ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Ik ben hooggevoelig

Yolande Onderwater

Ik ben hooggevoelig Type: Hardcover
Uitgever: Ten Have
Gewicht: 275 gram
Aantal Pagina's: 77
ISBN: 90-259-5902-4
ISBN-13: 978-90-259-5902-9
Categorie: Ouderschap
Richtprijs: € 13,25

Korte Inhoud


Leven als zondagskind. Kinderen die hooggevoelig zijn voelen zich vaak een beetje anders. Zij hebben bijzondere ervaringen die ze moeilijk kunnen delen. Dit is een boek waarin zij zichzelf kunnen herkennen.

Therapeute Yolanda Onderwater begeleidt in haar praktijk kinderen die als hooggevoelig uit de test kwamen. Dit boek is speciaal geschreven om deze groep kinderen (jong en oud) en hun familieleden te helpen. Hooggevoeligheid is niet abnormaal maar juist heel zuiver en puur.

De auteur beschrijft hoe je hooggevoeligheid herkent, hoe het voelt om hooggevoelig te zijn, en hoe je ermee omgaat als een bijzondere gave. Het is namelijk ook een eigenschap met voordelen. Hooggevoelige kinderen kunnen extra goed observeren en zijn heel creatief. Ze weten wat er in andere mensen omgaat. Het zijn de toekomstige leraren, leiders, kunstenaars en genezers.

Uittreksel


Blz. 16: Ben ik anders dan de anderen?

Ik wil graag vertellen wat er anders is aan mij in vergelijking met anderen. Maar het grappige is dat ik al mijn hele leven mijn best doe om juist hetzelfde te zijn als hen. Het heeft dan ook een hele poos geduurd voordat ik er zelf bewust van werd dat ik meer voelde dan andere kinderen. Of eigenlijk was het andersom: ik ging langzaam begrijpen dat anderen niet zo intens leefden als ik.

Mensen zoals ik, die zo gevoelig zijn, hebben een speciale 'gevoelsantenne' waarmee ze hun omgeving aftasten. Het is natuurlijk geen echte antenne. Je kunt hem niet zien met je ogen en er komen ook geen sprietjes uit mijn hoofd. Aftasten doe ik ook niet letterlijk. Ik raak niets aan met mijn handen. Maar wat is die `gevoelsantenne' dan wel?

Als ik ergens binnenstap gebruik ik mijn gewone vijf zintuigen. Ik zie de ruimte, ik hoor de klok, ik ruik de geur, ik voel de vloerbedekking, ik bemerk de andere mensen.

En dat allemaal in één seconde. En allemaal tegelijk. Een grote berg informatie die ik nog moet ontrafelen door naar alle dingen apart te kijken.

Maar er is nog meer, ik neem ook nog extra informatie waar, die ik met mijn gewone zintuigen niet opgemerkt kan hebben. Ik voel ook met mijn energie. Daarmee voel ik de sfeer van een ruimte. Een ruimte die gebruikt is om feest te vieren voelt bijvoorbeeld anders dan een klaslokaal of een kerk. Ik hoef niet alles helemaal uit te pluizen om precies te weten wat ik allemaal opgemerkt heb. Dat zou ook veel te veel tijd kosten. Het voelt oké of het voelt niet oké...

Vroeger vonden andere mensen mij vaak hierdoor overgevoelig of een zeur of raar. Of nog erger: een watje... Dat wilde ik natuurlijk niet en dus was de oplossing eenvoudig: ik paste mij aan.

Als eerste leerde ik dat ik over een aantal dingen beter niet kon praten. Zodra mijn opmerkingen of vragen belachelijk gemaakt werden, kwam ik er nooit meer op terug. Ik vertelde alleen nog de dingen die andere mensen wilden (of konden) horen.

Ook de tweede oplossing bedacht ik zelf. Ik moest harder worden. Dat betekende onder andere dat ik mij niet meer zoveel moest aantrekken van wat andere mensen van mij vonden. Dat ik niet meer moest voelen dat anderen gekwetst werden, maar er zelf aan mee moest gaan doen. Dat ik niet meer zorgzaam voor anderen moest zijn, maar het ze zelf moest laten uitzoeken. En dat ik niet meer spontaan mijn hulp moest aanbieden omdat dat niet erg stoer was.

Verder deed ik alsof ik alles meteen begreep, terwijl ik over veel dingen graag nog wat langer wilde nadenken. En ik ging meedoen met roken en drinken, want dat was nou juist wel stoer.

Diep vanbinnen wist ik wel dat het allemaal niet bij mij paste. Maar pas later begreep ik dat al die dingen die ik wegduwde juist mijn kwaliteiten zijn! Het was belangrijk dat ik leerde waarom ik anders was en hoe ik daarmee om moest gaan. Hooggevoeligheid kun je namelijk niet wegdrukken en hoefje ook niet weg te drukken.

Recensie

door Tsenne Kikke
'Ik ben hooggevoelig' van Yolanda Onderwater is een bijzonder boekje, waaruit je prima kunt lezen samen met je kind. Lees het eerst zelf en dan kun je er stukjes uithalen, waarvan je denkt dat je kind hiermee iets kan.

Door het lezen van het boek en mee te voelen in de belevingswereld van het kind, kunnen ouders nog beter begrijpen wat er in hooggevoelige kinderen omgaat.

Het boekje staat vol met kleine duidelijke verhaaltjes hoe het voelt als je hooggevoelig bent. Hoe je de wereld beleeft. Over je behoefte aan rust of stilte. Maar ook over de bijzondere ervaringen die je soms hebt. Een aanrader dus voor ouders van hooggevoelige kinderen.
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht