|
|
Pride & Prejudice & Zombies
|
|
Originele titel: Pride & Prejudice & Zombies
Jane Austen & Seth Grahame-Smith
Korte Inhoud
Vol negentiende-eeuwse romantiek, zwaardgevechten en duizenden rottende lijken is 'Pride & Prejudice & Zombies' een verrassende nieuwe versie van 'Pride and Prejudice' van Jane Austen. Het origineel krijgt onverwachte wendingen door toegevoegde en herschreven scènes vol moordlustige zombies.
Er waart een mysterieuze ziekte in Engeland, waardoor de doden weer tot leven komen en op jacht gaan naar mensenvlees. In 'Pride en Prejudice en Zombies' wordt Engeland al meer dan een halve eeuw geteisterd door zombies.
De verstandige Mr Bennet bereidt zijn dochters voor op de strijd. Daarom hebben Elizabeth en haar zusters een gedegen vechtopleiding genoten in China. Maar de komst van de aantrekkelijke en rijke Mr. Bingley naar Netherfield leidt de meisjes Bennet regelmatig af van de strijd tegen de ondoden. De trotse Mr. Darcy blijkt net als Elizabeth zeer bekwaam in de vechtkunst, maar al vanaf de eerste ontmoeting botst het tussen die twee. Vele misverstanden en misplaatste trots versterken dat nog eens flink. Maar tussen de zombie-aanvallen door komen Mr. Darcy en Elizabeth er achter dat ze misschien meer met elkaar gemeen hebben dan ze denken.
Wat volgt is het aloude verhaal over trots en vooroordelen van Darcy en Elizabeth, maar met een vreemde twist. Zal Elizabeth de monsters weten te verdelgen? Zal ze de klassenverschillen overwinnen? En zal ze moeten kiezen tussen het huwelijk of haar zwaard?
Uittreksel
Blz. 5: Iedereen is het erover eens dat een zombie die hersens bezit, behoefte heeft aan meer hersens. Nooit eerder werd deze waarheid duidelijker geïllustreerd dan gedurende de recente aanvallen op Netherfield Park, waar een huishouden van achttien zielen werd afgeslacht en verorberd door een horde levende doden.
'Mijn lieve Bennet,' zei zijn echtvriendin op een dag tegen hem, 'heb je al gehoord dat Netherfield Park eindelijk verhuurd is?'
Meneer Bennet antwoordde van niet en ging verder met zijn ochtendroutine van het slijpen van zijn dolk en het schoonmaken van zijn musket. Want de aanvallen van de onnoemelijken waren de laatste weken onrustbarend in aantal toegenomen.
'Maar toch is het zo,' zei ze.
Meneer Bennet gaf geen antwoord.
'Wil je niet weten wie het gehuurd heeft?' riep zijn vrouw ongeduldig uit.
'Vrouw, ik ben bezig met mijn geweer. Klets jij maar door, maar laat mij waken over lijf en goed!'
Een verdere aansporing was niet nodig.
'Nou, lieveling, je moet weten dat mevrouw Long zegt dat Netherfield gehuurd is door een zeer vermogende jongeman. Hij is met een sjees met vier paarden uit Londen gevlucht, juist toen de vreemde plaag bij Manchester door de linies brak.'
'Hoe heet hij?'
'Bingley. Een zeer welgestelde vrijgezel, wel vier- of vijfduizend pond per jaar. Wat heerlijk voor onze meisjes!'
'Hoe dat zo? Leert hij ze met een geweer of een zwaard omgaan?'
'Wat ben je toch vervelend! Je snapt toch wel dat ik erover denk hem met één van hen te laten trouwen?'
'Trouwen? In tijden als deze? Ik denk niet dat een man als deze Bingley zich daar nu mee bezighoudt.'
'Denk je? Wat een onzin. Hoe kun je dat zeggen. Maar... hij zou best op één van hen verliefd kunnen worden. Zo gauw hij hier woont, moet je hem eens opzoeken.'
'Ik zou niet weten waarom. En trouwens, het is maar beter niet de straat op te gaan als dat niet strikt noodzakelijk is, anders verliezen we nog meer paarden en rijtuigen aan de onfortuinlijke gesel die ons geliefde Hertfordshire recentelijk heeft getroffen.'
'Je moet toch aan je dochters denken!'
'Ik dénk aan mijn dochters, onnozel vrouwmens! Ik heb liever dat ze zich bekwamen in de kunst van het handgemeen dan dat hun hersentjes worden beneveld door dromen over een huwelijk of rijkdom, zoals die van jou! Ga jij maar met de meisjes naar meneer Bingley, maar ik kan ze hem geen van allen erg aanbevelen. Ze zijn allemaal dom en onwetend, net als hun moeder. Behalve Lizzy, die heeft wat meer jachtinstinct dan haar zusters.'
'Bennet, hoe kun je je eigen kinderen nu zo afvallen? Je vindt het gewoon leuk om me te plagen. Je hebt niet het minste respect voor mijn arme zenuwen.'
'Waarachtig wel, lieve. Ik heb veel consideratie voor je zenuwen. Het zijn mijn dierbaarste vrienden. Ik hoor je al minstens twintig jaar met de grootste eerbied over ze spreken.'
Meneer Bennet was zo'n zonderling mengsel van vlug begrip, sarcastische humor, geslotenheid en zelfdiscipline, dat zelfs drieëntwintig jaar huwelijk voor zijn vrouw niet voldoende was geweest om zijn karakter te leren kennen. Haar aard was minder moeilijk te doorgronden.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Rond 1810 is Engeland in de ban van een epidemie van zombies die mensen aanvallen. Mevrouw Bennett hoort dat een rijke jongeman zich vestigt in een naburig landhuis en ziet een goede kans haar vijf dochters aan de man te brengen, Ze bezoekt met hen het eerste bal dat deze Bingley geeft. Als het landhuis wordt aangevallen door zombies, lukt het haar dochters, die door hun vader zijn getraind in de oosterse krijgskunst, de aanval af te slaan. Jane, de oudste, trekt zo de aandacht van Bingley, maar de tweede, Elizabeth, heeft een aanvaring met de arrogante Mr. Darcy. Toch gaat Darcy langzaam van Elizabeth houden.
Deze zombieversie van de klassieke roman (1813) van Austen door de jonge Amerikaan is een succes in Engeland en de VS en wordt in maart 2010 gevolgd door een roman over Elizabeth, met een andere auteur. Het goed vertaalde, geestige verhaal laat de oorspronkelijke roman intact en geeft er een leuke draai aan. Het zal vooral jongeren aanspreken en mogelijk nieuwsgierig maken naar het origineel, maar het is ook leuk voor wie dat al kent.
- Drs. Madelon de Swart -
|