke leven ? de zoektocht naar zichzelf en God ? en haar uiterlijke bestaan steeds groter; ze voelt zich gespleten en eenzaam. Een hoer is geen heilige en een heilige wordt geen hoer. Sofie is het beide. Als ze haar leermeester ontmoet daalt ze af naar diepere lagen in haar ziel. Pas dan komt aan het licht waar haar gedrag ten aanzien van mannen en haar keuze voor de prostitutie vandaan komen. Ze hervindt zichzelf, kiest voor wat ze echt wil en gaat leven vanuit haar Bron.

Uittreksel


Blz. 11: Onder een andere naam

"Als ik had geweten dat ik dwaalde had ik de weg kunnen vragen."

Vier uur alweer. Sofie klapt haar dagboek dicht en staat op van haar bureautje. Haar oog valt op de met goud omlijste foto op het ladekastje. Haar moeder in het wit. Met sluier. Met de mouw van haar blouse veegt ze het stof eraf.

Eeuwige jeugd straalt door de kamer.

Ik zat al in haar buik toen, bedenkt ze. Een ongelukje...

Ze loopt naar boven, grist haar werkkleren van het droogrek, pakt haar borstel en make-up en doet alles in een tas. Het boek dat naast haar bed ligt, gaat ook mee. Voor als het rustig is. Beneden zoekt ze haar sleutels en telefoon. Ze stopt nog een appel in haar tas en snelt de stoffige trap af van haar bovenwoning.

Haar auto staat niet voor de deur. Wanneer heb ik hem voor het laatst gebruikt? En waar heb ik hem toen geparkeerd? Terugdenken is niet aan haar besteed. Verdwaasd kijkt ze om zich heen. Ze hoort een tram piepen. De hond van de buren begint te blaffen. Hij blaft vaak. Van de zenuwen, zegt de buurman. Hij zou eigenlijk in therapie moeten, vindt zijn vrouw. Of aan de Bach Bloesems. Hoogsensitiviteit speelt Bruno parten.

Ineens weet ze het weer. Zoals dat altijd gaat met weten; pats boem en wat weg was, is terug. Gehaast loopt ze drie straten verder haar witte Golfje tegemoet. Geduldig en ongedeerd staat hij te wachten. Nooit heeft hij haar in de steek gelaten.

Een paar minuten later zit ze op de snelweg. Donkere wolken drijven voorbij. Vliegtuigen landen en stijgen op. Met mensen die willen reizen. Om verre landen te ontdekken, om geld te verdienen of belangrijke dingen te doen. Waarom doe ik dat niet? vraagt ze zich af. Ik reis in mijn hoofd. Dat is al vermoeiend genoeg. Altijd maar beweging daarboven zonder werkelijke verandering.

Het valt mee, de drukte op de weg. Ze zet de radio aan. De zelfzoeker stopt bij een Belgische zender. Een interview.

`Prachtig zijn ze, als je ze onder de microscoop bestudeert,' zegt een stem met het enthousiasme van een kind. 'En nuttig! Ze breken organisch voedsel af. Zonder hen zou er voor ons geen bestaan mogelijk zijn.'

De bacterioloog praat verder. Hij heeft onderzoek gedaan. Mobiele telefoons blijken tachtig keer zoveel bacteriën te bevatten als wc-brillen.

`Mensen denken altijd dat wc-brillen vies zijn.'

`Van mijn moeder mocht ik op openbare toiletten ook nooit gaan zitten,' onderbreekt de interviewer hem.

`Nee,' zegt de bacteriefan lachend. 'Maar wc-brillen zijn glad. Daar blijven weinig bacteriën aan kleven. Maar wat denkt u van al die spleetjes in mobiele telefoons? Daar gaan ze tussen zitten. En weet u hoe vaak mensen met hun telefoon in de hand zitten? En al het speeksel dat er tegen aankomt?'

`Is speeksel zo vies?'

Hij lacht weer. 'In een mond zitten heel veel bacteriën, onderschat dat niet.'

Sofie denkt aan zoenen. Hoeveel wordt er uitgewisseld tijdens een zoenpartij?

Afslaan, ik moet hier afslaan, realiseert ze zich opeens. Net op tijd wurmt ze zich tussen de auto's op de uitrijstrook. De bestuurder achter haar begint fanatiek te toeteren en heft zijn middelvinger. Wat een drukte om niets.

Ze rijdt de parkeerplaats van haar werk op. Tussen de oude barrels van het personeel staan drie dure auto's te glimmen in de zon. Al klanten dus. Ze hoopt dat ze niet meteen aan de slag moet. Ze heeft altijd even tijd nodig om te wennen, iedere keer weer.

Onderzoekend kijkt ze in de binnenspiegel naar zichzelf. Haar ogen staan goed. Wel ziet ze wit, vindt ze.
Ze stapt uit, belt aan. De deur gaat open.

`Hallo Lou Lou, hoe is het meid?' vraagt Machteld die als een koningin achter de balie zit.

`Goed hoor,' antwoordt ze. Wat kan ze anders zeggen? Op een eerlijk antwoord zit niemand te wachten.

De Maltheser die meestal trouw aan Machtelds voeten ligt of troost biedt in haar schoot, begroet Sofie kwispelend. Wit en zacht is ze. En altijd schoon. Het beestje ruikt niet naar hond, maar naar parfum.

'Happy' heet ze. Een vrouwtje.

`Hier ook alles goed?'

`Ja. Druk. Lentekriebels hè?' Een grijns verschijnt op haar doorleefde gezicht.

Machteld houdt de tent draaiende. Ze zorgt voor een babbeltje met de klanten, regelt de kamers, de betalingen en maakt de roosters.

Recensie

door Tsenne Kikke

Sofie werkt twee avonden per week in een chique club. Niet omdat iemand haar daartoe dwingt, niet omdat ze geen andere mogelijkheden heeft, en ook niet omdat ze het plezierig vindt. Waarom dan wel? Om haar droom te verwezenlijken, denkt ze. En om zichzelf onkwetsbaar te maken, hoopt ze. Of is er misschien een andere, dieperliggende drijfveer die maakt dat zij ervoor kiest haar lichaam weg te geven in ruil voor geld?

Als ze Houwe ontmoet, begint haar zelfonderzoek. Voorzichtig geeft ze haar gevoelens de ruimte om door haar harnas van overlevingsmechanismen heen te breken.

'Zielewind', het debuut Olette Luitwieler, laat zien hoe een kwetsbare vrouw met haar onmacht omgaat en hoe bevroren pijn en hoe minderwaardigheidsgevoelens kunnen leiden tot het maken van keuzes die je weghouden van wat je diepste ten diepste verlangt.

Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht